Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

9 juni 2019

‘Pinksteren.’

Ja, het is oogsttijd, in Israël was sprake
van de gersteoogst en de tarweoogst.
De eerstelinggarf van de gersteoogst is
het, die bewogen werd voor het aange-
zicht van Jahweh. Op de dag na de gro-
te sabbat van de ongezuurde broden
(de 15^e Aviv/Nisan), dus op de 16^e Aviv,
werd deze bewogen. Een prachtig type
van de opstanding van Christus. Het is
geen toeval, dat dat plaatsvond op dit
festival, dat direct ná Pesach (de 14^e A-
viv) werd gevierd, 7 dagen lang.

‘En pinksteren daarna?’

Ja, men moest ingaande de 16^e Aviv in
elk geval zeven sabbatten tellen, 49 da-
gen in totaal. En de dag na die cycli van 
zeven, kwam de 50^e, waarop het Shavu-
ot (Wekenfeest) is. En dan kom je in het
begin van de 3^e maand uit. Dan moest 
men 2 broden met zuurdesem erin aan-
bieden, van (vermoedelijk) tarwe gebak-
ken. Dat zijn twee beweegbroden, die
door de priester gepresenteerd werden 
aan Jahweh. Als een prachtig plaatje of
uitbeelding van de eerstelingen uit Isra-
ël. Een nieuw spijsoffer werd daarbij ge-
bracht. 

‘Ik vind het heel boeiend.’

De hele eredienst met de offers en gaven
die in de toenadering gebracht werden
is een type van hogere, geestelijke waar-
heden. Zo zegt Hebreeën 10:1 :

de wet, hebbende een schaduw van de
toekomende goederen, niet het wezen
van de dingen zelf, kan nooit met dezelf-
de offers, die zij jaar in jaar uit ononder-
broken brengen, hen die naderen tot vol-
maaktheid brengen

Duidelijke woorden van deze schrijver.
Juist omdat de offers steeds opnieuw 
gebracht moesten worden, bleek al dat
ze geen volkomenheid of volmaaktheid 
brachten. Het wachten was op die Ene,
Die wel het grote offer was voor de zon-
den én uiteraard voor de zonde. 

Op 7 juni 2019 werd opnieuw een van de
aartsvaders van het volk Israel bekeken.
Het leven van Jakob verliep nogal enerve-
rend, stormachtig zelfs, tot aan Pniel. Daar
zien we een ontmoeting waarna hij veran-
deed bleek. Naluisteren: deel A en deel B

8 juni 2019

‘Hoe vertaal je vers 39, 40 en 41?’

Misschien was het gisteren toch niet 
helemaal duidelijk. We gaan ze nog-
maals doornemen. 
1 Corinthiërs 15:39 zegt:

alle vlees is niet hetzelfde vlees, want 
het vlees van mensen is anders, en het
vlees van dieren is anders, en van vis-
sen is anders, en van vogels is anders

In dit vers staat vier keer anders met 
de gedachte: van dezelfde soort. Het 
gaat om vlees, maar steeds in een an-
dere vorm. Mensen en dieren en de
dieren onderling anders van elkaar.
Hopelijk is het zo beter te begrijpen.

‘Ja, zo is wat overzichtelijker.’

Fijn, dan gaan we naar vers 40: 

er zijn hemelse lichamen en aardse 
lichamen; maar een andersoortige 
heerlijkeid inderdaad is die van de 
hemelse, echter een andersoortige 
van de aardse

Nu gaat het om andersoortig en niet
om anders (van dezelfde soort). En  
de tegenstelling is: hemels en aards.
Het gaat om verschillende sferen en
daarom gaat het om andersoortige
heerlijkheid. De aardse (aan de aar-
de gebonden) lichamen hebben een
wezenlijk andere samenstelling, om-
dat ze in de aardse omgeving zijn. De
omstandigheden op aarde zijn heel
anders dan in de hemelse omgeving.

‘Ja de verschillen zijn groot.’

En hoe anders is het met de hemelse
lichamen! Die zijn niet aan de aarde 
gebonden en bevinden zich in duide-
lijke andere omstandigheden. Je kan
van mens en dier zeggen: het is alle-
maal vlees als het om hun lichamen 
gaat. Maar van de hemellichamen is 
dat anders. De geestelijke machten,
hemelse boodschappers; zij bevinden
zich in het hemelse bereik en daarom
zijn zij andersoortig dan mens en dier.

