Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want aan vruchteloosheid is de 
schepping onderschikt,
niet vrijwillig, maar door Hem 
die haar onderschikt heeft
   Romeinen 8:20

Gebaseerd op de ervaringen en 
notities van de roeper (Prediker),
is dit maar al te waar. IJdelheid,
of leegheid, drukt iets minder uit
dan wat het woord bedoelt. We
zien dat veel in de schepping 
geen resultaat heeft, geen vrucht 
draagt. De Onderschikker is God.
Niet de tegenstander, hoewel die
daarin een rol speelt. God plaatst
in de schepping ‘dorens + distels’
en sterven. Dat is zo, opdat die 
schepping gaat zien Wie Hij is in
Zijn geven in genade van leven, 
onsterfelijkheid, vrucht. Door de
geest alleen is blijvende vrucht. 
Het is niet uitzichtloos, dat lijden.
Het is in verwachting van alles 
overstralende heerlijkheid.

Want het voorgevoel van de 
schepping wacht op de 
onthulling van de zonen 
van God.
              Romeinen 8:19

Wanneer zal de onthulling van
de zonen van God plaatsvinden?
Als de bazuin van God klinkt, is
voor hemelsen hét moment daar,
dat zij die zonen onthuld zien. 
Kolossenzen 3:4 zegt:

Wanneer Christus, ons leven, 
openbaar gemaakt wordt, dán 
zullen ook júllie tezamen met 
Hem openbaar gemaakt worden 
in heerlijkheid.

De bazuin is het eerste van het 
openbaren (verschijnen) van de 
Christus. Hij verlaat Zijn plaats 
aan de rechter(hand) van Vader,
en daalt af tot in de lucht. En wij, 
alle leden, zijn erbij betrokken. 
Ook alle gestorvenen in Christus. 
Levendgemaakt. We ontmoeten 
Hém in de lucht. Zó zullen wij, 
tezamen met Hem, geopenbaard 
worden aan de hemelsen. 

Want het voorgevoel van 
de schepping wacht op de 
onthulling van de zonen 
van God.
              Romeinen 8:19

Het woord voorgevoel drukt
(sterk) vermoeden uit. Heel 
de schepping verwacht, dat 
het beter zal worden. 
Het kan niet bij de eindigheid
en stervend karakter blijven.
De zonen van God, wanneer 
die geopenbaard worden, zal
dat teken van redding, grote
verandering ten goede zijn. 
Het wachten op is een sterk
verwachten, iets dat God in
de schepselen legt. Hij is de
grote Schepper, Bedenker en
Regisseur van dat grote plan. 
Schepping kan niet anders,
dan verlangen naar de grote
liefdevolle Schepper, Die ook
Redder, Verzoener is.

Want ik reken erop dat het lijden 
van de huidige era niet waardig is 
tegenover de heerlijkheid die op 
het punt staat onthuld te worden 
aan ons.
                Romeinen 8:18

Hier zet de apostel het lijden in 
perspectief. Vergeleken met wat 
komt slaat de balans door naar 
heerlijkheid. Die is groter, heeft
meer gewicht, we lezen zoiets in
2 Corinthiërs 4:17,18.
Wij allen lijden – hoe dan ook. 
Lichamelijk, in de ziel, geestelijk. 
Geestelijke aspect is: het lijden
van Christus beleven. Verworpen
worden om wat je gelooft, zegt. 
Deze era, waarin het kwaad, het
boze, gestapeld wordt, regeert 
leugen. Het is ‘postmodern’ om 
niet langer absolute waarheid te 
(er)kennen. Gods woord is dat. 
Als je daarom lijdt, bevind je je 
in gezelschap van de Heer Jezus, 
Paulus, Petrus. 

Indien nu kinderen, dan ook 
lotdeelbezitters, inderdaad, 
lotdeelbezitters van God, 
gezamenlijk-lotbezitters nu, 
van Christus; indien wij zelfs
tezamen lijden, is het zo, opdat 
wij ook tezamen verheerlijkt 
worden.
    Romeinen 8:17

Gezamenlijk met Christus lijden
is een gegeven voor zonen. Dat 
houdt in, dat die zonen tezamen
met Hem verheerlijkt worden.
De weg van ons mensen is: door
lijden naar heerlijkheid. 
Het indringende thema van het 
lijden komt naar voren. Tegelijk 
zien we contrast: heerlijkheid in
de toekomst. Dat houdt in, dat 
specifiek gezamenlijk-lotbezit in
de toekomst is weggelegd. Voor
de zonen, die tezamen met Hem
lijden. Een grote verwachting is
voor het lichaam van Christus de
belofte. Vader, dank U wel.