Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

14 april 2020

‘Zijn kracht in zwakheid.’

De zwakheid is bij ons, de schepping, 
het verderf is daar. We zijn stervend.
Paulus kende veel zwakheden, maar
roemde in de kracht van God. De ge-
nadige verzekering die hij kreeg, was
dat Gods genade toereikend, voldoen-
de was. Dat was ook in de opstanding
van Christus zo. Hij was in het nieuwe
uitgehouwen graf gelegd. Dood. Geen
kracht meer om Zelf op te staan.

‘Vader wekte Hem op.’

De banden van de dood konden Hem
niet vasthouden. Vader gaf Hem leven
en Hij kon opstaan, vroeg in de derde
dag, toen Vader Hem wekte. Dat was
voor de vrouwen en de discipelen ver-
bijsterend. Dat sloeg al snel om grote
vreugde, toen Hij het Zelf aantoonde,
met hen omging. Mirjam mocht Hem
eerst niet aanraken, later wel. Hij was
eerst bij Vader geweest, boven. 

‘Dat straalt van die dag af.’

 Ja, sinds de opstanding van Christus 
is alles anders. Verwachting, licht en
uitzicht op de heerlijke toekomst. In 
Gods plan was dit alles opgenomen,
er kon niets mis gaan. Vanuit mense-
lijk gezichtspunt gezien lijkt van alles
scheef, niet goed, ongelukkig te gaan.
Vanuit God gezien niet. Bij Hem gaat 
niets mis. Het lijden van Zijn geliefde 
Zoon leidt tot heerlijkheid, gegaran-
deerd in Zijn glorieuze levendmaking. 

13 april 2020

‘Hij werd levendgemaakt.’

We zingen: ‘Hij stond op uit het graf 
door ’s Vaders kracht’. Het kon niet de
eigen kracht zijn, want Hij was dood en
begraven. Hij bezat geen levenskracht
meer in de dood. Daarom staat steeds 
geschreven, dat God Hem opwekte. In
1 Corinthiërs 15 (en andere plaatsen) 
lees je, dat Hij opgewekt werd. Hij kon
Zichzelf niet opwekken. Integendeel; 
alleen Vader zelf kon Hem opwekken.

‘Hij heeft onsterfelijkheid.’

Hij is die Ene, Die nu onsterfelijk is. De
andere gestorvenen, zoals Abraham, 
David, Elia, Daniël et cetera, zijn dood.
De hemel is wat mensen betreft: leeg.
Pas in de opstanding is weer leven, de
gemeenteleden van het lichaam van 
Christus zullen onsterfelijkheid ont-
vangen op de dag van de bazuin van 
God. Daarmee is dat na Christus de
eerste groep met dat voorrecht.

‘Ja ik kijk ernaar uit.’

Bemoedigend zijn de woorden uit de
brieven van Paulus. Met verwachting 
en uitzicht op heerlijke toekomst én 
kracht voor iedere dag. De geweldige 
verzekering die Paulus ontving, was:

‘Mijn genade is je genoeg, want Mijn
kracht wordt in zwakheid volkomen 
gemaakt.’            2 Corinthiërs 12:9

Dit is voor ons ook voldoende. Zwak-
heid ervaren we genoeg. Zijn genade
is voldoende, Vader, dank U wel. 

12 april 2020

‘Hij werd opgewekt.’

Gezegend Pasen! Hij stond op, werd uit
de doden en de dood opgewekt. De Va-
der deed Hem ontwaken uit de doods-
toestand, waarin Hij van niets wist. Hij 
stond op door de kracht van de Vader.
In de Griekse Schrift wordt maar liefst
ruim 50 keer gemeld dat Hij opgewekt
zou worden of werd opgewekt. Paulus
haalt ooggetuigen aan, zelfs meer dan 
500 broeders tegelijk, die Hem hebben 
gezien in Zijn opstanding. 

‘Het is een feit. Hij leeft!’

In het formidabele 1 Corinthiërs 15 laat
de apostel dat zien. Tegen de donkere
achtergrond van ongeloof in deze loka-
le ekklesia, stelt hij vast:

maar nu, Christus is opgewekt uit de 
doden, de Eersteling van hen die ont-
slapen zijn
                             1 Corinthiërs 15:20

Niet alleen is de dood door een mens
(Adam) de wereld van de mensen bin-
nengekomen, zo is ook de opstanding
van de doden door een Mens (Chris-
tus Jezus), vers 21.

