Dit document is toegevoegd.
Wanneer u in de ‘zwarte balk’ hierboven
‘Concordante Vertaling’ aanklikt, ziet u
onderaan het overzicht ‘Leestekens CV’.
Woord vandaag
Niet buiten de maat roemend in
andermans moeiten, echter de
verwachting hebbend, wanneer
jullie geloof groeit, onder jullie groot
gemaakt te worden tot in overmaat,
naar ons richtsnoer
2 Korinthiërs 10:15
Paulus herhaalt enigszins wat
in vers 13 ook naar voren was
gekomen. Het evangelie van
het koninkrijk was uitgegaan
onder de Israëlieten in de
verstrooiing. Daardoor zeiden
sommigen in Korinthe mogelijk:
‘ik ben van Kefas’.
Door splitsingen (1Kor.11:17)
was het door Paulus gebrachte
in verdrukking gekomen.
Het grote verlangen was, dat
zijn evangelie zou groeien in
en onder de Korinthiërs. Zonder
de anderen dwars te zitten, was
het ernstige gebed, dat hun
geloof zou groeien en er steeds
meer ‘oor naar’ zijn evangelie
zou zijn. Laat ons gebed zijn,
dat het woord van de Heer
snelle voortgang mag hebben,
ook in ons eigen leven!
Woord vandaag
want het is niet alsof wij,
niet reikend naar jullie toe,
onszelf te ver uitstrekken,
want totaan ook jullie
halen wij anderen in, in
het evangelie van Christus
2 Korinthiërs 10:14
De Korinthiërs roemden in
allerlei ‘sprekers’ die in hun
ogen het beter ‘deden’ dan
Paulus. Dat de apostel niet
snel genoeg opnieuw naar
hen toe kwam werd zelfs
uitgelegd als dat Paulus erg
druk bezig zou zijn met een
‘gebiedsuitbreiding’, geen
tijd voor hen had.
In dit deel haalt de apostel
daar een dikke streep door
en geeft aan, dat hij en zijn
medewerkers juist ernstig
bezig waren om naar de
Korinthiërs toe te komen,
waarvoor Titus al eerder
gestuurd was. ‘want tot aan
ook jullie halen wij anderen
in, in het evangelie van
Christus’, zou voor hen
voldoende moeten zijn.
Woord vandaag
Wij echter zullen niet tot
buiten de maat roemen,
maar naar de maatstaf van
het richtsnoer, waarvan
God ons een mate toedeelt,
om tot aan ook jullie te reiken
2 Korinthiërs 10:13
Paulus’ arbeidsveld bleek
heel uitgestrekt te zijn. En
toch wilde hij nergens op
roemen. Dat was bij de
Korinthiërs; zij roemden in
mensen. Zij keken naar ‘de
ideale en charismatische
leiders’; veel minder naar
de inhoud van wat gezegd
wordt. Zij (en wij) in hun
(onze) trots, willen roemen
in wat zij doen of gedaan
hebben. Paulus roemde in
God en Zijn Zoon, wat zij
gedaan hebben én doen.
Zo wilde hij niet buiten het
op dat moment bepaalde
werkterrein zijn, hield zich
aan wat de Heer aangaf.
Dat reikte wel tot Korinthe
en de ekklesia daar.