Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

17 september 2018
‘Gods volk is Israël.’

Duidelijk, een waarheid die zo van de
bladzijden van de Schrift af te schep-
pen is. Er zijn zo enorm veel teksten
die dat zeggen. Onbegrijpelijk, hoe de
christelijke leer kon bedenken dat de
gemeente Israël zou zijn. Of ‘geestelijk
Israël’. Ze hadden Paulus niet goed na-
gelezen in Romeinen 9-11. Daar staat
het overduidelijk nog eens.

‘God heeft Zijn volk niet verstoten.’

Dat zal Hij natuurlijk nooit doen, het
volk is Zijn oogappel. Hij heeft het lief,
ondanks hun gedragingen in de loop
van de tijd. Daarvoor gingen ze bij ge-
legenheid in ballingschap. Maar terug-
keer was er ook; God had dat in Deu-
teronomium al beloofd:

dan zal Jahweh jullie Elohim een om-
keer brengen in jullie gevangenschap
en Zich over jullie ontfermen, en Hij
zal terugkeren en jullie verzamelen uit
al de volken waar Jahweh jullie Elohim
jullie verstrooid had
                         Deuteronomium 30:3

‘Hij zal terugkeren.’

In de vertalingen komt dat niet naar
voren wat de concordante vertaling
wel heeft: Hij zal terugkeren. Wie?
Jahweh jullie Elohim staat daar. Die
zal terugkeren en dat is de Messias
Jezus Christus. Die kan Jahweh als 
Naam dragen. God geeft Hem die in
Jehoshua (Jezus). Dat is Jahweh-Red-
der. Zo zal Hij Israël verlossen.

16 september 2018
‘Zoonschap voor Israël.’

Niet exclusief voor het volk van God.
Het geldt ook ons, die uit de natiën
tot het lichaam van Christus behoren.
Natuurlijk was dit in de tijd gerekend
eerst aan Israël gegeven. God had de
zoon Israël uit Egypte geroepen. Het
was daar van 70 uitgegroeid tot een
heel volk, ondanks soms zeer matige
omstandigheden.

‘Duidelijk de geschiedenis.’

Het volk werd uit Egypte, het huis 
van slavernij, uitgeleid. Door Mozes,
maar in feite door Jahweh Zelf, Die
hen met machtige hand verloste.
Dat volk bestond en bestaat uit on-
geveer 12 stammen. Naar Jakobus
waren in zijn dagen nog steeds de 12
stammen aanwezig, Jakobus 1:1.
Dat is de adressering, waar we wel
degelijk acht op slaan.

‘Zij worden verheerlijkt.’

Zeker, in de toekomst in het komen-
de koninkrijk op aarde. Volgens di-
verse stromingen zou dat koninkrijk
begonnen zijn ná verwoesting van
de Tempel en Jeruzalem, 70 AD, dan
is het een ‘geestelijk koninkrijk’, dat
overigens al bijna 2000 jaar duurt in
tegenstelling tot Openbaring 20, dat 
is de letterlijke 1000 jaar. Het aardse
koninkrijk is beloofd aan Israël en zij
zullen dan ook regeren. God roept in
deze tijd het lichaam van Christus uit
alle volkeren, zonder onderscheid te
maken op grond van het vlees.

15 september 2018
‘Israël en gemeente verschillen.’

Fundamenteel in deze tijd. We zou- 
den onderscheiden wat Israël en de
gemeente -lichaam van Christus- is.
Het woord gemeente (Grieks: ekkle-
sia) is niet genoeg. De Israëlieten die
in de wildernis wandelden, worden
in elk geval door Stefanus met dat:
ekklesia betiteld. De uitgeroepenen
uit Egypte. Israël, het volk van God.

‘Lichaam van Christus uniek.’

