Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

De geest nu zegt uitdrukkelijk, 
dat in latere era’s sommigen 
afstand zullen nemen van het 
geloof, acht gevend op 
misleidende geesten en 
onderwijzingen van demonen
      1 Timotheüs 4:1

In het verlengde van gisteren, 
de ziel verhuist bij de dood, 
leren de demonen. Vermeend 
contact met geesten van doden 
is spiritisme. 
Demonen doen zich dan voor 
als de overledene, zie koning 
Saul bij het medium in Endor. 
Daar kwam eentje als Samuël 
op: die misleidde de koning. 
(1 Samuël 28; in 1 Samuël 25 
zie je dat de profeet overleed.)
De Schriften leren van begin tot 
eind dat de overledenen geen
bewust voortbestaan hebben.
Tussen uitblazen van de laatste
adem en het signaal van de Heer
om op te staan, weten zij niets. 
Voor hen een seconde terwijl er 
duizenden jaren tussen kunnen 
zitten.

De geest nu zegt uitdrukkelijk, 
dat in latere era’s sommigen 
afstand zullen nemen van het 
geloof, acht gevend op 
misleidende geesten en 
onderwijzingen van demonen
      1 Timotheüs 4:1

De leringen van demonen, daar 
is de wereld vol van. Men zegt, 
dat ‘God’ vader van alle mensen
is. We zeggen ‘Abba, Vader’; na
geroepen te zijn en Zijn geest te 
hebben ontvangen. Gelovigen 
kennen God als hun Vader.
Ook wordt gezegd: alle mensen 
zijn broeders van elkaar. De ware
broederschap is tussen geroepen
gelovigen van het lichaam van de
Christus. 
Eén die vrij algemeen aanvaard is:
voortdurend bewust bestaan. Men
denkt vaak, gelovig of niet, dat de
ziel verhuist naar ‘een dodenrijk’
en daar bewust verder leeft. 
In de bijbel lees je, dat in de dood 
geen bewust voortbestaan is (van
de ziel) tot de opstanding.
En: allen zullen eens opstaan en 
zelfs onsterfelijkheid ontvangen, in
rangorden, op Gods tijd!    

De geest nu zegt uitdrukkelijk, 
dat in latere era’s sommigen 
afstand zullen nemen van het 
geloof, acht gevend op 
misleidende geesten en 
onderwijzingen van demonen
      1 Timotheüs 4:1

Velen hebben, (on)bewust, van
het geloof afstand genomen.
Je hoort uitspraken:
‘Ja dat zeggen jullie wel, maar of
het waar is…’. 
‘Zou alleen die of die groep de
waarheid in pacht hebben?’
‘Je kunt het zus zien maar ook zo’.
‘Het gaat niet om de leer, maar 
om de Heer’.
‘Je kunt er twee kanten mee op’.
‘Het gaat er toch niet om wat je 
gelooft, als je maar één bent’.
‘Ja dat staat er wel maar je moet 
het anders zien.’
‘Niemand kan de waarheid weten’.

Dit alles -en meer- wordt gezegd, 
en getuigt van groot succes van 
de satan die zich voordoet als 
bode/boodschapper van licht.
Hoe ver kunnen echte gelovigen 
in deze latere era’s misleid zijn!
Men volgt nogal eens onderricht
dat afwijkt. Hét tegenmiddel is:
geloof de uitspraken van Zijn
Woord zelf! Er is veel verwarring
onder christenen, gelovigen.
Indien men zonder meer Paulus
zou volgen, zou dat einde van
de onenigheid betekenen.

De geest nu zegt uitdrukkelijk, 
dat in latere era’s sommigen 
afstand zullen nemen van het 
geloof, acht gevend op 
misleidende geesten en 
onderwijzingen van demonen
      1 Timotheüs 4:1

De tegenstander (satan) heeft in
zijn arsenaal een breed scala aan
misleiding tactieken. Vooral waar
het om het woord van God gaat.
Daardoor heeft het geloof van zo
veel (oprechte) christenen in de
tijd schipbreuk geleden. Over 
twee is dat al gezegd, Hymeneüs 
en Alexander (1Tim.1:9,20). 
De latere era’s begonnen in feite 
nadat Paulus dit had geschreven.
Hoe later in de tijd, des te meer
blijkt het. Inmiddels zijn er velen, 
die in naam ‘gelovig’ of ‘christen’
zijn. Maar zodra je de uitspraken 
van God noemt, hoor je twijfel bij
deze mede-gelovigen.
Zo blijkt, dat men er kennelijk van
af is gaan staan. Maar wij houden
vast aan de betrouwbare woorden
van de apostel van de natiën. Die 
spreekt waarheid, en liegt niet!
(1 Timotheüs 2:7). 

En, zoals (we) gelijk zeggen: 
groot is het geheimenis van
de godsvrucht, 
welke geopenbaard gemaakt
wordt in vlees, 
gerechtvaardigd in geest, 
gezien door boodschappers, 
verkondigd onder de natiën, 
geloofd in de wereld, 
opgenomen in heerlijkheid.
          1 Timotheüs 3:16

Dit geheim van de godsvrucht is
te zien in hen, die het daarmee
verkondigen. Het werd door de
apostel en zijn medewerkers,
zoals Timotheüs, verkondigd in
en onder de natiën. De prediking
werd geloofd in de wereld. Israël,
dat eigen gerechtigheid najaagt,
heeft het niet geloofd. Terwijl dat
de enige weg was -en is- om Gods
gerechtigheid te ontvangen. De
apostel constateert dat verdrietig
in Romeinen 9-11.
Hoewel dit vers niet over de Heer
spreekt, kan van de godsvrucht als
te zien in Zijn (opstandings)leven,  
wél gezegd worden dat het weg-
of opgenomen is in heerlijkheid.
Dat laatste zal wat het lichaam van
Christus betreft pas gebeuren als
de Heer op het punt staat met de
gerichten de 3^e eon af te sluiten.