Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want ook wij, die in de tent
zijn, zuchten bezwaard
     2 Korinthiërs 5:4^a

Ons aardse bestaan is vaak
lastig; druk, tegenslag, zorg,
benauwd. Wij zuchten met
de schepping mee. God, in
Zijn wijsheid en liefde, heeft
zo beschikt. Wij zijn net als
al het andere, aan bederf,
aan vergankelijkheid onder-
geschikt. Ons verblijf hier is
dan ook kortdurend, tijdelijk.
De heerlijkheid van God is
wat wij verwachten.
Dat maakt ons innerlijk zo
anders, wij hebben de schat
in ons aarden vat. Ja, goed
nieuws van de heerlijkheid
van Christus, het beeld van
de onzichtbare God.  

en wij, namelijk wanneer wij 
die ook aandoen, niet naakt
gevonden zullen worden
        2 Korinthiërs 5:3

Het naakt bevonden worden
is beeldspraak voor overlijden.
Als het oude lichaam afsterft,
aftakelt. Het heerlijkst is de 
bazuin bij leven meemaken
en veranderd worden. Het is
heerlijk overkleed te worden,
de behuizing uit de hemel te
ontvangen. Wij hebben het 
voorrecht, deze heerlijkheid
als eersten te ontvangen. 
Paulus geeft dit als troost, 
als verwachting, aan ons 
mee, om in het afsterven
en de zwakte toch kracht
te hebben om onder die 
gegeven omstandigheden 
te blijven staan.  

Want hierin zuchten wij ook,
ernaar verlangend met onze
behuizing die uit de hemel is
overkleed te worden
         2 Korinthiërs 5:2

Nu zuchten wij nog in onze
aardse dagen, het lijden en
de verdrukkingen; dagelijks
hebben wij er mee te maken.
Het zuchten is iets dat in de
hele schepping hoorbaar is;
niet alleen op aarde.
God heeft, in Zijn liefde, een
beperking aan het zuchten
gesteld. Voor ons mensen is
het kortdurend; het uitzicht
is heerlijkheid, en wat een
genade als wij dat weten!
Paulus noemt het gebouw uit
God hier onze behuizing die
uit de hemel is. Het nieuwe,
eonische, blijvende, wat God
zal geven op die grote dag.
Een subliem overkleed wacht
ons, dat in wezen niet aards
is, maar ^ophemels.
Prachtige beeldspraak.

Want wij hebben waargenomen
dat, ingeval ons aardse tenthuis
afgebroken wordt, wij een
gebouw uit God hebben, een
huis, niet handgemaakt, eonisch,
in de hemelen
             2 Korinthiërs 5:1

Het huis, het gebouw uit God,
ons heerlijkheidslichaam straks;
het is door Zijn hand gemaakt.
Het is een eonisch huis, en is
geschikt voor in de hemelen.
Daar is het, vanuit God gezien,
en wij zullen dat ‘aandoen’ in
de opstanding.
Dat lichaam is geestelijk; zoals
wij het beeld van aardse Adam
dragen, zullen wij het ook beeld
van de ^opHemelse dragen, van
de laatste Adam. Later noemt
Paulus dat zelfs: gelijkvormig
aan Zijn heerlijkheidslichaam.
Heerlijk, groots, we kijken uit
naar Christus Jezus!

Want wij hebben waargenomen
dat, ingeval ons aardse tenthuis
afgebroken wordt, wij een
gebouw uit God hebben, een
huis, niet handgemaakt, eonisch,
in de hemelen
             2 Korinthiërs 5:1

Tegenover het strikt tijdelijke,
kortdurende van ons lichaam
nu, stelt Paulus dat blijvende.
Wij hebben als gelovigen nu
voldoende aan wat hij zegt:
een gebouw uit God. Als Hij
de Bron en Maker is, dan is
het goed en is dat voor ons
genoeg om te weten.
Toch worden wij nog verder
op de hoogte gesteld door:
een huis, niet handgemaakt.
Een stenen huis is voor ons
iets dat meer vast en stevig
is dan tenthuis.
Bovendien is God de Maker,
het is niet handgemaakt. In
de opstanding worden wij
levendgemaakt ^{1Kor.15:22,23}.
Wat een toekomst!