Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Ik smeek echter, wanneer ik
aanwezig ben, ik niet moedig 
moet zijn, in het vertrouwen 
waarmee ik reken, en het 
aandurf tegen hen die ons 
aanrekenen dat wij naar het 
vlees wandelen.
   2 Korinthiërs 10:2

Paulus ging biddend, ook in
de weg van de Heer, naar 
de Korinthiërs. Hij smeekte
de Heer dat hij niet moedig
hoefde te zijn onder hen. 
Er was echter wel weerstand
te verwachten. En dan in de
vrede van de verzoening de
gelovigen ontmoeten, vraagt
veel wijsheid. De apostel in
zijn gang, wilde eerder in het
vertrouwen erop rekenen, 
dat hij een warm welkom 
zou krijgen. Ondanks al wat 
gebeurd was in die ekklesia,
ondanks zijn zeer ernstige 
eerste (‘tranen’)brief. 
Hij zou gaan, in dat in totale 
afhankelijkheid van zijn Heer
Christus Jezus. 

ik die “naar aangezicht
inderdaad ootmoedig ben 
onder jullie, maar afwezig 
zijnd ben ik moedig naar 
jullie”
      2 Korinthiërs 10:1^b

Paulus laat zien, dat hij in het
hart ootmoedig is, net als zijn
Heer. Niettemin was hij ook, 
in de kracht van Gods geest,
moedig naar de Korinthiërs. 
Hij durfde het aan, door God
geleid, aan te spreken in een
opvoedende, motiverende
toonzetting. Zodat zij in een 
goede verhouding tot eer van 
God konden zijn.
Paulus neemt opnieuw een 
‘aanloop’ voor hij gaat zeggen
wat de Heer nodig acht.
Het zijn deze brieven (ook
dit hoofdstuk) die zó belangrijk 
zijn voor heiligen en gelovigen 
in Christus Jezus. Laten wij ze
voortdurend ter harte nemen.

Ík zelf echter, Paulus, 
spreek jullie aan door de 
zachtmoedigheid en 
inschikkelijkheid van 
de Christus
      2 Korinthiërs 10:1

Twee bijzondere kwaliteiten
van de Heer brengt Paulus 
naar voren. Zachtmoedigheid 
en inschikkelijkheid. Zo stelde
Hij zich op toen Hij te midden 
van Zijn volk wandelde. 
De geest van God, Die Hij niet
met mate had gekregen van 
Zijn Vader, leidde Hem in de 
houding van ootmoedigheid.
Hij kon van Zichzelf zeggen:
Ik ben oot- en, zachtmoedig
van hart. Zo, met dat alles,
spreekt hij
de Korinthiërs aan. Juist die
bijzondere kwaliteiten van 
de geest waren zo nodig bij 
de verdeelde gemeente.
Voor ons is richtinggevend:
Zijn zachtmoedigheid, Zijn 
inschikkelijkheid. Laten wij
daarin navolgers van Hem 
zijn.  

Ík zelf echter, Paulus, 
spreek jullie aan door de 
zachtmoedigheid en 
inschikkelijkheid van 
de Christus
      2 Korinthiërs 10:1

Paulus komt hier weer in zijn 
autoriteit als apostel door 
te schrijven: 
Ik zelf echter, Paulus.
Na het fijne, vreugdevolle 
deel 8:1-9:15 komt weer 
een ernstig woord. Ook nu 
hebben deze woorden voor 
ons volle zeggingskracht. 
Het is Christus Jezus, Die 
door hem spreekt; hij zegt
dat: ik spreek jullie aan door
…de Christus.
Wij luisteren biddend naar 
wat komt, zoals de profeten
van Tenach beefden als zij 
het woord van Jahweh naar 
zich toe kregen. Hoewel de
setting voor ons in genade 
is; het is Gods woord.
Het aanspreken heeft hier
een sterk aanmoedigende
ondertoon, in liefde gezegd.

Dank echter aan de God voor 
Zijn onbeschrijflijke geschenk!
    2 Korinthiërs 9:15

Paulus gebruikt het woord dat
met ‘om niet’ verband houdt:
geschenk. Zijn geliefde Zoon is
het allergrootste geschenk. En
door Hem leven wij nu in grote
genade, overstijgende genade 
(9:14). Alle dank voor alles is
aan God, de Vader. Hij zorgde 
voor gevende harten, gulle en
werkende handen. 
Woorden schieten tekort om te
beschrijven wat Vader geeft en
doet. Een fijne afsluiting van dit
wat langere gedeelte over de
schenking van de Macedoniërs
en Korinthiërs en anderen voor
de arme heiligen. Het is alles 
Gods rijke genade.