Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

23 juni 2020

‘De tijd gaat snel door.’

Naarmate je ouder wordt lijkt de tijd 
en alles steeds sneller voorbij te trek-
ken. Voor je het weet is weer een dag
of week voorbij. Petrus schrijft:

de Heer vertraagt de belofte niet (zo-
als sommigen dat als traagheid zien),
maar Hij heeft geduld met ons en wil
niet dat enigen verloren gaan
                                    2 Petrus 3:9

Dat wordt tegen gelovigen uit Israël
in de nabije eindtijd gezegd. 

‘Ze hebben dat dan hard nodig.’

Enorm hard, de verdrukking zal de he-
vigste van hun geschiedenis zijn. Tij-
dens de grote crisis van de eindtijd zal
de wetteloze zonder geweten regeren.
Met name de gelovigen in Jezus zullen
dan hevig vervolgd en gedood worden.
De genade voor het lichaam van Chris-
tus is, dat alle leden dan weg zijn geno-
men door Hem en bij Hem zijn. Joodse
mensen zullen zware druk ervaren.

‘We zien uit naar Zijn terugkeer.’

In Zijn genade zal Hij precies op tijd ko-
men en Zijn volk verlossen. De brieven
van Petrus, Johannes en Jakobus zul-
len in de eindtijd hun toepassing heb-
ben. Zo ook dat woord uit 2 Petrus 3:9;
ook in die tijd zal alles snel gaan, zoals
Openbaring 1:1 zegt:

…wat moet gebeuren in snelheid…

En dat geldt voor het overgrote deel 
van deze boekrol, waarin Jezus Chris-
tus onthuld wordt. Die tijd is nabij. 

22 juni 2020

‘Eenheid door Hem.’

We leven, door Zijn geloof. Dat is wel
ná Zijn kruisiging (en die van ons):

gezamenlijk met Christus ben ik gekrui-
sigd en toch leef ik: dat is niet langer ik
maar Christus leeft in mij
                                       Galaten 2:20

De eenheid met al de gelovigen is hier-
op gebaseerd. We delen het leven van 
Christus. Dat is nieuw leven waar een
Nicodemus geen idee van had.

‘Wedergeboorte is van Israël.’

Dat geldt nog in deze oude schepping
en Paulus noemt (ook in Galaten) dit:

want in Christus Jezus is noch besnijde-
nis iets, noch voorhuid, maar een nieu-
we schepping               Galaten 6:15

Dat is na en op grond van de kruisiging
die hij noemde in Galaten 6:14, waar hij
zegt alleen nog te roemen in het kruis 
van onze Heer Jezus Christus. 

‘We zien uit naar nieuwe schepping.’

Zeker, we zijn dat in Christus al. Zo re-
kenen wij zoals Paulus dat doet in zijn
brieven. We kennen niemand naar het
vlees en zien elkaar in Christus aan als
nieuwe schepping. Deel uitmaken van 
de nieuwe mensheid. Niet meer in A-
dam, maar in Christus; niet meer het
vlees, maar de geest. Niet langer ge-
bonden, maar vrij in Hem. Geen wet-
(ticisme), maar genade. Vijandschap 
is weg; in ons heerst de vrede van God.

21 juni 2020

‘We zijn allemaal één.’

Dat te erkennen bevrijdt van strijd en
vooroordelen. Verdeeldheid zit in het
vlees ingebakken. Naarmate je meer en
meer doordrongen wordt van de ware,
geestelijke eenheid, valt de onrust van
je af. In de brieven van Paulus komt de
ware eenheid naar voren. Deze is geba-
seerd op het kruis:

en de wet van geboden in inzettingen
buiten werking heeft gesteld, opdat Hij
de twee in Zichzelf tot één nieuwe mens-
heid schept, vrede makend, en beiden in
één lichaam met God door het kruis we-
derzijds verzoent, de vijandschap erin 
dodend                         Efeziërs 2:15,16

‘Ja, fijn om dit te lezen.’

