Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Breng de reismantel, die ik in 
Troas bij Karpus achterliet 
mee, wanneer je komt, en de 
boekrollen, allermeest de 
perkamenten.
           2 Timotheüs 4:13

Paulus wilde de boekrollen,
mogelijk delen van Tenach?
En hij wilde de perkamenten,
kostbaar, men schreef erop,
het waren vellen dierenhuid
die bewerkt waren. Ze waren
zeer goed houdbaar, zo is o.a.
de beroemde codex Sinaïticus
een tekst in 4 kolommen per
beschreven vel perkament.
Met het woord perkamenten
kan een (subtiele) verwijzing
gegeven zijn naar al Paulus’
brieven. En wat hebben we
meer nodig, dan wat daarin
staat? Hoe wezenlijk is elke
aanhef: genade en vrede voor
jullie, van God, onze Vader,
en van de Heer Jezus Christus.
Als die geestelijke kwaliteiten
ons leven regeren, genade en
vrede, geeft dat vrucht, om
Vader en Zoon te verheerlijken!

Breng de reismantel, die ik in 
Troas bij Karpus achterliet 
mee, wanneer je komt, en de 
boekrollen, allermeest de 
perkamenten.
           2 Timotheüs 4:13

Paulus werd te Troas geroepen
om de oversteek te maken.
Een Macedonisch man riep in
de nacht in een gezicht: kom
naar Macedonië! (Ha.16:8-11)
Daar moest de apostel verder
het goede nieuws van Gods
genade verkondigen. Toen hij
dit schreef aan Timotheüs, zal
hij zich dit herinnerd hebben.
Karpus betekent vrucht en dat
is een indicatie, dat het goede
nieuws dat Paulus bracht, veel
vrucht droeg.
Het belangrijkste is het Woord.
Paulus vraagt om de reismantel;
mogelijk kan daarmee ook de
omhulling bedoeld zijn waarin
de boekrollen, perkamenten
goed beschermd mee konden
reizen met Timotheüs.  

Maar Tychikus vaardigde ik
af naar Efeze
      2 Timotheüs 4:12

Tychikus werd door Paulus
naar het Galatische gebied
gestuurd. Dat was niet voor
niets, want zij waren snel (in
1 generatie) terug bij de
grondregels van de wereld.
De regels, de wet; gemixt
met de genade. Dat kan niet.
Het evangelie van de genade
onderuit gehaald.
De Efeziërs werden daarin
meegesleept. Later ook de
hele christenheid.
Om echt uit, in de genade
van God te leven, is niet aan
de orde binnen de meeste
groepen. Daar gaat Paulus’
brief aan de Galaten over.
Tot het einde van zijn leven
bleef de apostel bij Gods
genade en boodschap van
verzoening. Het is zaak, dat
wij ons niet laten afbrengen
van de heerlijkheid van de
genade van God.  

Lukas alleen is bij mij. Haal 
Markus op en breng hem met 
je mee, want hij is voor mij 
goed bruikbaar voor de dienst.
    2 Timotheüs 4:11

De arts Lukas was nog wel bij
Paulus; een liefdevol gebaar
van de Heer. In ouderdom is
een arts in de buurt fijn.
Tevens was Lukas het, die een
verslag van het leven van de
Heer schreef. Ook verzamelde
hij nauwgezet gegevens voor
zijn tweede boek: Handelingen.
Lukas reisde geruime tijd met
de apostel mee. En nu, op het
einde, kon Lukas nog van alles
bespreken met Paulus.
Ook (Johannes) Markus was
voor Paulus nog zeer nuttig in
dienstwerk; wat hij deed?
Hij schreef onder meer het
verslag van het leven van de
Heer op aarde als de ideale
Dienaar; Hij was gekomen om
te dienen, en Zichzelf te geven
als vervangend losgeld voor
allen.

Demas heeft mij verlaten, 
de tegenwoordige eon 
liefhebbend, en is naar 
Thessalonica gegaan, 
Crescens naar Galatië, 
Titus naar Dalmatië
        2 Timotheüs 4:10

Crescens en Titus waren ook
trouwe medewerkers.
Crescens ging naar het lastige
Galatië, waar men terug bij af
was: de grondbeginselen van
de wereld (Gal.4:9,10).
Titus was wat minder ver van
Rome (waar Paulus gevangen
zat): Dalmatië, nu Kroatië. Het
was toen in Illyrië (Rom.15:19)
ingelijfd. Ongetwijfeld had ook
hij daar veel arbeid te doen.
Paulus had kennelijk aan het
einde van zijn loopbaan niet
veel écht trouwe medewerkers
meer. Misschien ook Markus,
die hij nog in Kolossenzen 4:10
noemt. De Heer houdt staande,
dat is Zijn werk (Rom.14:4). En
laten wij opzien naar Hem van
Wie wij alles ontvangen!