Morgen kijken we naar een wat nauw-
keuriger vertaling van vers 41.

7 juni 2019

‘Met welk lichaam staan ze op?’

Dat is de vraag. Paulus illustreert zijn 
antwoord met typologie uit de natuur.
De graankorrel moet eerst in de aarde
vallen en sterven. Pas daarna komt de
nieuwe aar als type van de opstanding.
Zo is het ook met de mens, we zaaien 
een overledene in verwachting. God is
bij machte – en zal dat zeker doen – de
gestorvene op te wekken uit de dood.
En 1 Corinthiërs 15:38 zegt, dat God
een lichaam (in de opstanding) geeft
zoals Hij dat wil. 

‘Daar geeft hij al een hint.’

Vervolgens worden we gehinderd in
de vertalingen. De herziene staten-
vertaling geeft in vers 39 vier keer in
hun tekst: verschillend, dat moet zijn:
anders (van dezelfde soort). Het gaat
om vlees, in verschillende hoedanig-
heden. En in vers 40 staat:

er zijn hemelse lichamen en aardse li-
chamen; maar een verschillende heer-
lijkeid inderdaad is die van de hemelse,
echter een verschillende van de aardse

Omdat het hier gaat om een duidelijk
andere heerlijkheid gaat, staat ander-
soortig in de tekst (door de hSV ver-
taal met: verschillend). Want het is een
tegenstelling. 

‘Paulus spreekt van hemellichamen.’

Ja, in vers 41 gaat het over zon, maan 
en sterren en hij gebruikt dus anders
(niet: andersoortig) omdat het om di-
verse hemellichamen gaat. Overigens 
zegt hij wel, dat de ene ster een grote-
re heerlijkheid (uitstraling) heeft dan 
de andere ster. Daarmee sluit Paulus 
de voorbeelden (typen) uit de natuur
af. In vers 42 stelt hij vast:

Zo is ook de opstanding van de doden.

Daarna werkt hij het verder uit in een
zeer bijzonder (uiteraard door God ge-
ïnspireerd) betoog.    

6 juni 2019

‘Verschil in heerlijkheid?’

De apostel verwijst in 1 Corinthiërs 15
naar de natuur. Want er waren vragen
in de gemeente over het lichaam van de
gelovige, hoe is dat straks? Hoe worden 
de doden opgewekt? En, met wat voor li-
chaam komen zij? Dit waren vragen van
uiterst kritische geesten aldaar. Paulus is
uitgebreid bezig om aan te tonen, dat do-
den wel degelijk opgewekt worden. Som-
migen beweerden dat er geen opstanding
van doden is (vers 12).

‘Absurd. Christus is opgewekt.’

Dat toont Paulus aan: de waanzin van
het ontkennen van de opstanding. Hij
noemt eerst de ooggetuigen, al diege-
nen die Hem hebben gezien en aange-
raakt ná Zijn opstanding. Kefas, de 12,
vervolgens meer dan 500 broeders te-
gelijk (vermoedelijk in Galilea), daarna
door Jakobus (Zijn broer) en nog door 
al de apostelen. Verreweg de meesten 
leefden nog toen Paulus de brief liet
noteren en verstuurde. De Corinthiërs 
hadden het kunnen checken. 

‘Ja, hoe duidelijk wil je het hebben?’

Paulus gaat door want het zit hem erg
hoog. Hij gaat argumenten aandragen,
die niet te weerleggen zijn. Dat lees je
in de woorden: indien het zo is, dat…
(1 Corinthiërs 15:13,14,15,16,17,19).
Dan volgt een tussenstuk (vers 20-28),
We lezen in vers 19:

indien wij alleen een verwachting in 
Christus hebben voor dit leven, zijn wij
de meest beklagenswaardige van alle
mensen…

Hij gaat in wezen verder in vers 29:

anders, wat zullen zij doen, die dopen?
voor de doden is het absoluut, indien 
de doden niet opgewekt worden

We zien dat de apostel na vers 28 vol
vuur verder schrijft naar aanleiding van
het ontkennen van de waarheid van de
opstanding. Hij gaat dan op de vragen-
stellers in die na al die getuigen en ar-
gumenten nog doorgaan, in vers 35.