Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Dan zal dus, terwijl haar man 
leeft, zij als echtbreekster 
betiteld worden ingeval zij van 
een andere man zou worden.
        Romeinen 7:3^a

De Schrift geeft aan, dat van 
een andere man worden wel 
degelijk op de lichamelijke 
gemeenschap tussen man en
vrouw slaat. Deze uitdrukking 
lees je ook in Richteren 14:20
en Ruth 1:12, waar Naomi de
uitdrukking gebruikt. Als dat 
een gehuwde vrouw betreft, is
de echt daarmee verbroken. 
Volgens Thora moesten dan 
zowel man als vrouw gedood
worden (Leviticus 20:10). 
Hier wijst e.e.a. op Israël, dat 
overspelig andere mannen 
(goden) naliep. Daarmee brak
Israël de echt door zich aan 
andere man(nen) te binden
tijdens het leven van haar 
Man Jahweh. 

De laatste dagen van 2021 zijn
geweest. Die van deze boze eon 
nog niet. Daarom willen we daar
aanstaande zondag 2 januari om
14:30 uur over spreken. Klik op
agenda hier rechtsboven met de
verwijzingen naar 2 livestreams.
2021 ging snel voorbij.
Wanneer Openbaring vervuld zal
worden zal ook dat snel gaan.
We leven in de laatste dagen van
deze genadetijd. Bidt u mee, dat
woord van de Heer snel door zal
gaan en verheerlijkt wordt, ook
in 2022?

Wanneer echter de man 
sterft, is zij vrijgesteld 
van de wet die haar 
bond aan haar man.
      Romeinen 7:2^b

Zo ging de geschiedenis met de
Heer Jezus Christus. Jahweh, in
Zijn liefde, was in Jezus Christus
te midden van Zijn volk. 
Toen Hij werd verworpen leidde
dat tot Zijn dood aan het kruis. 
Daardoor werd Israël vrij. Haar 
Man stierf, en zij kon een ander 
huwen. Het is een principe: de 
wet (oude verbond) was niet
langer op de Overledene van 
toepassing (Romeinen 7:1). De 
situatie was nog hoopvol. De 
beloften aan Abraham bleven 
staan!

Want de gehuwde vrouw 
is aan haar levende man 
gebonden door de wet.        
         Romeinen 7:2^a

Voor het woord gehuwd lezen
we in het Grieks: onder-man. 
De man is verantwoordelijk in 
het huwelijk; man en vrouw zijn
gelijkwaardig. Gods volk huwde 
Jahweh bij Sinaï. Huwelijksakte
was de Mozaïsche wet, het oude
verbond. Jahweh was voor hen 
de levende God. Goden van de 
volken zijn nietsen, ze kunnen 
niet horen, zien of spreken: 
levenloze afgoden. 
Israël verbrak door afgoderij het
huwelijk; het ging met andere
man(nen) overspelig hoereren. 
Jahweh kwam in Jezus Christus
naar Zijn volk toe. Dat directe 
contact verliep tragisch. Toch
was Zijn liefde vurig voor hen
en dat blijft zo.

Wanneer echter de man 
sterft, is zij vrijgesteld 
van de wet die haar 
bond aan haar man.
      Romeinen 7:2^b

Zo ging de geschiedenis met de
Heer Jezus Christus. Jahweh, in
Zijn liefde, was in Jezus Christus
te midden van Zijn volk. 
Toen Hij werd verworpen leidde
dat tot Zijn dood aan het kruis. 
Daardoor werd Israël vrij. Haar 
Man stierf, en zij kon een ander 
huwen. Het is een principe: de 
wet (oude verbond) was niet
langer op de Overledene van 
toepassing (Romeinen 7:1). De 
situatie was nog hoopvol. De 
beloften aan Abraham bleven 
staan!