Ja, ook dat is een ekklesia, een uitge-
roepen groep. Uit alle volken (inclu-
sief Israël) zijn zij geroepen. In dat li-
chaam speelt afkomst uit welk volk
of religie geen enkele rol. Vlees kan
niet beslissend zijn, omdat in deze
tijd geest het leidende en heersen-
de is. We zijn gezegend met iedere
geestelijke zegen te midden van de
hemelsen in Christus.

‘Geen zegen van Israël?’

Nee. Er zijn wel overeenkomsten, en
grote verschillen. Iets dat zowel bij Is-
raël als bij het lichaam van Christus
geldt, is zoonschap. Plaats van zoon.
Dat is een bepaalde waardigheid, Is-
raël had de wet als een kind-geleider
tot op Christus. In Hem kon men het
zoonschap ontvangen. Maar dat zou
eerst gaan gelden voor het lichaam
van Christus.

14 september 2018
‘Fijn die verheldering over Johannes 3.’

We zijn gezegend met het zicht op de
eonen. Het woord ‘eeuwig’ bestaat in
de Bijbel niet. Dat geeft als het ware
een nieuwe Bijbel in je hand. De eonen
zijn de tijdperken van het grote plan
van God. Hij maakt de eonen door de
Zoon, lazen we eergisteren, Hebreeën
1:2b. Een grote uitspraak, die toont
hoe belangrijk Christus is voor God.

‘We roemen in Christus Jezus.’

Dat hebben we gezien in de studie Fi-
lippenzen 3 van dinsdag. Paulus is in
zijn volkomenheidsbrieven helder en
spreekt rechtuit hoe het zit. Ook in
dienstwerk zou de uitwerking van het
kruis duidelijk merkbaar zijn. In dienst-
werk kun je alleen roemen in Christus
Jezus en niet op vlees vertrouwen. De
bijna raadselachtige uitspraak: wij zijn
de besnijdenis werd besproken.

‘Wij zijn niet Israël.’

Nee, en geestelijk gezien evenmin.
We kunnen geen aansluiting zoeken
bij Israël. Dat zou ontkenning zijn van
de unieke plaats die het lichaam van
Christus heeft. Steeds meer christe-
nen zoeken het in die richting wat in
feite een doodlopende weg is. Zodra
je zegen van Israël op jezelf toepast,
probeer je het volk te beroven en ont-
kent het feit dat je gezegend bent met
iedere geestelijke zegen in Christus te
midden van de hemelsen.

13 september 2018
‘Het tekstverband is: Israël.’

Wat Johannes 3 betreft, zeker. Daar
gaat het eerst om het gesprek tus-
sen de leraar van Israël, Nicodemus,
en de Heer. Wat te wachten stond
voor Israël was het aardse koninkrijk
zoals onder meer in Daniël 2 aange-
kondigd. De Heer zegt dat Israël op-
nieuw geboren moet worden om dat
koninkrijk in te kunnen gaan.

‘Dat is heel duidelijk.’

Voor veel christenen en gelovigen niet.
Men blijft bij het aardse dat voor Israël
bestemd is, steken. Aan het einde van
Johannes 3 (vers 36) lezen we:

wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig
leven, wie de Zoon weerspannig is, zal
het leven niet zien, maar de toorn van
God blijft op hem

Wanneer zij als het erop aan komt niet
in de Zoon geloven, zullen zij het leven
in de komende eon (en die erna) niet
zien, zij komen om (gaan verloren, Jo-
hannes 3:16) in de komende gerichten.

‘Ja, zo is het weer helder.’

Doordat men Johannes 3 voor nu leest
als evangelisatie, komt men in de pro-
blemen. Het gaat om Israël dat weder-
geboren moet worden om het konin-
krijk in te gaan. Daarvoor is geloof in
de Zoon nodig. Overigens is het woord
blijft in 3:36 een handeling die nog aan
de gang is, onvoltooid is. Gods veront-
waardiging (toorn) is niet eindeloos,
God geeft uiteindelijk leven aan ieder,
ná de eonen!