Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Dus ík dien dan zelf met de 
denkzin als slaaf  inderdaad 
de wet van God, met het vlees 
echter de wet van zonde.
              Romeinen 7:26

Het punt is, als Paulus hier de
conclusie trekt, dat het vlees 
op zich geen nut heeft. Dat zei
de Heer ook in Johannes 6:63:

de geest is het, die levend maakt;
het vlees heeft geen enkel nut

Het vlees dient de wet van zonde.
De denkzin van de mens dient als
slaaf de wet van God. Dit was het 
dilemma in Romeinen 7:7-25. Het
is de kracht van de geest van God
die geïntroduceerd wordt in het 
vervolg, Romeinen 8.
Dat God die geeft, is Zijn genade. 

Genade! Ik nu, dank God door 
Jezus Christus onze Heer.
     Romeinen 7:25

Het gaat om de genade van God. 
Paulus is nu terug bij Romeinen 
5:20,21, overstromende genade.
In voorbije hoofdstukken (6,7)
besprak de apostel praktische 
gevolgen van de regering van de
genade van God in deze tijd. 
Hoofdstuk 6 bespreekt hoe het 
was zonder wet, en hoofdstuk 7 
hoe het was onder de wet. In 
beide situaties is genade van 
God richtlijn en oplossing voor
alle praktische problemen. 
Dé kracht tot werkelijk op God
gericht leven is Zijn genade. En 
nu dankt Paulus God, door Jezus
Christus de Heer. Dankt u mee?

Ik ellendig mens! Wat zal mij dan 
ook bergen uit dit lichaam van 
deze dood? Genade!
             Romeinen 7:24

De uitweg uit het dilemma, de 
schijnbaar hopeloze situatie van
de mens lees je hier. Onder de
wet is de mens ellendig. Ja, met
het verstand ziet die mens dat 
Thora de ideale wandel aanwijst.
Alleen, in de praktijk lukt het niet 
om als zwak mens Thora te doen. 
Het is een cirkel: je wil wel ideaal 
handelen, het lukt niet, je zwakte 
zit in het stervende lichaam. 
Dood, geen relatie met God. Hoe 
kom je daar uit? Genade! Dat is
hét antwoord op Romeinen 7. 
In Romeinen 3-5 helder gemeld. 
De vrijkoping in Christus Jezus is 
om niet in Zijn genade. Dát besef: 
HIJ doet het in je, Zijn kracht.

in mijn leden zie ik echter een 
andere wet, die oorlog voert 
met de wet van mijn denkzin 
en mij gevangen wegvoert in 
de wet van de zonde die in 
mijn leden is
         Romeinen 7:23

Begeerte is in het lichaam van
de mens, het vlees heeft ermee
te maken. Dat trekt de mens in
een andere richting. De denkzin,
het vermogen om te wikken en
te wegen en over Gods woord
na te denken, ziet de zuiverheid
van de Thora. Het geniet ervan.
Onder de wet, onder de zonde,
is de mens echter te zwak. 
De wetmatigheid van de steeds
optredende begeerte die eist, 
neemt de mens gevangen, leidt
af richting de zonde. En daar is
zelfs sprake van oorlog die de
mens wil verwoesten. Toch wist
Paulus de oplossing uit de strijd,
uit dit dilemma. God is Redder!  

Want naar de innerlijke mens 
heb ik genot in de wet van God
               Romeinen 7:22

Dit was de ervaring van Saulus
onder de Thora. Zijn verstand
zei, en het was hem ingeprent 
van jongs af, dat Thora goed is.
Het bevat de idealen voor de
de mens (Israël) en met het 
verstand konden de Israëlieten
dat zien. Daar kunnen ze zelfs
van genieten. In Jodendom, als
men Thora wil leven, gaat het 
om doen. Punt is dat het eerst 
gaat om geloof. Verderop, in 
Romeinen 9-11 komt dat in 
nationaal opzicht aan de orde.
Thora spreekt van Jahweh, en
genot van Zijn goedgunstigheid
was innerlijk soms aanwezig.