Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Die ons vertroost in al onze 
verdrukking, om ons in staat
te stellen hen te vertroosten 
in elke verdrukking door de 
vertroosting waarmee wij zelf 
vertroost worden door God.
        2 Korinthiërs 1:4

God vertroost door je steeds
bij Zich te roepen. Je beseft:
Hij is nabij en zal niet loslaten
wat Zijn liefdevolle hand begon.
Of: Ik zal je niet begeven, Ik zal
je niet verlaten, je bent van Mij.
In de dagelijkse druk, in lijden
om wat je gelooft, alleen staan:
Hij is er en vertroost door Zijn
beloften. Het blijft niet zo, maar
Vader zal ál Zijn aanzeggingen in
volheid vervullen. Binnenkort
komt de grote verandering; Hij
zal er zijn en wij ontmoeten die
Heer van ons!

Gezegend zij de God en Vader 
van onze Heer Jezus Christus, 
de Vader van het medelijden 
en de God van alle vertroosting
     2 Korinthiërs 1:3

God is niet alleen de Vader van
het medelijden, maar ook de
God van alle vertroosting.
Vertroosting is: bemoedigend
en opbeurend spreken tot hen
die in lijden en verdrukking zijn.
Het zijn dan de woorden van
God uit het evangelie zoals de
apostel Paulus bekendmaakt,
die échte troost bieden.
De grote veranderingen die
gaan komen, de heerlijke en
zekere verwachting; het geeft
troost. Vader laat ons nooit
iets overkomen dat buiten Zijn
liefde valt. Niets kan scheiden
van Zijn onmetelijke liefde.

Gezegend zij de God en Vader 
van onze Heer Jezus Christus, 
de Vader van het medelijden 
en de God van alle vertroosting
     2 Korinthiërs 1:3

De Vader is ook de Vader van
het medelijden; een innerlijke
bewogenheid in liefde van het
hart voor hen die lijden. Deze
bewogenheid is groot; dat blijkt
uit het meervoud (in het Grieks)
waarin dit medelijden staat.
Zo was de Heer medelijdend
en bewogen over wat Hij bij
Zijn volk aantrof toen Hij onder
hen wandelde. Zacheüs werd
uit zijn vijgenboom geroepen.
De weduwe was verheugd toen
Hij bij Naïn de jongeman uit de
dood opwekte.

Gezegend zij de God en Vader
van onze Heer Jezus Christus
          2 Korinthiërs 1:3^a

Als we Hem als de grote en
liefdevolle God en Vader
kennen, zal lofprijzing als
deze als vanzelf de onze zijn.
Wat een heerlijkheid is van
onze Vader! In Efeziërs klinkt:
de Vader van de heerlijkheid
als Paulus de knieën buigt
voor zijn God en Vader.
Gezegend is in Hebreeuws
hetzelfde als knielen, BRK.
In de geest knielen wij voor
Hem en ontvangen de meest
rijke gunst (zegen, genade).
Wij kunnen dan alleen maar
wel-spreken (Grieks: eulogeō)
van onze hemelse Vader.
Dit is Zijn hoogste betiteling:
de God en Vader van onze
Heer Jezus Christus.