Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Dus, dit dan bedoelend, dat
ik toch niet lichtvaardigheid
gebruik; of wat ik beraad,
beraad ik naar het vlees, opdat
bij mij het “ja-ja” ook het
“nee-nee” is?
             2 Korinthiërs 1:17

Paulus geeft aan zeker niet op
lichtvaardige wijze beslissingen
te nemen over zijn reizen.
Voortdurend biddend, wachtend,
kijkend naar de omstandigheden.
Wat de Heer bepaalde, dat zou
zijn richting zijn. Dat was anders
dan gedacht: eerst Macedonië
en dan naar Korinthe.
Het moest zo duidelijk uitgelegd
worden anders begrepen zij het
niet. De licht ironische toon zien
we in wat hij zegt over ‘beraad’.
Hij stelt zoals vaker, vragen aan
deze gemeente en zij konden in
wezen daaruit het antwoord al
aflezen. Dat zou hen tot gebed en
dankbaarheid brengen, opziend
naar de Heer Die bepaalt.

en door jullie naar Macedonië
door te komen, en weer vanuit
Macedonië naar jullie toe te
komen, en door jullie vooruit
gezonden te worden naar Judea
         2 Korinthiërs 1:16

Eerst naar Korinthe, dan naar
Macedonië, vervolgens weer
naar Korinthe en van daaruit
naar Judea, Jeruzalem (?).
Dit was Paulus’ plan, later in de
brief zegt hij dat hij eerst naar
Macedonië ging. Deze kritische
gemeente reageerde kennelijk
ontstemd en legde het motief
van de apostel anders uit. In
heel deze brief legt Paulus (ook)
uit wat werkelijk zijn motieven
waren. De kern is verzoening.
Uiteindelijk zou de apostel ook
in Jeruzalem zijn alwaar grote
vervolging hem zou overkomen.
Hij keek naar de Heer Die hem
leidde, dag na dag.

En in dit vertrouwen bedoelde 
ik eerder naar jullie toe te 
komen, opdat jullie een 
tweede vreugde hebben
          2 Timotheüs 1:15

Meestal vertaalt men hier:
tweede genade en vult dat
in als was het een tweede
collecte. Het woord chara, 
vreugde, ligt dicht tegen 
genade aan. 
Gelet op de context is hier 
echter de tweede komst van 
Paulus aan de orde. Dát zou
grote vreugde voor een deel
van de Korinthiërs inhouden. 
Het ging er niet om wat zij 
zouden opbrengen. 
Het was het evangelie dat de 
apostel zou spreken wat weer
vreugde in vele harten zou 
brengen. 

dat wij jullie roem zijn,
net zoals jullie ook de
onze in de dag van onze
Heer Jezus
    2 Korinthiërs 1:14^b

De dag van de Heer Jezus;
daarover heeft Paulus al het
nodige gezegd in zijn eerste
brief. De activiteiten, in het
bijzonder het onderwijs, zijn
aan de orde bij de bêma van
Christus (1Kor.3:10-15; 4:1-5).
Ook zeer immoreel gedrag
benoemt Paulus ernstig, en
spreekt dan over de dag
van de Heer Jezus (1Kor.5:5).
Dan wordt duidelijk hoe bij
Paulus de toekomst en die
dag bepalend waren voor
hier en nu. Zo ook wij; het is
voor ons een dagelijks zeer
bewust voor Hem leven, als
zou Hij direct, dezelfde dag
nog, de bazuin laten horen.