Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want in die verwachting worden 
wij gered. Verwachting nu, die 
gezien wordt is geen verwachting, 
want wat iemand ziet, waarom 
verwacht hij het ook?
                Romeinen 8:24

Hét woord hier is: verwachting. 
Dat is geen vage hoop, hoop 
drukt onzekerheid uit. Geloof in 
de God van de Schriften geeft 
vast uitzicht, zekere verwachting. 
Als je daarover nadenkt, wordt 
je hart blij en dankbaar.  
Genade en heerlijkheid komen! 
We zien die nog niet, maar als in
Gods plan de tijd is gekomen, zal
de verwachting overgaan in een
werkelijk samenzijn met onze 
Heer Jezus Christus. We zien dat
nog niet, maar kijken ernaar uit
met: reikhalzend verlangen.   

En dat niet alleen, maar ook wij
zelf, die de eersteling van de 
geest hebben, ook wíj zelf 
zuchten in onszelf, zoonschap 
verwachtend, de vrijkoping van 
ons lichaam.   
             Romeinen 8:23

Eersteling is uit de oogst.
Is de Eersteling binnen, dan zal 
de oogst komen. Christus is dé
Eersteling. Hij is de Garantie 
dat de hele oogst binnenkomt.
De geest is in ons binnenste, de
geest van Christus (zie Rom.8:9),
de geest van zoonschap.
Heel de schepping zucht, lijdt
weeën. Zo ook wij. Wij kunnen 
in deze tijd niet ontsnappen aan 
lijden. In de komende eonen zal 
ons zoonschap goed zichtbaar 
worden. Ons lichaam is dan 
vrijgekocht; het lijden is dan 
voorbij. En deze verwachting 
hebben wij. Vader, dank U wel. 

Want wij weten, dat heel de
schepping gezamenlijk zucht 
en weeën heeft tot nu toe.
           Romeinen 8:22

Wij hebben allemaal te maken
met dit zuchten. De slavernij van
het verderf veroorzaakt lijden.
De zonen, zij die de geest van 
het zoonschap hebben, kunnen
niet ontsnappen aan het lijden. 
Het kan in hun leven zelfs erger 
zijn dan bij anderen. Zo is het 
een echt gezamenlijk lijden en 
dus zuchten. Pijn, Paulus noemt
het zelfs weeën. Dan moet iets
geboren worden; het koninkrijk
dat over Israël en de wereld zal
komen. Dat is: in verwachting, 
en is niet alleen voor ons; het is
heerlijkheid voor de schepping. 
Uit God, door de 
Heer Jezus Christus 

in verwachting, dat ook de 
schepping zelf vrij gemaakt zal 
worden van de slavernij van 
het verderf tot de vrijheid van 
de heerlijkheid van de 
kinderen van God
            Romeinen 8:21

Het woord verwachting is een 
betere weergave dan hoop. Dat
laatste drukt onzekerheid uit.
En de verwachting die Paulus,
naar de Schrift bekendmaakt, is 
zeker. Het uitzicht van de zonen
is in het hart gesloten door de 
geest van het zoonschap. Maar
ook de schepping vermoedt, dat
grote veranderingen komen. De
situatie van uitzichtloos verderf
moet een keer eindigen. 
Nu is slavernij op alle mogelijke 
manieren aan de orde. Dat zegt
ons, dat de vrijheid die wij nu al 
ervaren, ook heel de schepping
zal omvatten. 

Want aan vruchteloosheid is de 
schepping onderschikt,
niet vrijwillig, maar door Hem 
die haar onderschikt heeft
   Romeinen 8:20

Gebaseerd op de ervaringen en 
notities van de roeper (Prediker),
is dit maar al te waar. IJdelheid,
of leegheid, drukt iets minder uit
dan wat het woord bedoelt. We
zien dat veel in de schepping 
geen resultaat heeft, geen vrucht 
draagt. De Onderschikker is God.
Niet de tegenstander, hoewel die
daarin een rol speelt. God plaatst
in de schepping ‘dorens + distels’
en sterven. Dat is zo, opdat die 
schepping gaat zien Wie Hij is in
Zijn geven in genade van leven, 
onsterfelijkheid, vrucht. Door de
geest alleen is blijvende vrucht. 
Het is niet uitzichtloos, dat lijden.
Het is in verwachting van alles 
overstralende heerlijkheid.