Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

In Hem verwachten wij, dat 
Hij ons ook nog zal bergen   
     2 Korinthiërs 1:10^b

Paulus verwachtte alles van 
God, de Vader. Die staat in 
dit stukje centraal. In heel 
de Schrift is de Vader de 
God Die de doden opwekt.
Dat is grote troost; het is 
zo, dat het met de dood 
niet afgelopen is. De doden
weten van niets, totdat ze
de ogen openen omdat ze
gewekt worden. 
Onze geliefde ontslapenen
zullen wij weerzien! Op dat
moment, tijdstip dat door
de Vader vastgelegd is.
Paulus verwachtte dat die 
Vader hem zou bergen, uit
diverse (gevaarlijke) situaties.
We zien op neer Hem, Die 
ons onuitsprekelijk liefheeft.

Die ons uit zulk groot doods-
gevaar geborgen heeft en zal 
bergen
          2 Korinthiërs 1:10

Paulus werd bewaard door 
God; hij moest nog veel meer
dienstwerk doen. Dat is ook
in ons leven zo; zo lang God
ons geeft, kunnen we voor
Hem leven. 
In hachelijke situaties kom je
soms zomaar terecht en als 
je het toch doorstaat en er
goed uitkomt, is dat dankzij 
Vader. Paulus vertrouwde in
alles zijn God en Vader. 
Natuurlijk zou Vader dat niet
te schande maken; Hij doet 
wat Hij belooft. 
Dat geldt net zo voor ons!

Maar wij hadden voor ons 
idee het doodvonnis gehad, 
opdat wij geen vertrouwen 
zouden hebben in onszelf, 
maar in de God, Die de doden 
opwekt
         2 Korinthiërs 1:9

De gelovige leert in het leven,
dat het beter is Jahweh dan 
mensen te vertrouwen. 
De Psalmist wist dat ook:

Het is beter tot Jahweh je 
toevlucht te nemen, dan op
een mens te vertrouwen
                        Psalm 118:8

Het bijzondere wat Paulus 
erbij zegt, is dat Jahweh die 
God is, Die de doden opwekt!
Hij zal in rangorde opwekken
en levendmaken. Dat er ook 
diverse opstandingen uit de 
doden zijn, is wat de Schrift 
nadrukkelijk leert. 
De Heer Zelf; juist nadat Hij 
tijdens Zijn leven op aarde 
doden had opgewekt. En de
eerstvolgend groep is heel 
het lichaam van Christus. 
Daarna de opstanding van de
rechtvaardigen. We zien uit 
naar de bazuin van God!

Maar wij hadden voor ons
idee het doodvonnis gehad,
opdat wij geen vertrouwen
zouden hebben in onszelf,
maar in de God, Die de doden
opwekt
         2 Korinthiërs 1:9

Mensen kwamen tot geloof,
en verbrandden hun boeken
met toverspreuken. Dat leidde
tot sterk afnemende verkoop
in Demetrius’ ‘winkel’.
Demetrius vroeg mensen om
een menigte Efeziërs op te
hitsen tegen Paulus. Dat leidde
bijna tot zijn dood. Met die
intense gebeurtenissen schrijft
Paulus niets teveel in dit vers 9.
Het leerde hem ook in die zeer
hachelijke situatie op zijn Vader
alleen te vertrouwen. En zelfs
als het toch zou gebeuren, dat
men hem doodde, dan wist de
apostel dat Vader hem ook in
de dag van Christus opwekt!

onze verdrukking die ons 
overkomen is in Asia, dat 
wij bovenmate en boven 
onze kracht bezwaard 
werden, zodat wij ook aan 
ons leven gewanhoopt
hebben
     2 Korinthiërs 1:8^b

In Efeze werd Paulus belaagd 
en kon maar net ontkomen. 
Enerzijds sprak hij van grote 
overwinning van Christus, en
anderzijds stond hij onder de
grote druk van tegenstanders.
Soms ging het boven kracht 
en gaf Vader wonderlijk exact
wat nodig was. Ook moest hij
tenten maken, maar er was
elke dag genoeg. Hij leerde 
elke dag weer vertrouwen op
de grote God en Vader, Die 
dat nooit beschaamde. 
Steeds op reis, voortdurend 
in gevaar, en toch vrede van 
God in het hart!