Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want welke dank kunnen wij God 
teruggeven aangaande jullie voor 
al de vreugde waarmee we ons 
vanwege jullie verheugen vóór 
onze God?
         1 Thessalonicenzen 3:9

Paulus was zich bewust: hij leefde
voor God, voor Gods aangezicht.
Dat is wat Tenach (OT) ook zegt.
Hij was in unieke bediening door
door de Heer gesteld. Het lichaam
van Christus uitroepen; wat een
grote en bijzondere opdracht.
Daarom kwam vreugde in zijn hart
als hij dacht aan al de gelovigen in
Thessaloniki. Des te meer kon het
hem bezighouden als hij hoorde
dat zij verdrukkingen ondergingen.
Voortdurend gebed en dank, en
vreugde, dat de genade van God
krachtig werkte in deze gelovigen.
En zo kun je kijken naar die ander
in Christus; in Gods liefde.  

omdat wij nu leven wanneer júllie 
vast staan in de Heer
         1 Thessalonicenzen 3:8

Paulus was blij dat hij dit zo kon
noteren over de gelovigen.
Hij leefde op toen hij vernam dat
zij vast staan in de Heer.
Het geloof werkte, de Heer gaf
de kracht door Zijn geest om tot
Zijn eer te leven. De bemoediging
die Paulus in deze brief schrijft, is
ook bedoeld, dat de gelovige vast
staat in de Heer. U, jij en ik, we
laten ons aanspreken door dit
woord uit deze brief. Wat een
dank zal in het hart van de
apostel geweest zijn, laten ook
wij Vader danken.

worden wij daardoor vertroost 
over jullie, broeders, in al onze 
nood en verdrukking, door jullie 
geloof
         1 Thessalonicenzen 3:7

Paulus werd bemoedigd door wat
Timotheüs aan hem overbracht.
De Thessalonicenzen hadden goe-
de herinnering aan de dagen, we-
ken, dat Paulus bij hen was. De a-
postel onderging nood en verdruk-
king, maar de Heer troostte hem.
Niet alleen via het goede bericht
uit Thessaloniki. Maar iets anders,
dat wat hij van Christus Jezus ont-
ving. Dat lezen we later, in het vol-
gende hoofdstuk van deze brief.
Een uitzicht, een andere verwach-
ting dan tot dusver bekend was.

Nu Timotheüs echter van jullie tot 
ons gekomen is en ons de goede
boodschap bracht van jullie geloof 
en jullie liefde – en dat jullie een 
goede herinnering aan ons hebben, 
altijd ernaar verlangend ons te zien, 
net als ook wij jullie –
            1 Thessalonicenzen 3:6

Paulus was bijzonder verheugd te
horen dat zij vast stonden in het ge-
loof. De liefde functioneerde goed
onder hen. Dat waren fijne berich-
ten, een hart onder de riem voor de
apostel die onder zo’n grote druk
stond. Het punt van de verwachting
wordt hier niet genoemd, maar dat
was iets, dat aanpassing behoefde.
Ook zij waren zich bewust in de bo-
ze eon te leven, en wij leven ook in
diezelfde eon, waar de slotfase er-
van zich aandient. De Heer gaat ko-
men, net als Israël dat binnenkort
ook zal doen: hef je hoofd omhoog,
want de verlossing is nabij!

Toen ook ik het niet meer uithield, 
zond ik  hem dus, om van jullie ge-
loof te weten of misschien niet de
verzoeker jullie verzocht heeft en 
onze moeite tevergeefs geworden
is.       1 Thessalonicenzen 3:5

Het geloof van de Thessalonicen-
zen stond onder druk. Met name
het zicht op de toekomst. Hoe zit
het daarmee? Moesten ze de dag
van de Heer al verwachten en Zijn
aanwezigheid op de Olijfberg tege-
moet zien, zoals de gelovigen uit
Israël hebben via Zacharia 12? De
verzoeker (satan) was mogelijk be-
zig onrust te stoken en de gelovi-
gen te doen verkillen in de liefde.
Paulus’ gebed was voortdurend
voor hen; hij wilde graag weten
hoe met hen was. Hij schreef de
eerste brief om te bemoedigen.