Woord vandaag

Want ik wil niet dat jullie 
onwetend zijn, broeders, over 
dit geheimenis – opdat jullie 
niet verstandig zouden zijn in 
eigen ogen – dat voor een deel 
vereelting over Israël gekomen
is, totdat het complement van
de natiën binnengekomen is

         Romeinen 11:25

Het complement van de natiën
dat binnenkomt, dat is zeker de
wegrukking (‘opname’) van de
gemeente? Die opmerking hoor
je meestal bij deze tekst. Toch
is het tekstverband anders. Er
zal die toekomstige era zijn, en
daarin zal God ook nog genade
schenken, maar niet zoals nu.
Dit vers spreekt van Israël en de
de natiën
. Met het totdat blijkt,
dat het om een zekere era gaat,
die Paulus hier het complement
van de natiën
noemt. Dan zullen
God en Zijn woord niet geeërd
worden zie 2 Thess.2:6-12.
Maar dan zal God de verharding
van Israël deels wegnemen, en
uiteindelijk zal men de naam van
Jahweh aanroepen. Dan komt de
verlossing; grote verdrukking is
voorbij. Zij zullen de Heer zien.

Woord vandaag

Want ik wil niet dat jullie 
onwetend zijn, broeders, over 
dit geheimenis – opdat jullie 
niet verstandig zouden zijn in 
eigen ogen – dat voor een deel 
vereelting over Israël gekomen
is, totdat het complement van
de natiën binnengekomen is

         Romeinen 11:25

God gaat al Zijn beloften aan
Israël vervullen. Die tijd komt.
Ook dit is niet het geheim in
dit vers, maar zit er dicht bij.
Het is tijd wanneer God Israël
in ontferming terugneemt en
de voorwaarden waaronder
het herstel ingeleid wordt.
Het complement van Israël
(dat wat hen vult), 11:12, gaat
over hun herstel in de era die
komt. Het complement van de
natiën
zal ook in een komende
era plaatsvinden, voorafgaand
aan de vervulling van wat God
aan Israël beloofde.

Woord vandaag

Want ik wil niet dat jullie 
onwetend zijn, broeders, over 
dit geheimenis – opdat jullie 
niet verstandig zouden zijn in 
eigen ogen – dat voor een deel 
vereelting over Israël gekomen
is, totdat het complement van

de natiën binnengekomen is
         Romeinen 11:25

Paulus corrigeert het in eigen
ogen verstandig zijn
(eigenwijs
zijn) van ons. In het verleden is
de gedachte bij de (christelijke)
natiën binnengeslopen, dat zij
beter zouden zijn dan Israël.
Hun blijvende ongeloof in hun
Messias leidde er bij de natiën
toe, dat antisemitisme de kop
opstak. Dit gevoel, superieur
te zijn aan het volk van God, is
volkomen misplaatst. Geheim
is niet dat God Israël verhardt.
Hoewel dat wel een bijzonder
werk van God is; een tijdelijk
gegeven met een heerlijk doel
in het vooruitzicht.

Woord vandaag

Want ik wil niet dat jullie 
onwetend zijn, broeders, over 
dit geheimenis – opdat jullie 
niet verstandig zouden zijn in 
eigen ogen – dat voor een deel 
vereelting over Israël gekomen
is, totdat het complement van

de natiën binnengekomen is         
Romeinen 11:25

Romeinen 11:16-24 herinnert
door de beeldspraak olijfboom
eraan: God is bij machte Israël
tot Zijn speciale volk te maken.
Vanaf 11:13 is de tekst niet,
maar vanaf 11:25 wel aan ons
gericht. In: broeders hoor je de
ernst van Paulus. Parallel is 1
Thessalonicenzen 4:13-18.
Daar zegt hij het nodige dat de
droefheid verdreef. Hier zegt hij
iets dat onze trots verdrijft.  
Kennis blaast op; onwetendheid
kan dat ook doen. Gods wegen
zijn altijd hoger dan onze. Als
je dat niet beseft, kun je zomaar
zelfingenomen zijn. Dit: in eigen
verstandig zijn
wordt nu door de
apostel gecorrigeerd.

Woord vandaag

Want indien jij uit de natuurlijke 
wilde olijfboom afgehakt en 
tegen de natuur in geënt bent 
op de gecultiveerde olijfboom, 
hoeveel te meer zullen dezen, 
die natuurlijk zijn, geënt worden 
op hun eigen olijfboom.

       Romeinen 11:24

Een bekrachtigend argument:
als dit zo is ….. hoeveel te meer
dat. De natiën waren de van
nature wilde olijf; geen vrucht,
geen licht.
Door Gods kracht werden zij,
tegen de natuur in, geënt op de
‘tamme’ of gecultiveerde olijf.
Wonderlijk: ook de natiën
ontvingen het licht van Gods
woord in hun midden.
Dat leidde tot een zekere zegen
in christelijke natiën. Zij droegen
het licht van Gods woord uit.
Soms sterk, vaak zwak.
In de afgelopen 250 jaar is een
verschuiving te zien. Zo nam de
duisternis toe onder ‘christelijke’
natiën. God was bij machte wilde
olijftakken te enten op de edele
olijf. Ook dat gaf vrucht (licht).
God is bij machte de van nature
‘tamme’ olijftakken te enten in
de gecultiveerde (edele) olijf!
Israël zal weer dé lichtdrager zijn
in de komende eonen!