Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

26 april 2020

‘Op weg naar kan moeilijk zijn.’

De lange weg die Adam en Eva gingen
na hun zondigen was bezaaid met dis-
tels en doorns, stekeligheden. De zoon
Abel werd smadelijk omgebracht door
broer Kaïn. Dat bracht veel lijden, ver-
driet met zich mee. Abel, zijn naam lijkt
op het woord dat in Prediker met ‘ijdel’,
‘leeg’, ‘vluchtig’ weergegeven is. Zijn le-
ven duurde veel korter dan dat van zijn
ouders of zijn broers.

‘Het leek vruchteloos.’

Dat is ook zo bij de inspanningen van
mensenhanden: vruchteloos. Religie
van Kaïn was, dat hij van zijn eigen in-
spanningen aan Jahweh offerde. Dat
werd niet aangenomen, het was op-
brengst van het land. Bij Abel was het
anders. Die bracht van de eerstgebo-
renen van zijn kleinvee, en van hun
vet, offers aan God. Hij gaf het beste
van de dieren.

‘Dat was wat God wilde.’

Want het was een verwijzing naar die
grote Eerstgeborene. Hij kwam later,
als het Lam van God, dat de zonde van
de wereld wegdraagt (Johannes 1:29).
Hij zou intens lijden, om de wil van Zijn
Vader te doen. En om alles overstijgen-
de heerlijkheid te brengen aan heel de
schepping. Dat zal iedereen veel meer
dan verbaasd doen staan. In Christus
zijn wij deel van de nieuwe schepping!

25 april 2020

‘De heerlijkheid wacht.’

We zien daar naar uit. Het lijden, dat
ook al in Genesis 3:15,16 werd aange-
kondigd, is noodzakelijk. Wij hebben
daar geen enkele invloed op gehad.
God bepaalde dat het zo zou gaan en
Vader leed Zelf met de Zoon mee. In
het intense lijden op het kruis. De rou-
te van de Zoon ging als Mens via lijden
naar heerlijkheid.

‘Daar was niet aan te ontkomen.’

Het verbaast en verbijstert de mens.
Het lijden, de pijn, de moeite, we zoe-
ken dat niet zelf op. God kent al onze
emotie, tranen (doet Hij in Zijn kruik)
die we hebben. Hij lijdt mee, want Hij
heeft ons lief. God is de God van alle
vertroosting en Vader van het mede-
lijden. Vader stelt alle grenzen vast,
en het lijden is begrensd.

‘God zij dank wel, ja.’

We zien uit, de schepping kijkt uit, in
al het zwoegen, de nood, de druk, et
cetera, naar heerlijkheid, verlossing.

Want ik reken ermee, dat het lijden
van de tegenwoordige era niet op-
weegt tegen de heerlijkheid die aan
ons onthuld zal worden
                                     Romeinen 8:18

Dáár gaat het naartoe! De dagen kun-
nen zwaar en moeilijk zijn, maar toch
straalt over ons leven: tot heerlijkheid
bestemd, vast en zeker.

24 april 2020

‘Vader zorgt voor ons.’

Hij heeft alles in Zijn hand. Niets is ver-
rassend voor Hem. Toen Eva en Adam
zondigden, was dat niet onverwacht.
Het was de bedoeling. De mens zou le-
ren door tegenstellingen. De intrede
van de zonde in de mensenwereld was
nodig, opdat de Redder zou komen. In
de Messias Jezus werd de belofte ver-
vuld. Jahweh Elohim sprak.

‘Tot de slang, vrouw en Adam?’

Dat was tegelijk profetisch en belofte:

en Ik zal vijandschap zetten tussen jou
en de vrouw, en tussen jouw zaad en
haar zaad; Hij zal jou de kop verwon-
den en jij zult Hem de hiel verwonden
                                         Genesis 3:15

We weten niet of dit de eerste aan-
kondiging van nageslacht was. De ma-
nier waarop het gezegd werd doet je
vermoeden dat Jahweh daar al eerder
met Adam en zijn vrouw over sprak.

‘De zwangerschap werd zwaar.’

