Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

want de mensen zullen zijn: 
…niet goedgunstig…
  2 Timotheüs 3:2^b

Het woord genadeloos is als
trefwoord hier gekozen.
Het gevolg van wetteloosheid
is dat de liefde verkoelt (Matt.
24:12). In de wereld is dat erg
duidelijk te zien. Bedenkelijk
is, dat dit in de christenheid
ook optreedt. Nadat de leer
van de eeuwige straf/pijn de
overhand kreeg, kwam Gods
liefde op de achtergrond.
Dat gebeurde in de periode ±
250-500 AD. Door de keizer
Justinianus werd de leer van
de eonische straf officieel tot
eindeloos bepaald in 553 AD.
Dat werd in de kerk leidend,
en is het tot op vandaag.
Toch bijzonder: in de voorbije
110 jaar werd de verzoening
van het al (Kolossenzen 1:20)
op de kandelaar gezet. God
heeft alle mensen lief!

want de mensen zullen zijn: 
…ondankbaar…
  2 Timotheüs 3:2^b

Letterlijk: on-vreugde. Omdat
het hier om ‘de christenheid’
gaat, valt te denken aan:
reactie op de genade van God.
Men heeft al snel (Galaten 1:6)
Paulus verlaten. De apostel was
verbaasd hoe snel dat ging.
Het moet met het vrome vlees
te maken hebben. Dat wil zelf
de dienst uitmaken en vooral
religieus bezig zijn. De Galaten
waren ondankbaar, zij keerden
zich van Gods genade af.
De christenheid is daarna een
wonderlijk mengsel geworden.
Men roemt eigen prestatie(s)
en vindt, heel zelfgenoegzaam,
dat men goed bezig is.
Diepgaande prediking van het
kruis van Christus ontbreekt.
Dat is verdrietig (Fil.3:18,19).
Toch kijken wij naar boven:
daar is Christus Jezus, in Hem
vinden wij alle schatten aan
wijsheid, genade en liefde.

want de mensen zullen zijn: 
…aan ouders weerspannig…
  2 Timotheüs 3:2^b

Als kinderen nog opgroeien,
is de liefdevolle aansporing
van ouders nodig. Onder de
tijdgeest is al vele jaren het
weerspannige in kinderen en
jeugd merkbaar. Ook bij de
jeugd(igen) van christenen
en gelovigen.
Bij kinderen spreekt Efeze 6
van gehoorzaamheid in een
setting van Gods liefde.
Ouders die bidden, wijsheid
zoeken, hun kinderen groot
willen brengen onder Gods
woord; een hele weg.
Zeker daar waar de genade
van God leidend is.

want de mensen zullen zijn: 
……..lasteraars…..
  2 Timotheüs 3:2^b

Iemand beschadigen door je
woorden, lasteren. Een groot
kwaad, dat in christelijke kring
regelmatig voorkomt. Zoals bij
de oude mens het geval is, is
dan wat de mond uitgaat, niet
fraai:

… met hun tong bedriegen
zij; slangengif is onder hun
lippen…
Romeinen 3:13,14.

Het verbijsterende is, dat dit
binnen de christenheid nogal
eens voorkomt.
Niet zelden lijden voorstaande
gelovigen onder laster.
Laten wij deze raad opvolgen:

…spreekt, indien er een goed 
woord is voor de nodige 
opbouw, opdat het genade 
geeft aan wie horen
           Efeziërs 4:29

want de mensen zullen zijn: 
….trots….
  2 Timotheüs 3:2^a

Een mens verbeeldt zich heel
wat. Bijvoorbeeld bij ‘succes’
waarin dan ook: zaken, studie,
sport, werken, et cetera.
Men voelt zich in zo’n situatie
al snel beter en hoger dan de
ander. Niet zelden matigt men
zichzelf een bepaalde status
aan. Trots op dit of dat, wat
men bereikt heeft. Erger is
het, als ware gelovigen zich
zo gaan gedragen.
Dan is doorwerking van het
kruis niet te merken.
Meestal ontbreekt dan ook
de dankbaarheid en besef,
dat het genade van God is.
‘Niet ik, maar de genade van
God, die met mij is’.
1 Korinthiërs 15:9-11.
Laat ons zijn voorbeeld volgen!