De vijandschap zit in het vlees; nu het 
vlees aan het kruis een einde heeft ge-
vonden, is ook de vijandschap gedood.
De wet van geboden in inzettingen was
op het vlees gelegd. Daarom werd die 
buiten werking gesteld. Nu de mens-
heid mede stierf op Golgotha, kan de
oude inzetting niet meer heersen. Het
enige dat nu nog regeert, is genade.

‘Best wel logisch, eigenlijk.’

We leven nu onder de genade, en dan
is in de praktijk het uitleven van een-
heid mogelijk. Onder een wettisch sys-
teem kan dat niet; je krijgt dan onher-
roepelijk strijd. Bovendien, wanneer
genade schenken uitgeoefend wordt,
is het juiste klimaat tot verdere groei
aanwezig. Één God, één Vader, één
Heer Jezus Christus, één lichaam van
Christus.   

20 juni 2020

‘Het Israël van God.’

Je leest deze uitdrukking in Galaten.
Daarmee wil Paulus niet zeggen, dat
gelovigen van nu bij dat volk horen. 
Hij wijst gewoon op Israël zelf. Wij, en 
al de gelovigen van nu horen bij het li-
chaam van Christus, onvoorwaardelijk. 
Het verkeerd lezen en toepassen van
deze term heeft oneindige verwarring
veroorzaakt. Net zo het gedeelte Efe-
ziërs 2:11-22. 

‘Israël en het lichaam van Christus.’

Wat is Israël? En: wat is de gemeente?
Zijn vragen waarop veel mensen geen
antwoord weten. Men denkt op basis 
van deze zin:

jullie zijn medeburgers van de heiligen 
                                        Efeziërs 2:19

dat gelovigen uit de natiën aansluiten 
bij Israël en heiligen wijst dan op Israël.
De gelovigen uit de natiën zijn dicht bij 
de God van Israël en natiën gekomen:

want door Hem hebben wij beiden in 
één geest toegang tot de Vader
                                         Efeziërs 2:18

‘Het gaat om toegang tot Hem.’

Het onderscheid naar het vlees is hele-
maal weggevallen. In Christus gaat het
om geestelijke eenheid – uitwerking van 
het kruis, waardoor het vlees gedood is. 
Medeburgers is een korte vergelijking,
om de eenheid die nu is, duidelijk te ma-
ken. Alle gelovigen, afgezien van de af-
komst naar het vlees, worden samenge-
bouwd tot een woonplaats van God, in
de geest (Efeziërs 2:22).

19 juni 2020

‘God redt ons allemaal.’

Dat God redder is, klinkt luid en duide-
lijk in Tenach (OT). Hij is liefde, en dat
blijkt uit het handelen met Israël. On-
danks het langdurige, afkerige gedrag
van Zijn volk Israël komt Hij later toch
met hen tot Zijn doel. Hij stuurde ze in
ballingschap, dat is waar, niettemin is
Hij het, die opnieuw met hen trouwt.
Na een oud komt een nieuw verbond
tot stand, met heel het volk.

‘Hij heeft Zijn volk lief.’

Ondank alles, ja. En zelfs na nieuwe
afwijzing klinkt in Romeinen 11:1,2 :

God heeft Zijn volk niet verstoten

Het christendom heeft deze uitspraak 
nogal met voeten getreden, zacht uit-
gedrukt. Een totaal verkeerde uitleg en
interpretatie van teksten was de oor-
zaak van veel ellende. Geen erkenning 
van het feit, dat Jezus voluit Jood was
in Zijn mens-zijn op aarde.

 ‘Het was wel erg hè.’

In de beruchte tafelgesprekken heeft 
Luther de ergste dingen over Gods ge-
liefde volk Israël geschreven. Dat was
huiveringwekkend. De Jood gediscri-
mineerd, dat is 2000 jaar zo geweest.
Pas na de de holocaust is echte bewe-
ging in het denken over Israël als Gods
volk gekomen, binnen de kerken. Het
geestelijk Israël wordt steeds minder
gehoord, gelukkig. God komt met Zijn
volk tot Zijn doel: redding. Zo ook met 
heel de mensheid.