Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Maar tot op heden, telkens
als Mozes ook maar gelezen
wordt, ligt een bedekking
op  hun hart
     2 Korinthiërs 3:15

Dit geldt zowel bij Israël als
bij mensen uit de natiën. En
bij zowel ongelovigen als bij
gelovigen. Het punt is, dat
het lezen van Thora mensen
bij zichzelf en eigen tekorten
bepaalt. Het richt gedachten
op de regels. Daarom komt
onherroepelijk de bedekking
op het hart. In de Thora zegt
Deuteronomium 10:16 iets
over de besnijdenis van het
hart. Als dat gebeurt, is die
bedekking weggenomen.
In Christus verdwijnt welke
bedekking dan ook. Dan is
vrijheid, Gods liefde wat het
hart bepaalt.  

de bedekking wordt niet
ontdekt, omdat het in Christus
buiten werking gesteld wordt
    2 Korinthiërs 3:14^b

Christus is de voltooiing van
de wet, tot gerechtigheid voor
ieder, die gelooft (Rom.10:4).
De grote verandering is geloof
in plaats van werken. Genade
van God voor elke gelovige.
Dat principe gold bij Abram in
Genesis 15; en dat geldt ook
nu. Wij leven ná het kruis en
de opstanding van Christus.
In Hem zijn de schaduwen van
de Thora vervuld.
Wanneer de mens God gelooft
en Zijn Zoon als Redder leert
kennen, wordt de bedekking
ontdekt, weggenomen.
Ogen, oren, het hart; God is
het, die in Christus wegdoet
wat bedekte. Laten wij Hem
daarvoor van harte danken!

Maar hun gedachten worden
vereelt, want tot op de huidige
dag blijft dezelfde bedekking
over het lezen van het oude
verbond
        2 Korinthiërs 3:14^a

Het bezig zijn met regels en
wetten, het oude verbond van
de letter, maakt ongevoelig.
Wanneer de wet voorgelezen
wordt, komt bedekking over
het hart. De mens wordt op
zichzelf gericht want moet in
de komende week voldoen
aan wat de wet zegt.
Hoe strenger onder de wet,
hoe harder men is.
De stijlfiguur vereelten drukt
dat treffend uit. Het steeds in
gedachten bezig zijn of men
wel/niet aan bepaalde regels
voldoet, richt de mens op die
regels. Het gaat evenwel om
God, de Vader, en Zijn Zoon.
De dienst van de geest neemt
de bedekking over het hart
weg. Het zet de gelovige in
vrijheid. Je wordt fijngevoelig
door de inwerking van Gods
liefde. Opzien naar Vader en
het al van Hem verwachten,
dat is het ware leven.

en niet net als Mozes een
bedekking plaatste over zijn
aangezicht opdat de zonen
van Israël niet strak keken
naar het einde van het
buiten werking gestelde        
       2 Korinthiërs 3:13

De Israëlieten konden niet
het einde zien van wat zou
verdwijnen; de heerlijkheid
werd minder.
De Thora was tijdelijk; en zij
ging vooraf aan het beheer
van de genade, dat nu geldt.
Sterker nog: de overstijgende
genade kon niet komen zo
lang de Thora in Israël gold.
Christus is de voleinding of
voltooiing van de Thora.
Mozes plaatste iets voor zijn
gezicht; een vrijmoedigheid
die afnam.
In de huidige dienst van de
geest komt vrijmoedigheid
steeds sterker naar voren.
Wij hebben deel aan deze,
nu geldende dienst van de
geest. Laten wij dan royaal
gebruik maken van de grote
vrijheid en vrijmoedig Gods
genade leven en spreken!

Een zodanige verwachting dan
hebbend, gebruiken wij veel
vrijmoedigheid
        2 Korinthiërs 3:12

Het Griekse elpis is vanuit alle
tekstverbanden op te vatten
als verwachting. Dit is sterker
dan het gebruikelijke woord
hoop. Hoop is een begrip dat
niet zekerheid, maar een vaag
vermoeden uitdrukt.
De beloften van God; daarvan
kunnen wij niet zeggen, dat wij
hopen dat ze vervuld worden.
Wij verwachten dat. Waarom?
God is bij machte die ook te
vervullen. Net zoals Hij dat in
het verleden deed, zal Hij dat
ook in de toekomst doen!