Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

dat, ingeval ik weer zou komen, 
ik niet zal ontzien, daar jullie 
beproefdheid zoeken van de 
in mij sprekende Christus, Die 
naar jullie toe niet zwak is maar 
machtig is onder jullie
          2 Korinthiërs 13:2^b,3

Christus Jezus Zelf; Hij gaf het 
evangelie van genade aan 
Paulus. Dat liep dus niet via 
de apostel Petrus of andere  
apostelen van de Besnijdenis.
Paulus heeft daar ook nooit 
goedkeuring voor gevraagd.  
Christus spreekt via Paulus, 
ook nu in deze tijd van de
genade van God. 
Christus was ootmoedig en 
liet Zich vernederen tot en 
met de dood van het kruis, 
maar Hij werd opgewekt. 
Aan Hem is alle volmacht in 
hemelen en aarde gegeven. 
Christus leidt als Hoofd Zijn 
uitgeroepenen, het lichaam 
van Christus. Hij is niet zwak; 
Hij heeft alle macht en kracht
om waar nodig te corrigeren;
ook de Korinthiërs waren in
Zijn genade opgevoed – nog
steeds is al wat Paulus zegt 
in zijn brieven nodig – tot de
opbouw van alle leden.  

dat, ingeval ik weer zou komen, 
ik niet zal ontzien, daar jullie 
beproefdheid zoeken van de 
in mij sprekende Christus, Die 
naar jullie toe niet zwak is maar 
machtig is onder jullie
          2 Korinthiërs 13:2^b,3

De zoveelste ‘bewijsvoering’ 
van de apostel naar ‘lastige’
Korinthiërs.
Er waren nog steeds critici 
onder hen, die Paulus en zijn 
evangelie ter discussie stelden. 
Zij zochten kennelijk een eigen 
interpretatie van zijn evangelie. 
Of men was onder de indruk 
van judaïstische invloeden, die 
ferm met ‘de wet’ of wettische 
ideeën kwamen. 
Hoe ga je om met zonde(n)? 
Met het vlees? Proberen door 
de regels dat in te dammen? 
Of: gelovigen oproepen tot het 
doen van goede werken, zodat 
zij ‘tenminste actief bezig zijn’?
Het antwoord ligt in het wezen 
van het evangelie van Paulus: 
het woord van het kruis.
Christus is de kracht van God 
en de wijsheid van God. Hij is
gekruisigd en opgewekt uit de
dood: hét tegenmiddel tot de
zonde(n) én het vlees. Daar 
zouden wij allen als gelovigen 
naar Romeinen 6 mee rekenen: 
zoals Hij, ook wij!
 

Ik heb tevoren verklaard en 
zeg tevoren, zoals aanwezig 
zijnd de tweede keer, en nu 
afwezig zijnd, aan hen die 
tevoren gezondigd hebben 
en aan alle overigen, dat, 
ingeval ik weer zou komen, 
ik niet zal ontzien
          2 Korinthiërs 13:2

Dit zal een bemoedigende
uitspraak zijn geweest voor 
de geestelijke gelovigen in 
Korinthe. Die worden mede
bedoeld met: ‘alle overigen’.
Natuurlijk is hun gebed voor 
alle heiligen, gelovigen in 
Christus Jezus.
De vrucht van de geest zou 
groeien en bloeien. 
Ootmoedige gezindheid, 
geduld, zachtmoedigheid, 
elkaar genade schenken; dit 
zijn normen, grondbeginselen 
van de nieuwe schepping: 
het leven van Christus, dat 
zich manifesteert. 
God geve, dat onder ons de 
vrucht van de geest gezien 
kan worden. Tot Zijn eer.  

  

Ik heb tevoren verklaard en 
zeg tevoren, zoals aanwezig 
zijnd de tweede keer, en nu 
afwezig zijnd, aan hen die 
tevoren gezondigd hebben 
en aan alle overigen, dat, 
ingeval ik weer zou komen, 
ik niet zal ontzien
          2 Korinthiërs 13:2

Paulus komt nu met nadruk 
naar voren. Hij kondigt aan, 
de ernst blijkt uit tevoren
verklaard en zeg tevoren. 
Dat lijkt dubbel op; het laat
zien, hoezeer de apostel om
hen bewogen was. Onder
tranen had hij geschreven; 
nu zou hij een derde keer in
hun midden komen. De 2^e
brief (deze brief) zou echter 
eerder door hen gelezen en
gehoord worden. 
De toonzetting is hier scherp
en vol liefde. Sommigen van
de Korinthiërs gingen door in
vleselijk gedrag, ondanks al 
wat tegen ze gezegd was. 
Dat gaf verdriet en moeiten 
bij anderen in de gemeente.
Maar, nu zou de apostel zelf
komen, en de zwaarte van 
die aanwezigheid zou aan de
ene kant verschrikken, maar
aan de andere kant troosten
en bemoedigen. 

Zie, deze derde keer kom ik
naar jullie toe. Op de mond 
van twee getuigen, en van 
drie, zal iedere uitspraak in 
stand gehouden  worden
    2 Korinthiërs 13:1

Paulus vreesde dat geestelijke 
groei niet bij alle Korinthiërs 
te zien zou zijn. 
Hij verwijst naar een principe
van de Thora: als een zaak 
vastgelegd moet worden, zijn 
twee of liefst drie getuigen
nodig. Hij kwam als apostel in
afzienbare tijd voor zelfs een 
derde keer in Korinthe. Zodat
hij zelf kon zien hoe het daar
was. Biddend zou hij de reis 
naar hen ondernemen. 
Zijn hart naar hen toe; het was
vol liefde van Christus en hij 
bad, dat hun harten ook ruim
zouden worden door de liefde
van God.
‘Vader maak ons hart ruimer
naar de anderen toe, zodat wij
Uw liefde kunnen tonen.’