Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Ik ben onbezonnen geworden,
júllie noodzaken mij, want ik
moest door jullie aanbevolen
worden, want ik leed níet in
iets gebrek vergeleken met
de opperste apostelen, ook al
ben ik níets.
         2 Korinthiërs 12:11

‘De opperste apostelen’ is ook
met wat ironie geschreven. Zij
werden door een aantal uit de
gemeente van Korinthe op een
voetstuk gezet. Paulus stond in
hun ogen op lager niveau.
Zo is het doorgaans ook in het
christendom. Daar is Petrus de
opvolger van de Heer zelf. Zo is
de waarheid ondergesneeuwd
geraakt. Wij mogen dankbaar
gebruik maken van de enorme
herontdekking van Paulus’
evangelie in de allerlaatste
dagen van deze boze eon.
Paulus besefte uit zichzelf in
Gods ogen niets te zijn, en
toch in Christus Jezus een
heilige en gelovige broeder.  

Ik ben onbezonnen geworden,
júllie noodzaken mij, want ik
moest door jullie aanbevolen
worden, want ik leed níet in
iets gebrek vergeleken met
de opperste apostelen, ook al
ben ik níets.
         2 Korinthiërs 12:11

Opnieuw de ironische onder-
toon als de apostel dit schrijft.
Hij is ‘onbezonnen’, juist nu hij
zijn zwakheden (waarin hij ook
nog roemt) aangeeft.
Dat alles overkwam de andere
apostelen (van de Besnijdenis)
niet. Omdat men voortdurend
Paulus en zijn medewerkers in
de dienst vergeleek met die
van de Besnijdenis, moest hij
zich verdedigen. Brieven van
aanbeveling had hij evenwel
niet nodig; de gelovige daar in
Korinthe waren zijn ‘brieven’,
leesbaar, van Christus.
Paulus kon, verwijzend naar
de Heer Christus Jezus, echt
stellen dat hij geen gebrek,
geen tekort had.
De Heer had hem verzekerd,
dat Zijn genade genoeg, Zijn
kracht toereikend is.
Ook voor u, jou en mij.

in vervolgingen, in benauwd-
heden ter wille van Christus.
Want wanneer ik ook maar 
zwak ben, dan ben ik krachtig
   2 Korinthiërs 12:10^b

Al wat Paulus overkwam; het 
was ter wille van Christus. 
Dat was het geheim waardoor
hij kon volharden. Het ging om
de eer van Christus. Het was de
genade, om te lijden voor Hem.
Als wij zwak zijn, is dat ‘de kans’
voor Christus om Zijn kracht te
tonen. Wij lezen dat in Paulus’
leven. In hachelijke situaties 
kon hij opmerkelijk doorgaan,
handelen, spreken. 
Hij was zwak; en de Heer gaf
ongekende kracht. 
Wij zijn zwak; de Heer geeft in
Zijn genade, de kracht, nodig
om er onder te blijven.

…zoekt wat boven is, waar 
Christus is, aan Gods 
rechterhand zittend. Weest 
bedacht op wat boven is, 
niet op wat op de aarde is
                                 Kol.3:1b,2

Daarom heb ik een 
welbehagen in zwakheden, 
in mishandelingen, in noden,
in vervolgingen, in benauwd-
heden ter wille van Christus.
      2 Korinthiërs 12:10^a

Paulus werd vervolgd, vooral 
door de orthodoxie van zijn
dagen. In de genade van God
ging hij, de bijzondere kracht 
(1Kor.15:9-11) van God was 
werkzaam. In Lystra werd hij
zelfs na steniging voor dood 
achtergelaten. Toch was de 
Heer het, Die hem in leven 
hield. Hij ging door, en dat is
verbazend. Wij kunnen ons
makkelijk laten ontmoedigen
door tegenstand. Hoe snel 
gaat kwaad gerucht rond, en
als wij even niet opletten kan
het ook ons treffen. Zo lang 
‘men’ liegend kwaadspreekt
is er niets aan de hand.
Benauwdheid was regelmatig
Paulus’ deel. Ook wij kunnen
daar bij gelegenheid niet aan
ontkomen. Laten wij te allen 
tijde opzien naar de Heer, 
want Hij is nabij!