Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Doe het werk van evangelist. 
Vervul je dienst ten volle.
    2 Timotheüs 4:5^b

Een evangelist, als gave in Zijn
lichaam, zou evangelie spreken.
Niet een bedacht verhaal, of
eigen ‘stokpaardjes’ uitdragen.
Het gaat om het goede nieuws,
dat Christus stierf voor onze
zonden, in overeenstemming
met de Schriften, en dat Hij is
begraven en op derde dag is
opgewekt in overeenstemming
met de Schriften.
Zo is de kern: het goede nieuws.
God is Redder, Christus Jezus is
Redder. De redding is in Hem,
door Zijn geloof, in genade.
Dat uitdragen kunnen wij allen
doen. In die zin zijn alle leden
evangelisten. God geeft geloof
aan diegenen die al van voor de
nederwerping van de wereld
uitgekozen waren in Christus.
Zo wandelen we in alle rust, in
het besef dat Hij allen liefheeft!

Maar jij, wees nuchter in alles. 
Lijd kwaad als een uitstekend 
soldaat van Christus Jezus. 
Doe het werk van evangelist. 
Vervul je dienst ten volle.
        2 Timotheüs 4:5

Het brengen van dit evangelie
is geestelijk gezien als voeren
van een oorlog. Vandaar het
beeld van soldaat.
Geestelijke machten van de
duisternis voeren oorlog om
het evangelie tot zwijgen te
brengen. De waarheid moet
ten koste van alles door de
leugen afgedekt worden. Het
is dus zaak om bij de waarheid
van het evangelie, nuchter, te
blijven.
Nuchterheid in alles betekent:
laat je niet meeslepen in wat
dan ook. Geen woordenstrijd,
geen strijd met bloed en vlees.
Geen opwinding over actuele
gebeurtenissen; niets is wat
het lijkt te zijn.
Nuchterheid in het blijven bij
het voor vandaag geldende
evangelie van de genade van
God. Als dat kwaad lijden is,
en dat komt zeker voor, dan
dat ondergaan.
We kijken omhoog, naar onze
Heer, Christus Jezus, Die steeds
Zijn liefde laat blijken.

voor zichzelf leraren ophopen 
die het gehoor strelen, en het 
gehoor zullen zij inderdaad 
van de waarheid af afkeren, 
maar naar de mythen zullen 
zij afgewend worden 
      2 Timotheüs 4:3^c,4

Daar waar het woord van de 
waarheid niet recht gesneden
wordt (2 Tim.2:15), is afwijking
aan de orde. Men gaat dan het
oor lenen aan onheilig, leeg
gezwets. Dat is ook: waarheid 
voor een andere tijd, in deze 
tijd willen toepassen. Zoals de
opstanding in het verleden en 
niet in de toekomst (Hymeneüs
en Filetus) zien. En dat geldt 
voor al het andere; zoals het 
evangelie van het koninkrijk 
nu prediken aan de natiën.
Of: de wet vermengen met 
de genade van God. 
Gelegen, ongelegen, blijf op
en bij het via Paulus te horen
Woord staan! 

voor zichzelf leraren ophopen 
die het gehoor strelen, en het 
gehoor zullen zij inderdaad 
van de waarheid af afkeren, 
maar naar de mythen zullen
zij afgewend worden
      2 Timotheüs 4:3^c,4

Net zoals ‘allen in Asia’ van de
waarheid afgekeerd werden,
zoals 2 Tim.1:15 zegt, zo wordt
het gehoor afgewend naar de
mythen. Het gaat bijvoorbeeld
om ‘leraars van de wet’, zoals
1 Tim.1:3-7 meldt. Al wat met
Joodse mythen (Titus 1:14) te
maken heeft, kan betoverend
mooi zijn (Gal.3:1).
Leraren die het gehoor strelen
met verdichtsels (mythen) zijn
er genoeg. Men sluit aan bij
de verlangens, begeerten van
de mens. Paulus spreekt het
woord van het kruis (Gal.3:1).
Een verdichtsel: de hades is
verblijfplaats van de doden
met twee afdelingen. Dit is
Griekse mythologie die men
in de gelijkenis van de rijke en
Lazarus (Luk.16:19-31) heeft
gedrongen. Velen slikken het
als zoete koek.
Die onjuiste betekenis heeft
men ingelezen in sheol, het
Hebreeuwse begrip, dat óók
onwaarneembaar betekent,
net als hades.  
Dit heeft grote invloed weer
gehad op de vertalingen.
De uitspraken van de Schrift
zelf zijn duidelijk genoeg.

En Jozef zei tegen zijn broers: 
Ik ga sterven, maar God zal 
zeker naar jullie omzien en 
jullie uit dit land laten trekken 
naar het land dat Hij zwoer 
aan Abraham, Izak en Jakob.
En Jozef liet de zonen van 
Israël zweren: God zal zeker 
naar jullie omzien en dan 
moeten jullie mijn beenderen 
vanhier meenemen.En Jozef
stierf, en was honderdtien
jaar oud; ze balsemden hem
en men legde hem in een kist,
in Egypte.
          Genesis 50:24-26

Jozef, toevoeger, is een van
mooiste typen van Christus.
Genesis eindigt met zijn dood,
maar in wezen verwijst Jozef
naar de opstanding, naar de
grote beloften die Elohim had
gegeven. Het volk Israël zou 
leven in het beloofde land. 
Daarom wilde Jozef daar echt
definitief begraven worden, in 
verwachting van de opstanding. 
In zijn leven was hij in de put 
gegooid om dood te gaan en 
in wezen werd hij ‘opgewekt’ 
en trok als slaaf naar Egypte.
In Egypte werd hij ten onrechte
in de gevangenis opgesloten. 
Hij verklaarde dromen en gaf
zo aan de schenker het leven.
Hij kwam uit de gevangenis;
dat was wéér een uitbeelding 
van opstanding.
In zijn functie van onderkoning
gaf hij als ‘opgestane’ leven aan
zijn broers en volk door hen in
hongersnood (de dood) van het
broodnodige graan (leven) te 
voorzien. 
De verbijsterde vader Jakob 
ervoer de ontmoeting met zijn
geliefde zoon als leven uit de
doden. 
Zo staat boven het leven van 
Jozef zijn Elohim: Levengever!