Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Ik zeg dan: zij struikelen toch 
niet opdat zij vallen? Moge het
niet gebeuren! Maar in hun 
krenking is de redding voor de 
natiën, om naijver op te wekken 
bij hen   
            Romeinen 11:11

Situatie van Israël is duidelijk;
uit weerspannig, tegensprekend
gedrag blijkt dat. Het wordt als
struikelen en níet als val gezien.
Het voor ons verbijsterende en
verbazende werk van God is dat
Hij Israël een geest van verdoving
gaf. Israël struikelt, maar zal niet
vallen. Was hun onwetendheid er
alleen maar opdat zij vallen? Dat
ontkent Paulus stellig. Ja, én hun
krenking betekent zelfs redding
voor de natiën! En zelfs dat heeft
weer een heilzame uitwerking op
Israël. Onze verwachting is vanuit
God, Die alles bewerkt.

Laten hun ogen duister gemaakt 
zijn om niet te zien, en buig hun 
rug voortdurend samen           
Romeinen 11:10

Het citaat uit Psalm 69:24; Israël
was meer bezig met de tradities.
Zij kromden hun rug in ijver en
waren door hun bezig zijn blind
voor het werk van God. Zij keken
omlaag, de eigen bezigheden in
het zoeken naar rechtvaardigheid
leidden af van God Zelf. Paulus
zag dat (Romeinen 9:1-3; 10:1-3),
ging in gebed, kreeg antwoord. De
gelovige rest is daar; niet als teken
van eeuwige verlorenheid van de
meerderheid van Israël en de
mensheid. Nee, dat is getuigenis
van het feit, dat God Redder van
alle mensen is. Als Hij die rest
redt, is Hij ook bij machte al die
anderen ook in genade terecht
te brengen.

En David zegt: Laat hun tafel 
tot een valstrik worden en tot 
een jachtnet, En tot een strik 
en tot vergelding voor hen
          Romeinen 11:9

Paulus citeert Psalm 69:23,24
in vers 9,10. De tafel van het
volk Israël was gevuld met hun
tradities. Ze roemden in hun
gegeven voorrechten en voor-
delen. De tradities, verplichte
zaken die ze hadden, maakten
dat hun leven zwaar was.
Zou deze situatie altijd zo zijn?
Dat kan niet, nu daar wel een
gelovige rest was. Dat gaf een
uitzicht op iets beters. Als God
nu geloof gaf in een deel van
het volk, dan Hij dat te Zijner
tijd heel het volk schenken. In
wezen is dat ook zo met deze
tijd. De gelovigen zijn vooral
en nu al gered; een aanwijzing
dat God Redder van allen is.

net zoals geschreven staat:
God geeft hen de geest van
verdoving, ogen om niet te 
zien en oren om niet te horen 
tot op de huidige dag
          Romeinen 11:8

Wanneer mensen niet kunnen
geloven, zitten ogen en oren
dicht. Dat kan het ‘werk’ van
ongure geesten (demonen) zijn.
Vanzelfsprekend zonder dat de
mens dat zelf beseft. Het heeft
niet met intelligentie te maken;
het woord van het kruis is nu
eenmaal dwaasheid voor wijzen
en intelligenten van de wereld
Te midden van Zijn volk is de
Heer verdrietig, ongeloof blijkt.
Toch dankte Hij Zijn Vader toen
Hij zag, dat het verborgen was
voor de ogen van de wijzen en
verstandigen onder hen
(Mattheüs 11:25-26).

net zoals geschreven staat:
God geeft hen de geest van
verdoving, ogen om niet te 
zien en oren om niet te horen 
tot op de huidige dag
          Romeinen 11:8

Paulus citeert Jesaja 29:10, daar
spreekt de profeet:
want Jahweh giet over jullie een
geest van verdoving, en Hij
verzegelt jullie ogen: de profeten
en Hij bedekt jullie hoofden:
de zieners
Ernstige woorden, en ze tonen,
dat het ongeloof niet zomaar in
het volk en andere mensen zit.
Het komt in diepste zin niet uit
hen zelf, maar uit God. We zien
dat God beide kanten, geloof én
ongeloof, volledig in Zijn hand
heeft en dat het gaat om geest:
dé uiteindelijke (ver)oorzaak(er)
van (on)geloof en het gedrag dat
daaruit voortvloeit. De uitkomst
is ook in Zijn hand: allen gered.