Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

17 april 2020

‘Verzoening is verandering.’

God verandert mensen. Dat toonde Hij 
bij Saulus toen de tijd van genade start-
te. God verandert vijanden in vrienden.
Hoe? Door het werk van de Zoon, Die 
gekruisigd werd. Dat was in wezen een
enorme provocatie van de mens rich-
ting God. De Zoon van Zijn liefde, ja Dié
werd aan het hout genageld. Daarmee 
werd ook de vijandschap gedood. Hij 
ging de dood in voor allen, uit liefde tot
de Vader.

‘Indrukwekkend vind ik dat.’

Intens diep lijden kwam over Hem, op
Golgotha. De Vader leed mee. Het was
door het bloed van Zijn kruis, dat God 
vrede maakte. Enorm diep lijden en de
schande en verachting. Het kruis was in
Zijn dagen een vreselijk martelwerktuig.
Dat heeft Hij ondergaan, voor u, jou en
mij. De vrede die tot stand kwam, be-
treft ook het al. In Kolossenzen 1 lees je 
dat terug.

‘De verzoening gaat ver.’

God verzoent het al met Zichzelf, door
het kruis waaraan Zijn Zoon door diepe
diepten heen ging. Uiteindelijk stierf
Hij en gaf Zijn geest aan de Vader. Het 
was volbracht. Het grote werk tot ver-
zoening van het al (heel de schepping 
uit Kolossenzen 1:16) gaat om eenieder
die in relatie met God kan staan. Daar 
valt niemand buiten. Wat een liefde; de
heerlijkheid daarna is eindeloos.

Op 15 april 2020 kwam verzoening en
vrede door het kruis aan de orde.
Kolossenzen 1:19,20 spreekt daarvan,
indrukwekkend met enorme reikwijdte.
Naluisteren: deel A en deel B

16 april 2020

‘Het geheim van het evangelie.’

Dat is de verzoening door de dood van
de Zoon, Die daarna werd opgewekt.
Dat is het thema in Romeinen 5, 2 Co-
rinthiërs 5, Efeziërs 2 en Kolossenzen 1.
Kernthema in deze brieven van Paulus.
Wanneer we optellen wat verzoend is,
dan is dat erg veel:

en ons de dienst van de verzoening ge-
geven heeft, dat is, dat God in Christus
de wereld verzoende met Zichzelf, hen
niet hun krenkingen aanrekenend
                         2 Corinthiërs 5:18,19^a

‘Ja, heerlijk, heel de wereld.’

Dat is de reikwijdte ervan. Omvat alles.
Ook in Romeinen 11:15 staat dat:

want indien hun verwerping de verzoe-
ning van de wereld, wat is hun aanne-
ming anders dan leven uit de doden?

De wereld. Omvat al de volkeren, als je
leest gaat het om Israël en de volkeren
in Romeinen 9-11. Zo zal de toekomst 
fantastisch zijn als Israël weer de volke-
ren zal leiden. 

‘En in Romeinen 5:9?’

Daar gaat het specifiek om de gelovi-
gen van nu. Fijn om te lezen, te besef-
fen en te leven, nu, vandaag:

Want indien wij, vijanden zijnde, ver-
zoend werden met God door de dood
van Zijn Zoon, veel meer zullen wij, 
verzoend wordend, gered worden in 
Zijn leven.

Wij waren vijanden, God verzoent vij-
anden met Zich door de dood van Zijn 
geliefde Zoon. En verandert ze in Zijn 
vrienden. Dat zegt het woord verzoe-
nen letterlijk: neer-veranderen. 

15 april 2020

‘De zekerheid van Zijn genade.’

Zijn genadig handelen met de schep-
ping is nu nog niet algemeen bekend.
Hoewel de geliefde Zoon 2000 jaar ge-
leden stierf en de dood inging, is die
reikwijdte ervan nog onbekend. Velen
denken dat de mens zelf iets moet bij-
dragen door keuze of iets dergelijks.
Dan is de dood van de Zoon en Zijn
opwekking daaruit wel een volkomen
werk, maar de mens moet zelf…

‘Wij mogen Vader danken.’

Het: ‘wees verzoend met God’ of ‘laat
u met God verzoenen’ is géén voor-
waarde. Nee. Het nodigt uit om God
te danken voor het niet toerekenen 
van de krenkingen (misstappen) of de
gegeven verzoening. God was in Chris-
tus de wereld met Zich verzoenend. 
Die wereld had verzoening nodig, God
niet. Nu Christus tot zonde of zondof-
fer gemaakt is, is het volbracht.

‘Wat geweldig is dat.’

Dit is het geheim van het evangelie, in
Tenach (OT) was dat onbekend. Pas in
de brieven van Paulus staat het rond-
uit. God is niet boos op de mens. God 
is liefde en strekt Zijn liefdevolle han-
den naar iedereen uit. Ieder, die erop
ingaat was al tevoren, lang geleden, in
Zijn voornemen opgenomen om Hem 
nu al te leren kennen. Al de anderen 
zullen later óók hun knieën buigen en
van harte belijden dat Jezus Heer is.   

14 april 2020

‘Zijn kracht in zwakheid.’

De zwakheid is bij ons, de schepping, 
het verderf is daar. We zijn stervend.
Paulus kende veel zwakheden, maar
roemde in de kracht van God. De ge-
nadige verzekering die hij kreeg, was
dat Gods genade toereikend, voldoen-
de was. Dat was ook in de opstanding
van Christus zo. Hij was in het nieuwe
uitgehouwen graf gelegd. Dood. Geen
kracht meer om Zelf op te staan.

‘Vader wekte Hem op.’

De banden van de dood konden Hem
niet vasthouden. Vader gaf Hem leven
en Hij kon opstaan, vroeg in de derde
dag, toen Vader Hem wekte. Dat was
voor de vrouwen en de discipelen ver-
bijsterend. Dat sloeg al snel om grote
vreugde, toen Hij het Zelf aantoonde,
met hen omging. Mirjam mocht Hem
eerst niet aanraken, later wel. Hij was
eerst bij Vader geweest, boven. 

‘Dat straalt van die dag af.’

 Ja, sinds de opstanding van Christus 
is alles anders. Verwachting, licht en
uitzicht op de heerlijke toekomst. In 
Gods plan was dit alles opgenomen,
er kon niets mis gaan. Vanuit mense-
lijk gezichtspunt gezien lijkt van alles
scheef, niet goed, ongelukkig te gaan.
Vanuit God gezien niet. Bij Hem gaat 
niets mis. Het lijden van Zijn geliefde 
Zoon leidt tot heerlijkheid, gegaran-
deerd in Zijn glorieuze levendmaking.