‘Hij is de Eersteling.’

Dat is een term uit de oogst. De gezet-
te tijden van Jahweh (Leviticus 23, zie
de UR’s hierover) spreken van bijzon-
dere handelingen als het oogsttijd is.
De eersteling moest op de 16^e nisan be-
wogen worden voor het aangezicht van
Jahweh. Dat was type van Christus, en 
garantie dat de héle oogst gaat komen.
Dat betuigt de apostel in vers 22:

want evenals in Adam allen sterven,
zo zullen ook in Christus allen levend-
gemaakt worden

Dát is het uitzicht dat Vader ons geeft!

11 april 2020

‘Hij werd begraven.’

Hij werd in een nieuw graf gelegd, Zijn
oom, Jozef van Arimatea, kreeg op ver-
zoek Zijn lichaam. Hij liet het in een 
nieuw gehouwen graf leggen. Zoals in
Jesaja 53 voorzegd. Hij was bij de rijke
in Zijn dood. De vrouwen moesten af-
wachten tot de dag na de grote jaarsab-
bat, de 15^e nisan, de eerste dag van de
ongezuurde broden. Op de 16^e nisan is
het, dat zij zich naar het graf spoedden
om Hem te balsemen met nardusmirre.

‘Hij stierf op de 14^e nisan.’

Zoals in Tenach voorgeschreven was,
dat het lammetje tussen de avonden 
geslacht moest worden. De Heer hield 
het Pesachmaal met het lammetje dat 
geslacht was nadat de avond was inge-
vallen. Waarmee in Israël de 14^e nisan
begon. Daarna was Hij zelf het Lam en
werd vóór de volgende avond, vóór de
15^e nisan begon, geslacht. Hem werd
geen been gebroken, vlekkeloos.

‘Ja, alles exact volgens de Schrift.’

Helemaal volgens de voorschriften, zo-
als Zijn Vader het had laten optekenen.
Hij stierf, zondeloos en werd zelf zond-
offer. Zo werd de zonde weggedaan en
was allereerst God gerechtvaardigd, zo-
als Paulus zegt in Romeinen 3:21-26. 
Nu het Lam volkomen geofferd was en
begraven, was alles gedaan en kon de
16^e nisan gaan aanbreken. Het graf is
verzegeld, men wilde zeker zijn.  

10 april 2020

‘Hij werd gekruisigd.’

Dat was nodig, Hij heeft iedereen lief,
en daarom liet Hij zich vernederen, en
slaan. Nota bene door toedoen van de
leiders van Zijn eigen volk. Zij gaven de
Heer van de heerlijkheid over in han-
den van de Romeinen. Die hingen Hem
aan het hout, terwijl Pilatus geen over-
treding in Hem kon vinden. Hij zweeg,
en dat was koninklijk. Alle aanklachten
hadden geseponeerd moeten worden.

‘Het moest gebeuren.’

Ja, want alleen zó konden de Psalmen
in vervulling gaan, die het grote lijden
aankondigden. De details van wat ge-
beurde bij en in Jeruzalem staan ge-
schreven; die moesten vervuld worden.
Indrukwekkend was Golgotha wel, dat
beseften de omstanders, maar ook de
Centurion, hoofdman over 100, hij zei:

waarlijk, deze was Gods Zoon!
                                    Marcus 15:39

Toen hij gezien had hoe Jezus de laat-
ste adem uitblies. 

‘Hij stierf voor allen.’

De Schrift laat dat zien, Paulus schrijft:

want indien Eén voor allen stierf, zijn
allen gestorven; opdat degenen die
leven niet langer voor zichzelf zouden
leven, maar voor Hem Die voor hen 
stierf en opgewekt werd
                             2 Corinthiërs 5:15

Hij heeft alles voor u, jou en mij over-
gehad. Hij ging die weg eerst voor Zijn
God en Vader, maar ook voor ons. De
liefde van Christus drong sterk bij Pau-
lus aan, zo ook bij ons. Uit liefde voor
Hem kunnen léven.