25 mei 2020
‘De kruisiging van onze Heer.’
Dat is een gebeurtenis die essentieel is
in het evangelie dat Paulus brengt. In
de studies over en vanuit Kolossenzen
1:20 staat Zijn kruisdood centraal. Ook
in de studie die pas uit is, gaat het om
de betekenis van Zijn kruisiging, 2000
jaar geleden inmiddels. Maar het heeft
nog volle uitwerking nú in ons leven als
gelovigen.
‘Het verdiept, ik ben er blij mee.’
We danken God, onze Vader, dat het
geweest is. En voor de uitwerking die
het heeft. We zijn gezegend op grond
van Zijn volbrachte werk aan het kruis.
We zouden er niet makkelijk langs lo-
pen, geestelijk gezien. Paulus spreekt
in de Galatenbrief 3x over ‘kruis’; 2 x
over ‘kruisigen’ en 1x over ‘gezamen-
lijk kruisigen’ (2:20).
‘Genade en vrede als gevolg.’
Dat klinkt in de laatste studie, ja. In bij-
na alle brieven opent Paulus met deze
woorden. We beseffen, dat die gevolg
of vrucht zijn van Zijn kruisdood en op-
wekking uit de doden. Tegelijk zijn we
ons bewust: het kruis trekt een grens:
dit erkennend, dat onze oude mens-
heid gezamenlijk (met Hem) gekrui-
sigd werd, opdat het lichaam van de
zonde buitenwerking gesteld wordt
en wij niet meer slaaf van de zonde
zijn Romeinen 6:6