Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want zodanigen zijn valse
apostelen, bedrieglijke
werkers, omgezet wordend
in apostelen van Christus.
     2 Korinthiërs 11:13

De wat cryptische opmerking
in vers 12 wees naar degenen
die zelf -net als Paulus en zijn
medewerkers- als ‘apostelen’
gezien (en beloond?) wilden
worden. Paulus wijst op hen,
in de autoriteit die God hem
gaf, aan als valse apostelen,
bedrieglijke werkers. Helaas
zijn die er nu ook nog. Het is
goed, te checken vanuit de
Schrift, wat gezegd wordt,
opletten wie wat doet.
Soms duurt het even, voor
gelovigen door hebben hoe
misleidend, bedrieglijk men
soms bezig is.
En misleiding, bedrog, zijn de
kernwoorden van onze tijd,
en nog nadrukkelijker van de
in Daniël voorzegde, komende
era van het einde. Dan zijn wij
inmiddels weg, maar alert zijn
en blijven is hard nodig!  

Enkele highlights besproken
vanuit Daniël 7 en 8 kunt u
vinden bij ‘Onderwerpen’
onder: Eindtijd?

Wat ik echter doe en ik
ook zal doen, is opdat ik
de aansporing wegsla van
hen die een aansporing
willen, opdat waarin zij
zich beroemen zij
gevonden worden zoals
ook wij.
    2 Korinthiërs 11:12

Kennelijk liet Paulus zich niet
in verkeerde zin ‘aansporen’.
Wellicht wilden de Korinthiërs,
dat hij ze zou ‘aansporen’ in
verkeerde zin. Hij had eerder
opgemerkt in deze brief, dat
hij niet wilde heersen over
hun geloof. Wel wilde hij, en
de medewerkers, graag mee-
werken aan hun vreugde.
De roem van de Korinthiërs
deugde niet. Toch waren er
natuurlijk, die Christus Jezus
roemden, en niet op vlees
vertrouwden. Dat is nu nog
steeds zo; in het geheel van
de christenheid wordt vaak
verkeerd geroemd. Toch zijn
er, die niet wandelen als de
vijanden van het kruis van
Christus. Dat zijn zij, die alles
van Hem verwachten.

Waarom? Omdat ik jullie niet
liefheb? God weet het.
    2 Korinthiërs 11:11

In dit stukje, vers 7-12 maakt
Paulus duidelijk hoe hij ten
opzichte van de Korinthiërs
was. Die rijke groep gelovigen
daar; hij vroeg niet om steun
in materieel opzicht. Juist de
de veel armere groepen in
Macedonië ondersteunden
hem spontaan, naast gebed
ook materieel.
De Korinthiërs hadden zich in
wezen moeten schamen dat
het zo ging. Paulus had ze van
harte lief, niettemin.
Was daar laster? Hij bleef
voor hen bidden. Was hun
hart nauw? Zijn hart bleef
ruim, verzoenend, naar
hen toe.
Laten wij zo’n voorbeeld
navolgen, tot eer van de
Heer van ons, Christus.