Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Maar evenals jullie in alles 
overvloeien – in geloof en 
woord en kennis en alle 
ijver en de liefde uit jullie 
in ons – zo ook, opdat 
jullie ook in deze genade 
overvloeien.
    2 Korinthiërs 8:7

Een stukje genade was toen 
de opbrengst voor de arme
heiligen in Jeruzalem. 
Een liefdesgeschenk van de
natiën, die deel hadden aan 
Israëls geestelijke zegen 
(Rom.15:25-27).   
Onder de Korinthiërs was
groei in geloof en kennis. 
Daar zal ook de eenheid van
het lichaam van de Christus
sterker uitgeleefd zijn.
In 1 Korinthiërs sprak hij 
uitvoerig van meet aan over
de verdeeldheid. In deze 
brief overheersen de troost,
genade en liefde van God 
en Zijn Christus. Verzoening
is het kloppende hart van
God en Zijn Zoon. Dat is de
ware basis voor het uitleven
van de eenheid van de geest.
In zo’n gezindheid zal meer
mogelijk zijn om dat woord
uit te brengen en de genade
door te geven aan anderen.

Maar evenals jullie in alles 
overvloeien – in geloof en 
woord en kennis en alle 
ijver en de liefde uit jullie 
in ons – zo ook, opdat 
jullie ook in deze genade 
overvloeien.
    2 Korinthiërs 8:7

Paulus was verheugd over
wat hij van Titus hoorde.
Onder de Korinthiërs was
veel gebeurd; zij hadden 
de grote genade van God in 
waarheid leren kennen. 
Zo was daar: overvloeiend
geloof en dus klonk het 
woord in overvloed onder
hen. Daardoor nam kennis
(van het hart) toe; God gaf
groei. Dat uitte zich ook in
toenemende activiteiten,
men ijverde in al wat in de
omgang met elkaar nodig 
was. Maar ook voor Paulus
en de medewerkers; hun 
liefdeblijken gingen uit en
er was zonder twijfel een
voortdurend gebed voor 
de bijzondere bediening 
van de apostel. 

zodat wij Titus aangesproken 
hebben, opdat, zoals hij 
tevoren ondernomen heeft, 
hij zo ook onder jullie ook 
deze genade voltooit.
    2 Korinthiërs 8:6

De Macedoniërs waren een 
goed voorbeeld van genade.
Zij hadden alle geestelijke 
zegen in Christus ontvangen,
om niet. Daarom gaven zij 
aan Paulus zoveel mee als 
maar kon – om niet. 
Zij deelden niet mee uit hun
overvloed, maar uit armoede.
Daarom was het veel. Dat is 
wat Paulus bewogen maakte
over de Macedoniërs, die zo
de genade van God dieper
hadden verstaan.
Dat hadden de Korinthiërs als
voorbeeld; Titus kwam bij ze
vandaan maar zou ook weer
terugkeren naar hen zodat 
ook zij een bijdrage konden 
leveren, in Gods genade

zodat wij Titus aangesproken 
hebben, opdat, zoals hij 
tevoren ondernomen heeft, 
hij zo ook onder jullie ook 
deze genade voltooit.
    2 Korinthiërs 8:6

Het contrast is groot: de
Macedoniërs waren arm als
het om materie ging. 
De Korinthiërs waren juist 
rijk in dat opzicht. Mogelijk 
een indicatie dat arm zijn in
de regel ervoor zorgt, dat de
gelovige zich veel bewuster 
is van de rijkdom in Christus 
Jezus. Niet zelden is dat nog
steeds in de praktijk te zien.
Daaruit is opnieuw duidelijk,
dat materiële welvaart snel
af kan leiden van geestelijke 
rijkdom. 
In Macedonië lagen steden 
als Filippi en Thessalonika; 
uit de brieven aan hen blijkt 
dat zij bijzonder op de Heer
gericht waren. Voorbeeld 
voor ons!