Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

30 mei 2019

‘Vandaag hemelvaartsdag.’

Hoe raar het ook lijkt, maar deze dag is
een heenwijzing naar de terugkeer van 
Jezus Christus op aarde. Natuurlijk is de
huidige positie van Christus een gevolg 
van Zijn afscheid op de Olijfberg. Petrus 
wist dat zeer zeker:

door de opstanding van Jezus Christus,
Die aan de rechter(hand) van God is, 
opgevaren naar de hemel, terwijl de 
boodschappers, machten en krachten 
Hem ondergeschikt zijn…
                                          1 Petrus 3:22

Daarbij verwees hij naar het opstijgen 
van zijn Heer, zoals we lezen in Hande-
lingen 1:9:

en nadat Hij dit gezegd had, werd Hij 
opgeheven, terwijl zij het zagen, en 
een wolk onttrok Hem aan hun ogen

‘Dit is op de Olijfberg.’

Dat staat in Handelingen 1:12:

toen keerden zij terug naar Jeruzalem, 
van de berg die Olijf genoemd wordt, 
die vlak bij Jeruzalem is en er een sab-
batsreis vandaan ligt

Hij was met Zijn discipelen en werd op-
geheven. Hemelvaart. Dat is helemaal
voor en van Israël. De apostelen van de
Besnijdenis staan daar en zien het. Ook
Petrus, die ervan schrijft. Het verwijst 
naar Zijn wederkomst, zoals 1:11 zegt:

..twee mannen stonden bij hen in witte
kleding, die ook zeiden: Galilese man-
nen, waarom staan jullie omhoog te 
kijken naar de hemel? Deze Jezus, Die 
van jullie opgenomen is naar de hemel,
zal op dezelfde wijze komen als jullie 
Hem naar de hemel hebben zien gaan

De verwachting voor Israël is dan, dat 
Hij Zijn voeten zet op de Olijfberg in Zijn
aanwezigheid, volgens Zacharia 14:4.

‘Dat is duidelijk.’

Voor het lichaam van Christus geldt de 
verborgen hemelvaart als de bazuin van
God klinkt. Net zoals de Heer in de dag
van Zijn opstanding naar de Vader ging.
Dat was ook een verborgen hemelvaart
zoals Hij tegen Maria zei: 

raak Mij niet aan, want Ik ben nog niet
opgevaren naar Mijn Vader
                                       Johannes 20:17

Iets later op de dag ontmoette Hij 
Maria Magdalena en de andere Maria:

toen zij weggingen om het aan Zijn disci-
pelen bekend te maken, zie, Jezus kwam 
hun tegemoet en zei: wees gegroet!

En zij gingen naar Hem toe, grepen Zijn
voeten en aanbaden Hem.
                                        Mattheüs 28:9

Nu Hij bij Vader geweest is, mochten zij
Hem wel aanraken. De verborgen hemel-
vaart als heenwijzing naar Zijn verbor-
gen terugkeer (niet op de Olijfberg) zoals
vermeld in 1 Thessalonicenzen 4:13-18. 
En: type van de hemelvaart die al de le-
den van Zijn lichaam (mogelijk zeer bin-
nenkort) gaan meemaken!

29 mei 2019

‘Bijzondere ontmoetingen.’

De Heer ontmoette velen van Zijn volk
toen Hij op aarde was. Steeds komt er
een speciaal iets naar voren. De Heer
reageert op een manier die je niet ver-
wacht. Hij heeft Zijn volk innig lief, al-
leen kwam er geen respons bij velen.
Men zag de tekenen en wonderen die
Hij deed, en mensen kwamen erop af.
Maar de woorden die Hij sprak, daar 
waren met name leden van het San-
hedrin niet blij mee. Zelfs volgelingen
(discipelen) haakten af. 

‘Hij kwam ook bij vrienden.’

Lazarus, Martha en Maria. Dat waren
bijzondere vrienden van Hem, Die zo
de liefde van God uitdroeg. Toen Hij
Zacheüs tegenkwam, moest Hij per se
in zijn huis zijn. Hij zag het geloof, ook
al was hij een verachte tollenaar; men-
sen lieten hem links liggen. Maar de 
Heer niet. Die had hem op het oog en
hij moest de wilde vijgenboom verla-
ten om de Heer te ontvangen in eigen
huis, nota bene. Hij was ook een zoon
van Abraham, een gelovige. 

‘Blijft boeiend, zeer opvallend.’

Hij sprak zoals nog nooit iemand had
gesproken en er waren al heel wat in-
dringende woorden door de profeten
gesproken. Jezus was de grootste Pro-
feet. Hij was het, Die later zou dopen in
heilige geest. Niet water, maar geest. In
de verslagen lezen we, dat Hij wel in wa-
ter gedoopt werd, maar dat Hij Degene
was, Die in heilige geest zou dopen. Ach-
teraf weten wij, dat dat zelfs voor de le-
den van het lichaam van Christus geldt.
Zij zijn in één geest naarbinnen één
lichaam gedoopt (1 Corinthiërs 12:13).  

28 mei 2019

‘Boeiend, van die Samaritaan.’

Blijft een uiterst interessante ontmoe-
ting tussen de Heer en de wetgeleerde.
Lucas zal ongetwijfeld de diepere lagen
van deze ontmoeting met wat de Heer
vertelde, hebben geproefd. Hij was het,
die met Paulus meereisde en ook Han-
delingen schreef. Merkwaardig is toch, 
dat de strekking van dit gebeuren in de
regel onjuist uitgelegd wordt. Meestal
wordt gezegd, dat wij net als die Sama-
ritaan moeten zijn en dat de naaste de
beroofde en verwonde was die langs de
kant van de weg (van Jericho naar Jeru-
zalem) lag.

‘Het is andersom.’

Het punt is, dat de Heer verhalend ant-
woord gaf aan de wetgeleerde. Vraag
was: wat moet ik doen om eonisch le-
ven te verkrijgen? Leven in de komen-
de koninkrijkstijd onder de Messias in
de 1000 jaren is dat voor de Jood. De
Heer maakt duidelijk, dat die naaste 
van de verwonde de Samaritaan is. De
Heer is de Samaritaan en de gewonde
is de wetgeleerde. Die kon in het ver-
haal niets doen: ernstig gewond, lag te
sterven langs de kant van de weg. Door
rovers mishandeld en beroofd. 

‘Ja zo is het, kan niet anders.’

We zagen gisteren, dat de Samaritaan 
alles deed; de gewonde deed niets. En 
de naaste is de Samaritaan, want Die
bewees hem barmhartigheid. De ge-
wonde was zó door de Samaritaan be-
handeld dat hij niets anders meer kon
dan alleen die Naaste liefhebben. Na 
zoveel barmhartigheid (vorm van ge-
nade) was dat het enige wat over zou 
blijven. De wetgeleerde kon dus niets
doen om eonisch leven te krijgen. Hij
zou de Heer (dus ook Zijn woord) lief-
hebben. Een sprekend voorbeeld daar-
van vinden wij merkwaardig genoeg in
de geschiedenis die er in Lucas 10:38-
42 op volgt: Martha en Maria.