Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

aan de behoeften van de 
heiligen deelnemend
Romeinen 12:13a

Paulus nam een geschenk van
de heiligen voor de armen in
Jeruzalem mee (Romeinen 15:
25,26). Dat was de liefde van
God die hem daartoe bewoog.
Zo kunnen ook wij in de ons
gegeven omstandigheden een
bijdrage leveren in de behoefte
van anderen. Vooral geestelijk;
we kunnen elkaar bemoedigen
met troostvolle woorden van
onze grote God en Vader. Soms
ook materieel, afhankelijk van
de situatie van iemand. We
delen met elkaar wat we via de
apostel Paulus ontvingen, tot
Gods eer.

in het gebed aanhoudend
   Romeinen 12:12^c

In Gods genade ben je vrij te
bidden waar je ook bent. Nee,
geen vaste tijden. Je hoeft niet
letterlijk op je knieën.
Paulus noemt onophoudelijk
gebed (1 Thess.5:17; Kol.1:9).
Woorden van Paulus’ gebeden
kun je altijd inpassen.
Het is je omgang met God. Je
spreekt je gedachten uit naar
God, je weet je afhankelijk van
Hem. De Heer had het nodig
om alleen te zijn, in de nacht,
om Vader aan te roepen.
Israël kende en kent vaste
gebedstijden; wij niet. Je kunt
altijd met Vader spreken. Wat
je bidt en dankt is voor jezelf.
De voorbede is voor anderen,
voor het Woord, voor noden
et cetera. Je kunt alles met je
hemelse Vader bespreken.

in verdrukking volhardend
   Romeinen 12:12^b

Verdrukking bewerkt volharding
volgens Romeinen 5:2, daarom
roemen wij zelfs daarin.
Heerlijke verwachting geeft echt
betekenis aan al wat plaatsvindt.
En zo kun je volharden in druk,
benauwdheid en lijden. Volgens
Romeinen 8:35-39 kunnen ook
verdrukkingen ons niet scheiden
van de liefde van God in Christus
Jezus. Wat een geweldig weten,
je kunt met dat weten volharden.
Dat wil zeggen: eronder blijven
(staan). God geve, dat u, jij en
ik zó leven, tot Zijn eer.

in de verwachting verheugend    
Romeinen 12:12^a

Wij verheugen ons dagelijks in
de heerlijke verwachting. Dat
geeft kracht, licht en uitzicht in
het lijden (gemis van geliefden
en dagelijkse noden). God zal
alle tranen van onze ogen wissen,
is Zijn belofte.  
De verwachting die we hebben
is die uit Romeinen 8.
Gods schepping kijkt uit naar de
onthulling van de zonen van God.
Eerste feit: de uitgeroepenen
van Zijn lichaam worden snel
weggenomen bij de bazuin van
God. Het lichaam van Christus
zal aan de hemelse machten en
krachten Gods genade tonen,
boven, niet op de aarde.
Tweede feit: de Heer zal Zijn
doorboorde voeten op de
Olijfberg zetten. Israël wordt tot
licht van de natiën (Jesaja 49:6)
-op aarde- gesteld.

voor de Heer slavend
  Romeinen 12:11^c

Het voor kan met in vertaald.
Het is de derde naamval in het
Grieks, die op locatie wijst. Je
bent van Hem, en in Hem.
Je plaats: Hem ter beschikking,
je gaat waar Hij aanwijst.
Je hebt je leden voor Christus
beschikbaar gesteld.
Slaven zijn eigendom van hun
Heer, Hij geeft in Zijn wijsheid
kracht om dagelijks voor Hem
als slaaf te dienen. Inspraak?
Christus bepaalt het Zelf, Hij is
het Hoofd.
Laat je ijver (toewijding) hierin
niet vleselijk, maar geestelijk zijn.
We verwachten Hem – dienend.