Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

in het woord van waarheid, 
in de kracht van God, door 
de wapens van gerechtigheid 
van de rechter- en linkerhand
         2 Korinthiërs 6:7

Paulus brengt de waarheid 
voor deze tijd. Het evangelie 
van onze redding werd aan 
hem toevertrouwd.
Natuurlijk is heel Gods woord 
de waarheid. Maar daarin is 
verschil: in verkondiging, wie 
zegt het? En wanneer? Tegen 
wie wordt het gezegd?
Wat werd gesproken toen de 
Heer Jezus op aarde was? Het
evangelie van het koninkrijk. 
Ook in de Handelingentijd was
dat dé verkondiging voor Israël 
en proselieten. Israël volhardde 
echter in ongeloof; dus stopte
die boodschap.
Het evangelie van God geldt 
nu; net als het geheimenis van 
het evangelie, de verzoening. 
Na de bazuin van God zal het 
evangelie van het koninkrijk 
opnieuw verkondigd worden. 
De genadetijd waar wij nog in 
leven, is dan voorbij.
Laten wij de tijd die nog rest, 
uitkopen!   

in het zuiver zijn, in kennis, 
in geduld, in mildheid, 
in heilige geest, 
in ongeveinsde liefde
    2 Korinthiërs 6:6

Paulus’ mildheid nam toe in
de loop van de tijd. Hij was
eerst onbruikbaar voor wat
betreft de dienst aan God, 
later bruikbaar en mild. De
hardheid in zijn woorden 
en optreden als farizeëer is
weg. Gods geest werkt door
en zo werd hij voorbeeld in
mildheid. Hoe hard wij nog 
kunnen zijn? Als Gods geest
in ons werkt groeit de vrucht.
Wij kunnen bidden voor de
vijanden en vrede houden.
Het in heilige geest betekent
dat de apostel zich niet wilde 
laten leiden door eigen geest
of andere, alleen Gods geest.
Zo leefde hij als een geheiligd 
mens, volledig op God gericht.
In Romeinen 12:9 zegt hij:
de liefde zij ongehuicheld. 
Ware liefde van God richt zich 
op Hem en de ander. 
Tot geestelijke opbouw en 
welzijn van die ander, tot Zijn
eer. ‘Wordt dan navolgers van
God, als geliefde kinderen, en
wandelt in de liefde’ (Ef.5:1). 

in het zuiver zijn, in kennis, 
in geduld, in mildheid, 
in heilige geest, 
in ongeveinsde liefde
    2 Korinthiërs 6:6

Zowel in zijn evangelie als in
zijn wandel wilde Paulus zo 
zuiver mogelijk zijn. 
Geen vermenging met het 
andere evangelie of iets dat
met de grondbeginselen van
de wereld (religie) van doen
heeft. Qua kennis was hij zijn 
tijdgenoten ver voorbij, maar
ook dat was genade van God.
‘Niet ik, maar de genade van 
God die met mij is’ (1Kor.15).
Geduld was door inwerking 
van de geest van God bij hem
gegroeid. Vleselijke ijver en 
ongeduld kenmerkten hem; 
later zag hij biddend hoe de
medewerkers en gelovigen
stap voor stap groeiden. God
neemt daar de tijd voor; dat 
leerde hij gaandeweg. Laten 
wij dit voorbeeld navolgen!
 

in slagen, in gevangenissen,
in oproeren, in moeiten, in
waakzaamheden, in het vasten
       2 Korinthiërs 6:5

In al deze omstandigheden
was Paulus’ houding, dat hij
geen struikelblok wilde zijn.
Het gaat om het woord van de
verzoening, dat moet uitgaan.
Daartoe wilde de apostel in
geen enkel opzicht hindernis
zijn. Hij werd geslagen, kwam
in de gevangenis (Filippi); er
ontstond steeds onrust als
hij ergens was en sprak.
En moeiten, inspanningen
om het woord van de Heer
te kunnen spreken; geen
eenvoudige weg.
Ook waakzaamheid was in
alle opzichten nodig; gebed
daarvoor hoort immers bij
de wapenrusting.  
Op weg was er soms geen
of nauwelijks eten; vasten
is letterlijk: niet-eten. Het
is bij Paulus niet religieus
geladen; soms kon hij enige
tijd niet kon eten door de
omstandigheden. Daarin
wilde hij niemand tot last
zijn, de Heer gaf tijdig wat
nodig was.