Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

zijn wij echter moedig en
achten het goed veeleer
buitenshuis te zijn, uit het
lichaam, en thuis te zijn bij
de Heer
   2 Korinthiërs 5:8

Paulus onderstreept wat hij
in vers 6 opmerkte als gevolg
van de zekerheid die vers 1-5
geeft. Met als beste notie, dat
wij de geest van God als een
waarborg hebben ontvangen.
Daardoor hebben wij goede
moed. Wij wandelen in geloof
niet op basis van wat wij nu
waarnemen. Ofwel: geestelijk
en niet ziels. Het is goed, dat
wij uitzien naar het thuis zijn
bij de Heer. Dat is vanaf hier
en nu gerekend: buitenshuis,
maar wél naar Hem toe. Wat
een heerlijke zekerheid om in
te leven, dag aan dag.

want door geloof wandelen
wij, niet door waarneming
     2 Korinthiërs 5:7

Belangrijke vaststelling van
Paulus. Wij willen graag nu
al overkleed worden met het
leven van de geest van God.
Toch zijn wij er nog niet, wij
bevinden ons buitenshuis.
En wij wandelen door geloof.
God geeft heerlijke beloften
en wij verwachten die zeer
binnenkort vervuld te zien.
Maar wij wandelen niet op
wat wij waarnemen in de
wereld om ons heen, of de
situatie in ons leven.
Wij wandelen op beloften
van God in het vertrouwen
dat Hij ze zal waarmaken.
Op welk tijdstip? Het juiste!
 

 

Altijd moedig zijnd dan, en
waargenomen hebbend dat 
nu wij thuis zijn in het lichaam,
wij buitenshuis zijn, weg van
de Heer
     2 Korinthiërs 5:6

De uitdrukking thuis zijn in
het lichaam veronderstelt
niet een bestaan na de dood
‘ergens bij God’ voordat de
bazuin gaat. Daar spreekt de
Schrift niet over. En dat kan
ook niet, want de doden, nu
ook, weten van niets. Dat is
na de opstanding, verhoging
aan de rechter(hand) van
God van de Christus Jezus
niet veranderd. De doden in
Christus worden gewekt bij
de bazuin van God. Voor de
ervaring is dat vrijwel direct
nadat zij stierven. Maar er
kan een zeer lange tijd, voor
sommigen bijna 2000 jaar,
tussen zitten.
Thuis zijn in het lichaam is
nu, onze aardse situatie, en
wel zo lang wij leven.
Wij zijn dan nog weg van de
Heer. In geestelijk opzicht is
Hij nabij, zoals Paulus ons
voortdurend verzekert.

Altijd moedig zijnd dan, en 
waargenomen hebbend dat  
nu wij thuis zijn in het lichaam, 
wij buitenshuis zijn, weg van 
de Heer
     2 Korinthiërs 5:6

Waarom zijn wij bemoedigd 
en hebben goede moed? 
Omdat wij de waarborg van 
de geest van God in ons hart 
hebben.
Het ‘dan’ in onze tekst wijst 
op het voorgaande deel, dat 
spreekt van ons vaste ‘huis’ 
uit God, eonisch, in de hemel,
vol leven. Dat wacht nu nog, 
maar wij hebben zekerheid 
door Zijn geest in ons dat wij
dat zúllen ontvangen. 
Wij weten dat wij nog in ons
aardse vernederde lichaam 
ons thuis hebben. Maar wij
hebben in geloof vastheid en
moed, voor deze en komende
dagen. Vader, dank U wel. 
  

  
   

 

Die ons echter bewerkt voor 
ditzelfde is God, Die ons ook 
de waarborg van de geest 
geeft.    
          2 Korinthiërs 5:5

Ons toekomstige, ware thuis
heeft 3 kenmerken volgens
dit fijne gedeelte. Het is:

1. onverdiend – uit God
2. blijvend – eonisch
3. vol leven – Gods geest.

En God bewerkt ons voor dit
verlangen. Hij werkt in ons, 
doordat wij het stervend zijn 
ervaren. Wij zien uit naar Zijn 
Zoon. Het bederf versterkt in 
ons het verlangen naar wat 
onbederfelijk is. In de aardse
toestand nu geeft God ons 
een geweldige waarborg: Zijn
geest! Het is een zekerheids-
stelling en aanbetaling van 
wat binnenkort in volheid in
ons zal werken. Dat schenkt 
ons de zekerheid in geloof.