Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Paulus, slaaf van Christus Jezus,
geroepen apostel, afgezonderd 
voor het evangelie van God
    Romeinen 1:1

Paulus geeft aan, dat hij én slaaf
én apostel is. Die combinatie zie
je niet zo vaak. In de regel noemt
een leider zich ‘voorganger’ of 
‘predikant’ of ‘oudste’. Paulus is
anders. Noemt zich eerst slaaf en
pas daarna apostel. De ootmoed
straalt ervan af. Saulus werd een 
nederig mens; Paulus werd hij na
zijn roeping. Dat wijst naar onder-
breking in Gods directe handelen 
met Zijn volk Israël. De naam van
Paulus heeft te maken met een 
Grieks woord voor pauze. In dit 
vers lees je dat hij eerst geroepen
werd, daarna afgezonderd. Dat is
wat u, jij en ik ook meemaken en
meegemaakt hebben. Een stukje
lijden ook, waarover later in deze
rijke brief meer, maar ook de heer-
lijkheid die ons wacht!

De genade van onze Heer Jezus 
Christus zij met jullie allen! Amen!
  2 Thessalonicenzen 3:18

Hier sluit Paulus de brief mee af. 
Al wat geschreven is in deze 2^e 
aan de Thessalonicenzen staat in
het kader van de genade. Het is
als een gebed gezegd. Het geldt 
u, jou en mij. Voor vandaag, mor-
gen en daarna. Op de dag van de
bazuin van God en bij de bema
zal dit leidend zijn. Hij, Hoofd en 
Redder van Zijn lichaam, zal ons
inzetten om Zijn genade te tonen
aan de hemelsen. In lijden, druk,
is Zijn genade genoeg. Ontvang
om niet en schenk genade. Wie 
het ook is, we leven in:
de genade van onze Heer! 

De groet is door mijn hand, die 
van Paulus, welke een teken is 
in iedere brief: zo schrijf ik.
  2 Thessalonicenzen 3:17

Brieven van Paulus dragen zijn
geestelijk kenmerk. In die dagen 
was het nodig de brieven van zijn
naam te voorzien. Er waren ook
valse brieven in omloop (zie 2:2)
om gelovigen te verwarren. We 
volgen Paulus; anderen (Petrus 
c.s.) zijn goed om te lezen, maar 
bevatten niet dé waarheid voor 
vandaag. Geestelijke kenmerken 
van zijn brieven zijn onder meer: 
redding zonder voorwaarden, de 
vrijheid in Christus, geloofsleven 
niet onder wet, maar onder de
genade van God. Gods liefde is
leidend.

Hijzelf nu, de Heer van 
de vrede, moge Hij aan 
jullie de vrede geven, 
voortdurend, op iedere 
manier. 
De Heer zij met jullie allen!
2 Thessalonicenzen 3:16

Ondanks onderling verschil van
mening, over van alles, en over
het evangelie zelf wellicht, zijn
gelovigen aan elkaar gegeven.
Dat kan pijnlijk zijn wanneer de
verschillen voortdurend naar 
voren komen. Vrede is gemaakt
door het bloed van het kruis van
Christus (Kolossenzen 1:20) en 
dat is leidend in deze unieke tijd
van verzoening en genade. Ons 
hart, daarin zou de vrede van die
Heer van ons regeren. Dan blijkt 
dat in onze contacten met ande-
ren. Regelmatig zijn daar dan de
barrières; God geve dat die over-
wonnen worden. Neem dit mee:
de Heer zij met jullie allen. 

en acht hem niet als vijand, 
maar wijst hem terecht als 
een broeder.
 2 Thessalonicenzen 3:15

Dit licht het vorige vers toe.
Het gaat om een broeder of 
zuster. Geen vijand, want de
verzoening uit God wijst juist
op onderlinge vrede. 
Het woord vermanen of terecht-
wijzen is denkzin-plaatsen. Het
gaat erom, dat het denken van
de luisteraars in goede richting
wordt gezet. Dat gebeurt door
wat Paulus schrijft. Als je al iets
zou willen zeggen, doe dat na 
gebed en in liefde en een geest
van zachtmoedigheid.