Ja, dat was wel het gevolg van het zon-
digen van de mens:

Ik zal doen toenemen, ja toenemen
jouw smart en het zuchten zwoegen
van jouw zwangerschap, met smart
zul je kinderen dragen. In je man zal
jouw herstel zijn, en hij zal over je re-
geren                               Genesis 3:16

Zo zag het er uit. Het beloofde nage-
slacht zou komen, dat was nodig.

‘Tot herstel, wegdoen van zonde?’

God heeft de zondaar lief en wijst de
zonden af. En dat terwijl de zonde in
Zijn voornemen was opgenomen. Dat
kan Hij doen, omdat Hij God is en wij
zijn mensen. Hij voorzag al eerder:

…maar met het kostbaar bloed van
Christus, als van een smetteloos en
onbevlekt Lam, tevoren gekend, ja,
vóór de neerwerping van de wereld
                                1 Petrus 1:19,20

Uiteindelijk zal de zonde en het zon-
digen definitief verdwijnen. Dan is
de functie ervan vervuld, en is de lof
en heerlijkheid voor de Vader.

23 april 2020

‘Groeien in de waarheid.’

Dat loopt gelijk op met groeien in de
erkenning van God. Eerst Gods wil in
de Schrift goed leren kennen, waar je
mee leert leven. Vrucht dragen en ge-
bed om groei in erkenning van God.
Dat is één grote cyclus, zou je kunnen
zeggen. En natuurlijk, God geeft de
groei. Dat staat bovenaan. Het begint
met het evangelie, als je dat leert ken-
nen, volgt: het stellen van je lichaam.

‘Ja, en het denken vernieuwen.’

God gaat je gedachten omvormen, je
denken verandert. Het wordt nieuw.
En je gaat onderscheiden wat de wil
van God is: het goede, welgevallige,
en volkomene. Dat wil je dan ook. In
alles weten we ons geborgen in Zijn
liefde. Hij voert Zijn wil uit, ook met
ons leven, het is in Zijn hand. We zijn
rijk met zo’n Vader, Die zorgt.

‘Hij zorgt in alles voor je.’

En je gaat het steeds meer ontdekken
dat het echt zo is. Ook dat is een stuk
erkenning van God. De alles bewerken-
de God is het, Die draagt. En dan niet
alleen de gelovigen, Paulus schrijft:

Indien God nu, Die Zijn verontwaardi-
ging wil tonen en Zijn macht bekend-
maken, met veel geduld de instrumen-
ten van verontwaardiging, toebereid
voor ondergang, draagt…
                                     Romeinen 9:22

22 april 2020

‘We vertrouwen God.’

De wil van God is, dat zagen we gister,
dat alle mensen gered worden en tot
erkenning van de waarheid komen. In
de Schrift lezen we, dat God het is, Die
alles bewerkt overeenkomstig de raad
van Zijn wil. Voordat je als gelovige dat
echt erkent en daaruit leeft, kan de no-
dige tijd kosten. Groeien in erkenning
van God gaat heel je leven door. Zoals
mensen tot volwassene uitgroeien, is
dat geestelijk gezien ook mogelijk.

‘Groeien, groeien.’

Geestelijke groei is heel fijn en nodig
voor ons. In de wereld hoeft economi-
sche groei niet altijd goed te zijn. God
bepaalt ons leven, het leven van ande-
ren, van je (klein)kinderen. Je merkt
dat God het bepaalt, en dat je betrek-
kelijk weinig invloed hebt op hoe dat
leven van je (klein)kind verloopt. Aller-
lei keuzes worden gemaakt, het te be-
wandelen pad was al bekend bij God.

‘Dat is Psalm 139.’

God, Jahweh, Hij doorgrondt en kent
je. Zijn liefdevolle hart kijkt dagelijks
naar je. En naar al die andere mensen,
terwijl het om miljarden gaat. Daar is
ons denkvermogen te klein voor, om
zoiets te overzien. God kent tevoren
al de dagen die je leeft. En bepaalt je
gaan, liggen, zitten, wandelen, et ce-
tera. Nooit buiten Gods liefde.