Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Ergens echter betuigt iemand,
zeggend:
Wat is een mens dat U hem
gedenkt, of een zoon van een
mens dat U hem bezoekt?
           Hebreeën 2:6

Begin van een citaat uit Psalm
8, hier vers 5 uit de Griekse
vertaling (LXX, Septuaginta)
overgenomen. Hebreeuwse
tekst leest hier:

wat is een sterveling dat U aan
hem denkt, of een zoon van
Adam, dat U hem bezoekt?

In vers 5 zagen wij gisteren,
dat de schrijver van Hebreeën
aangeeft, dat boodschappers
in het komende koninkrijk
niet over de bewoonde aarde
regeren. Er zullen anderen of
een Ander aantreden om dat
te doen. Het citaat uit Psalm 8
wijst op een mens. Zelfs wordt
zoon van een mens (Adam)
genoemd. Overigens aan hele
mooie Psalm, die achtste.
Lees m eens aandachtig door.

Want niet aan boodschappers
heeft Hij de op het punt staande
bewoonde aarde onderschikt,
waarover wij spreken.
          Hebreeën 2:5

De Heer stond op het punt, en
dat nog steeds, om Zijn heerlijk
koninkrijk op aarde te vestigen.
Dat zal Hij doen als de Zoon des
mensen (Zoon van Adam), als
Hij Zijn voeten op de Olijfberg
zet. Dan zal heel de bewoonde
aarde aan Hem onderschikkend
worden. Deze zal dus niet onder
de boodschappers, maar onder
Zijn voeten komen (Psalm 110).
Zoals voorzegd door Daniël en  
de andere profeten. Ook nu,
bijna vroeg in de ‘ochtend’ van
de derde dag (Hosea 6:1-3), is
de opstanding van Israël nabij!

En God plechtig meegetuigt
door tekenen en wonderen
en velerlei krachten en
toedelingen van de heilige
geest, in overeenstemming
met Zijn wil?
           Hebreeën 2:4

Al wat klonk in de dagen an
de wandeling van de Heer op
aarde, maar ook daarna; het
waren tekenen. Het aardse
koninkrijk van de hemelen;
dat zou door gaan breken.
Bijzondere krachten werkten
door, toedelingen van heilige
geest; genezingen, het was er
allemaal. En dat was precies
in overeenstemming met de
wil van God. Zo was voorzegd
door de profeten.
De gelovigen uit Israël zouden
dat niet vergeten. En blijven
bij wat gehoord was.
Want het was de wil van God
dat Zijn koninkrijk zo gestalte
kreeg. Dat het toch weer een
andere kant op zou gaan, zou
Paulus in zijn brieven bekend
maken.

dat het evangelie van onze
God tot jullie was gekomen,
niet alleen in woord maar
ook in kracht en in heilige
geest en volkomen
zekerheid, zoals jullie
hebben waargenomen.
  1 Thessalonicenzen 1:5

Paulus was in Korinthe, met
vrees en beven. Toch was zijn
verkondiging ‘in geest, met
kracht’ (1Kor.2:4). Hier lezen
wij opnieuw de verkondiging
die in kracht en in heilige
geest was. Paulus kon daar,
in Thessaloniki ook krachtig
spreken. Dat was geen eigen
wijsheid, maar die van God.
God gaf geloof, en volkomen
zekerheid. Dat garandeert in
ons rust en vrede; Vader doet
wat goed is. Het is zekerheid
van Gods genade; en kan dan
bekendgemaakt worden; het
is immers de waarheid van
God. De Thessalonicenzen, zij
hadden het gezien en gehoord
en diepe vreugde was in hun
hart neergedaald.    

dat het evangelie van onze
God tot jullie was gekomen,
niet alleen in woord
  1 Thessalonicenzen 1:5^a

Het goede nieuws over en
aangaande God was tot de
inwoners van Thessaloniki
gekomen. Dat is het wonder,
dat gebeurde. Paulus was de
geroepene, hij bracht met
vuur het evangelie van God
aangaande Zijn Zoon Jezus
Christus onze Heer.
Het begon in woord en dat
bleef daar ook. De ontstane
uitgeroepen groep ging zelf
door en verspreidde dat in
een redelijk grote regio.
God bevestigde, velen die
tevoren uitgekozen waren
door God (1:4) geloofden;
zij waren tevoren bestemd
tot eonisch leven.
Ook nu nog klinkt datzelfde
woord op diverse plaatsen
in de wereld. Bidt u mee,
opdat het snelle voortgang
heeft in deze tijd?