Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want ook wíj zijn zwak samen
met Hem, maar wij zullen leven
samen met Hem uit de kracht
van God naar jullie toe
    2 Korinthiërs 13:4^b

Vergeleken met het woord van
het kruis uit het eerste deel,
gaat Paulus verder uitleggen.
Aan de ene kant zwak, samen
met Christus gekruisigd. Dat is
aanleiding tot ootmoedigheid.
Dat werd als zwakheid in de
verkeerde zin uitgelegd door
Korinthiërs. Als wij in echte
ootmoed reageren, kan dat
ook door anderen – ook mede-
gelovigen – uitgelegd worden
als slapheid. Dat is het niet.
Het nieuwe leven van Christus
in Paulus en in ons is krachtig.
De kracht van Zijn opstanding
werkte in de apostel en kon
hij wel zeer krachtig optreden
als dat nodig was. Zo zouden
wij zijn brieven verstaan; in
alle ootmoed en genade en
rust geschreven; voor ons is
het navolgen van Christus
het belangrijkst.

 

Want ook indien Hij gekruisigd
werd uit zwakheid, niettemin
leeft Hij uit de kracht van God.
          2 Korinthiërs 13:4^a

Paulus werd door heilige geest
geleid om zijn eerste brief te
beginnen met het woord van
het kruis. Nu zien wij, dat hij
ook geleid werd om de tweede
daarmee te eindigen. Het was
nodig voor de Korinthiërs; het
is steeds nodig voor ons, dat
wij het horen en dieper gaan
verstaan. Het heeft alles met
onze praktijk te maken. Leven
uit het besef dat onze oude
mens tezamen met Christus
gekruisigd werd. Het leven is
dat van de Zoon van God in
en door ons heen. God geve,
dat wij vrucht dragen en tot
Zijn eer zijn, elke dag.
De Heer is nabij!
 

Want ook indien Hij gekruisigd
werd uit zwakheid, niettemin
leeft Hij uit de kracht van God.
          2 Korinthiërs 13:4^a

Achtergrond (of: voorgrond)
van: in mij sprekende Christus
(13:3) is het evangelie. Zo sprak
Christus in Paulus; Hij spreekt
ook zo in ons, als gelovigen.
Ten eerste is dat de boodschap
van verootmoediging, van een
kennelijke zwakte, dwaasheid
zelfs. Het woord van het kruis
komt naar voren:
want ook indien Hij gekruisigd
werd uit zwakheid…
Maar ook horen wij leven en
kracht in Zijn opstanding:
niettemin leeft Hij uit de kracht
van God.
Paulus’ eerdere aanwezigheid
bij hen werd gekenmerkt door
het kruis, want hij vroeg niets
van de Korinthiërs.
Hij bracht het evangelie om niet
(2Kor.11:7-9) aan hen. Daarom
werd zijn autoriteit als apostel
betwijfeld. Zijn houding stemt
overeen met de rijke genade
van Christus Jezus. Hij ontving
alles van Hem om niet, zo gaf
hij het ook door.

dat, ingeval ik weer zou komen,
ik niet zal ontzien, daar jullie
beproefdheid zoeken van de
in mij sprekende Christus, Die
naar jullie toe niet zwak is maar
machtig is onder jullie
          2 Korinthiërs 13:2^b,3

Christus Jezus spreekt door de
apostel tot de Korinthiërs. Hij
sprak in/door hem Zijn machtig
woord van genade. Paulus was
beproefd zoals er zeer weinig
beproefd zijn geworden. Aan
het einde van zijn leven kon
hij zeggen dat hij het geloof
bewaard had, en dat voor hem
gereed lag de krans van
gerechtigheid, die de Heer,
de rechtvaardige Richter, hem
zou geven. Die Heer zou ook
machtig onder de Korinthiërs
zijn en werken. Dat was wel
te zien; er was groei, er was
vreugde, er was herstel na
(grove) zonde; men was op
God gericht bezig.
Daarvoor was de apostel erg
dankbaar en ook wij strekken
ons uit naar een leven, dat
bedacht is op wat boven is,
waar Christus is.