Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want wij horen dat sommigen 
onder jullie ongeregeld wandelen, 
niet werken, maar rondhangen. 
Hun nu dragen wij op en spreken 
wij aan in de Heer Jezus Christus, 
opdat zij, in alle stilte werkend, 
hun eigen brood eten.
  2 Thessalonicenzen 3:11,12

Paulus zegt dit duidelijk, en toch
is de ondertoon genade. Het is de 
gewoonte, dat degenen die arm 
en behoeftig zijn ondersteuning
krijgen van gemeenteleden. Als
je echter wel in staat bent om te
werken en zo in je onderhoud te
voorzien, dan is dat de weg. 
Bovendien kun je dan de genade
ervaren, dat je de behoeftige kan
helpen. Dat is de weg die Paulus
ons wijst. Hij spreekt ons aan in de
Heer Jezus Christus; en wijst zo op
de dienende houding van Hem, 
Die alles voor ons gaf. 

Want ook toen wij bij jullie 
waren, droegen wij dit aan
jullie op: indien iemand niet 
wil werken, laat hij ook 
niet eten!
      2 Thessalonicenzen 3:10

In de tijd dat Paulus dit schreef 
had je geen sociale voorzieningen 
zoals wij nu in Nederland hebben. 
Wanneer iemand door gebreken 
en/of oud zijn niet kon werken, 
was men van anderen afhankelijk.
De verlamde bij de schone poort 
was zo iemand. Paulus geeft aan,
dat indien iemand niet wil werken
(maar het dus wél kan), dán geldt
wat hij zegt. Sommigen dachten 
dat de dag van de Heer al aange-
broken was. De beide brieven la-
ten echter zien, dat het anders 
lag. We zien uit naar de bazuin in
onze dagen, tot die heerlijke dag 
gaan we door, actief, en voorzien 
in eigen levensonderhoud (voor 
zover we dat kunnen). God geeft
-in alles- wat nodig is!

Niet, dat wij geen volmacht 
hebben, maar opdat wij onszelf 
aan jullie geven tot voorbeeld,
om ons na te volgen
 2 Thessalonicenzen 3:9

Paulus had, omdat hij apostel en
evangelist was, het recht om van
het evangelie te leven. Maar van
dat recht maakte hij geen gebruik.
Het was een prachtige illustratie 
van de genade van God die hij vele
jaren kon verkondigen. Hij kon het 
om niet, gratis dus, brengen. Men
hoefde niet in levensonderhoud te
voorzien. Zo werkte hij nacht en 
dag om dat bevrijdende evangelie
door te geven. Wet bevrijdt een 
mens niet, genade van God wel. 
Dat werd op allerlei manieren in 
het leven van de apostel en mede
arbeiders getoond. Dat voorbeeld
mogen wij navolgen!

Noch aten wij gratis brood van 
wie dan ook, maar in moeite en 
inspanning zijn wij nacht en dag 
aan het werk om niet belastend 
te zijn voor iemand van jullie.
    2 Thessalonicenzen 3:8

Hier zien we de fijne ootmoedige 
houding van Paulus. Zo’n uiterst
rijke boodschap van genade wilde 
hij om niet brengen. Niemand tot
last zijn, alleen van de Heer willen
zijn. Die voorzag in alle behoeften
zoals hij dat in Filippenzen 4:19
aangeeft:

Mijn God nu zal iedere behoefte 
van jullie vervullen in overeen-
stemming met Zijn rijkdom, in 
heerlijkheid, in Christus Jezus.

Dat is alles. We kunnen Hem 
danken, Die ons zó liefheeft.

Want jullie weten zelf hoe jullie 
ons moeten navolgen omdat wij 
niet ongeregeld waren te midden 
van jullie.
  2 Thessalonicenzen 3:7

Paulus en zijn medewerkers zijn
voorbeeld om na te volgen. De
apostel maakte tenten om in zijn
levensonderhoud te voorzien. Zo
meldt Handelingen 18:2,3. Soms
wordt dat verdraaid en beweerd 
dat Paulus gebedskleden gemaakt
zou hebben, die de Joodse man-
nen om hebben als ze in de Sjoel 
of thuis gebeden doen.
Bewijs voor deze wonderlijke re-
denering ontbreekt. De gedachte 
lijkt dan meer ingegeven door de 
eigen vooronderstelling dan door 
de nuchtere feiten van de Schrift
zelf. Net als Prisca en Aquila was
Paulus tent(doek)enmaker, een 
stevig handwerk in die dagen.