Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Weest niemand iets schuldig 
dan elkaar lief te hebben, want 
wie de andersoortige liefheeft, 
heeft de wet vervuld
         Romeinen 13:8

Wat de gelovige te allen tijde
de ander verschuldigd is, is het
liefhebben. Gods liefde heeft
ons hart vervuld (Romeinen 5:5)
door Zijn geest. Daarom kun je
de andersoortige (ongelovige,
vijand) óók liefhebben. Andere
gelovigen liefhebben is in wezen
vanzelfsprekend. In Thora staat:
de Israëliet zou de vreemdeling
die in het land kwam, opnemen
en geven wat nodig is. Zo zou de
gelovige de andersoortige Gods
liefde betonen, ruimte geven.
In Gods liefde ging de Zoon de
weg die Vader wilde, zondaren
en vijanden konden daardoor in
Gods armen komen.

Beste lezers,
Het ‘Woord vandaag’ van nu, 17-9, werd
ten onrechte op 16/9 al geplaatst.
Het juiste woord vandaag van 16/9,
Romeinen 13:6, is nu nieuw ingevoegd.

Geeft aan allen het 
verschuldigde af: aan wie
belasting toekomt, belasting, 
aan wie accijns, accijns, 
aan wie vrees, vrees, aan 
wie eer, eer.          
Romeinen 13:7

Paulus werkt hier belastingen
wat verder uit. Het is voor heel
wat mensen moeilijk, maar het
is nodig. Ook hierin klinkt het
onderschikken door. Belasting,
accijns, letterlijk: voltooiing, als
indicatie dat het volk onder de
regering gebracht is. Slotstuk
daarvan is: heffen van accijns,
btw en dergelijke. Uit vrees dit
doen (dienares van God draagt
het zwaard immers), ja. Maar
vanuit onderschikking gezien is
de eer aan de door God daar
gestelde overheden. Wij als de
leden van het lichaam van de
Christus zullen verheerlijkt zijn
als de bazuin geklonken heeft.  

Want daarom voldoen jullie 
ook belastingen, want zij zijn 
dienaren van God, in 
ditzelfde aanhoudend
         Romeinen 13:6

De diensten die actief zijn om
de belastingen te innen, zijn in
wezen ook door God zo gesteld.
De organisaties zijn menselijke,
nochtans is het systeem van
bovenaf geregeld. En daarmee
uiteindelijk onder God. Het in
ditzelfde aanhoudend wijst op
de vasthoudendheid waarmee
de diverse opgelegde lasten in
de regel geïnd worden. Op één
van de vele strikvragen zei de
Heer: geeft de keizer wat van
de keizer is en aan God wat van
God is (Mattheüs 22:21).
Een uitspraak waar ook Paulus
mee overeenstemt, door Hem
geleid.

Daarom de noodzaak om te 
onderschikken, niet alleen 
om de toorn, maar ook om 
het geweten
           Romeinen 13:5

Paulus concludeert, bijna als
een jurist. Voor de gelovige is
het volstrekt helder. De enige
weg is: onderschikken. Als het
om de overheid gaat, zeker,
maar ook in andere verbanden
van onze praktijk. Denk aan je
dagelijks werk, het huwelijk,
het gezin. Het onderschikken
komt altijd naar voren. In het
geheel is dat ook de normale
positie van de mens onder de
grote Schepper. Dienen in de
onderschikking aan die grote
God en Vader. Daarom wijst
de apostel op de gevolgen van
verzet: toorn(gericht) vanuit
de overheid. Maar ook omdat
het vanuit God gezien normaal
is om te onderschikken, doe je
dat niet: het geweten spreekt.