Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

22 januari 2019
‘We gaan naar onverderfelijkheid.’

Dat is beloofd en staat vast. Niets kan
God tegenhouden om aan allen uitein-
delijk leven in onverderfelijkheid te ge-
ven. Dat is het hart van God: liefde en
dus geeft Hij om niet. Geen prestatie
van de mens kan dat ooit verdienen.
Het is goed om God daarvoor te dan-
ken en Hem te eren om Wie Hij is.

‘We zijn afhankelijk van Vader.’

Zo zeggen we dat als gelovigen, wan-
neer we God als Vader hebben leren
kennen. In alles zijn we aangewezen
op Zijn voorzieningen. In het dagelijks
leven heb je warmte nodig; elektrici-
teit is noodzakelijk geworden. Maar
voor leven, kracht en liefde zijn we
helemaal hulpbehoevend en kunnen
dat alleen van Hem verwachten.

‘Ja, alles.’

Paulus spreekt dat ook uit op de Areo-
pagus. God geeft het leven, de adem
en alles aan ons mensen, en:

In Hem leven wij, bewegen wij ons en
zijn wij.

Een machtige uitspraak, die doet besef-
fen Wie God is en welke plaats wij heb-
ben. Voor de gelovige is een bijzondere
extra dimensie een feit: in Christus zijn,
een nieuwe schepping in Hem te zijn.

21 januari 2019
‘We kijken omhoog.’

Hier in het aardse, ondermaanse, is
het een weg die soms dieper gaat.
Hoe diep ook, daar is Hij, onze Heer,
dicht nabij. De Psalmist wist dat heel
goed te zeggen:

Uw stok en Uw staf, dié vertroosten
mij; zelfs al ga ik door een diep dal.

De stok en de staf zijn heenwijzingen
naar opstanding. Die vinden we meer
in Tenach (OT).

‘Ja, fijn dat te zien.’

‘We zijn gezegend met een uitzicht
op de opstanding in de toekomst.
David profeteerde van de levendma-
king van de grote David in Psalm 16:

‘U maakt Mij het pad van het leven
bekend’

Deze woorden worden in de mond
van de Messias Jezus gelegd door Pe-
trus tijdens Shavuot, het wekenfeest
toen hij de menigte toesprak.

‘Profetische woorden.’

Wanneer ze door God geïnspireerd
uitgesproken worden over de toe-
komst, komen ze gegarandeerd uit.
Dat gold voor Psalm 16 dat bij de le-
vendmaking van onze Heer als top-
punt in vervulling ging. Echter, al
degenen -u en ik bijvoorbeeld- die
later levendgemaakt worden, kun-
nen deze woorden ook uitspreken.

20 januari 2019
‘Wat een toekomst hebben we!’

Gods woord leert ons niet zozeer ach-
terom te kijken, maar vooruit te zien.
De ploeger op het land, die de aarde
bewerkt, weet dat. Vooruit lopen en
kijken is wat nodig is. Paulus geeft in
Filippenzen 3 de raad om te vergeten
wat achter je ligt en je uit te strekken
naar wat voor je is. En dat is sowieso
een geweldig uitzicht. Heerlijkheid. In
zo’n hoeveelheid dat de apostel zelfs
woorden opstapelt.

‘Het einde van 2 Corinthiërs 4?’

Daar spreekt hij van een overstijgend
overstijgend zwaar gewicht aan heer-
lijkheid, dat eonisch is. In contrast, in
tegenstelling daarmee, schrijft hij van
de lichte last van verdrukking van een
ogenblik. We zijn geneigd daarnaar te
kijken, de omstandigheden. We leren
in 2 Corinthiërs 4:16-18 echter meer:

We zien niet op wat ons deel is, wat nu
te zien is;
maar we kijken naar wat je niet ziet.
Want het zichtbare is van korte duur;
maar het onzichtbare is eonisch.

‘Dat geeft glans op de dag.’

Het blijft niet zo, de omstandigheden
waar we in zijn, zijn tijdelijk. Daarin is
wellicht veel dat neer kan drukken. En
nochtans weten wij als gelovigen, dat
na het lijden onvoorstelbare heerlijk-
heid komt. Wanneer je in de geest iets
daarvan kan waarnemen doordat je
Zijn woord hoort, dan weet je iets. En
dat is genoeg om vooruit te kunnen,
het draagt je, nee, Vader draagt je.

19 januari 2019
‘God doet wat goed is.’

We zingen dat bijna niet meer: ‘Gods
weg is de beste, de beste altijd.’ Toch
zing je dan een grote waarheid uit.
Je zou ook letten op wat je zingt. Slot-
woord altijduit die zin zegt veel. Het
is een afkorting van te allen tijde. En
uit de Schrift stelden we de afgelopen
dagen opnieuw vast, dat Gods tijdde
beste is. Hij,en niet wij, bepaalt wat
gebeurt en op welke tijd.

‘God doet alles samenwerken.’

Grote waarheid uit Romeinen 8:28
is, dat God alles doet samenwerken
tot wat Hij goed acht. Dat is soms,
misschien wel vaak, een moeilijke.
Steeds een pad dat je zelf niet kiest.
Op een andere manier geeft dat ook
rust van binnen. Want de gelovigen,
u, jij en ik, wéten dat dat zo is.
In wezen komen Zijn kracht en wijs-
heid samen in de kruisiging van Zijn
geliefde Zoon.

‘We zijn daardoor rijk.’

Door het grote werk van Christus, Zijn
lijden en sterven, wordt de mensheid
door God rechtvaardig verklaard. De
vijandschap wordt omgezet in vriend-
schap door de dood van Zijn Zoon.
Hij stelt de dood ooit buiten werking.
Iedereen zal oneindig leven, en in gro-
te genade onsterfelijkheid genieten.
Dat alles zal zo zijn wanneer de tijd
opgeheven is, zo is God alles in allen.

18 januari 2019
‘Wanneer is het tijd?’

Dat is voor ieder instrument dat God
inzet, verschillend. Voor Kores was er
een gezette tijd. Ook voor de komst
van Nebukadnezar om Zedekia en Ju-
da in ballingschap te voeren. Maar,
er was 70 jaar besloten door God, de
tijd van de ballingschap. Daarna kwam
het woord dat zij konden terugkeren.
Op Gods tijd kwamen zij weer in het
land. Dat was destijds bij Abraham en
Kanaän ook zo.

‘Ook toen de juiste tijd?’

Jawel, want tegen de aartsvader werd
gezegd, heel nadrukkelijk:

de vierde generatie zal terugkeren, zie!
want zie: de verdorvenheid van de Amo-
rieten is nog niet totaal
                                     Genesis 15:16

God handelt op Zijn tijd, en dan is het
exact en precies goed. Dan moeten de
Amorieten verslagen + verdreven wor-
den, de zonden zijn dan hoog opgesta-
peld. Dan moet Israël als Gods instru-
ment daar grondig een einde aan ma-
ken. Zo is gebeurd onder Jozua.

‘En in de eindtijd?’

Dingen herhalen zich. Israël is de con-
stante factor. Het is Gods uitgekozen
volk en zal dan weer Gods instrument
zijn onder leiding van de grote Jozua,
de Heer Jezus Christus. Hij zal dan als
Jahweh Zebaoth, de Heer van de leger-
machten, vijand Babylon en de wette-
loze buiten werking stellen. Precies op
de juiste tijd, vanzelfsprekend. Israël
zal geestelijk herleven als wedergebo-
ren volk. Vroeg in de derde dag, net
zoals de Heer vroeg in de derde dag
opgewekt werd uit de doden.