Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want indien het door
boodschappers gesproken
woord bevestigd werd, en
iedere overtreding en
ongehoorzaamheid de
gerechtigde beloning ontving
    Hebreeën 2:2

In 2:1 werd de gelovigen uit
Israël, die op weg waren naar
het aardse koninkrijk, gezegd:
blijf bij wat je hoorde. En dat
nog meer als de tijd verloopt.
In 2:2 vandaag herinnert de
schrijver hen aan het eerder
gesproken woord door van
God gezonden boodschappers
te waarderen. Die woorden
werden bevestigd en dat zal
ook voor hen zo zijn.
En voor zover daarin enkele
waarschuwingen zaten, ook
die zal God waarmaken. Later
in Hebreeën zal de schrijver
dat verder uitwerken.
Dat geldt ook ons, wij die het
evangelie van Paulus volgen.
Ook wij worden aangesproken
en blijven luisteren naar wat
ons wijst om te leven tot Zijn
eer!

wetend, door de God geliefde
broeders, van jullie uitverkiezing,
    1 Thessalonicenzen 1:4

De Heer sprak in Zijn aardse
bediening tot de discipelen:

niet jullie hebben Mij uitgekozen,
maar Ik heb jullie uitgekozen
Johannes 15:16.

En zo is het bij ons, wij kozen
Hem niet uit, Hij koos ons uit.
Uitverkiezing is uit God.
Rijke genade van de Vader.
Wij ‘ontdekten’ dat veel later.
De mist in ons hart en denken:
‘weggeblazen’ door Zijn geest!
Wij hoorden ervan, het drong
op Zijn tijd door. ‘Vader, dank U
wel voor onze uitverkiezing.’
Dat geeft rust en overgave in
ons aan Zijn leiding, wijsheid.

wetend, door de God geliefde
broeders, van jullie uitverkiezing,
    1 Thessalonicenzen 1:4

Dit is de eerste brief van Paulus,
in Korinthe (zeer waarschijnlijk)
geschreven in ± 50-52 AD.
Daarmee is dit wat Paulus het
eerst van al zijn brieven noemt:
jullie uitverkiezing. Daar zijn veel
vragen over, gezien eeuwen vol
onbegrip over dit onderwerp.
Het heeft, zoals dit woord laat
zien, met Gods liefde te maken.
Door God geliefd schrijft Paulus
direct voor: jullie uitverkiezing.
Zo is duidelijk, dat onze werken
daarin geen enkele rol spelen.
En dan ontbreekt ook, dat wij
de uitverkiezing waar moeten
maken. Wat wij wel zien, is de
uitwerking ervan – door God –
in ons leven, en bij anderen.

Derhalve moeten wij
overvloeiender acht geven
aan wat gehoord wordt,
opdat wij niet ooit voorbij
zouden stromen.
     Hebreeën 2:1

Het ‘wij’ betreft hier de
schrijver (Barnabas?) en de
gelovigen uit Israël die het
evangelie van het koninkrijk
gehoord hadden. Van harte
geloofden zij in de Messias
Jezus. De brief richt hen op
Hem, zij zouden blijven bij
wat zij gehoord hadden. En
zelfs meer dan dat, want zij
krijgen nu meer te horen in
deze brief. Zodoende roept
de schrijver hen op, zelfs
‘overvloeiender’ te horen.
Anders liepen zij het gevaar,
‘door te stromen’ en weg te
glijden in ongeloof, nu het
beloofde aardse rijk uitbleef.
Laten wij, als leden van het
unieke lichaam van Christus,
meer en meer acht geven op
het goede nieuws dat Paulus
brengt.