Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want U zult mijn ziel niet
in het onwaarneembare
verlaten,
U staat niet toe dat Uw
Goedgunstige verderf ziet.
U maakt mij vertrouwd met
het pad ten leven;
overvloed van vreugde is
voor Uw aangezicht,
lieflijkheid is in Uw
rechterhand, voortdurend
     Psalm 16:10,11

Petrus sprak op Shavuot van
de opstanding van Christus.
Hij gaf aan, door heilige geest
geleid, dat Psalm 16 spreekt
van de opstanding van Christus.
Op pinksteren draait het in de
toespraak om de Opgewekte.
Hij is uit de doden opgewekt!

Op een van de sabbatten ging
Mirjam van Magdala, (vroeg in
de) ochtend, (toen) er nog
duisternis was, naar het graf
en zag dat de steen voor de
ingang van het graf weggerold
was….
Jezus echter zei tegen haar:
‘Mirjam!’ Zij echter, omkerend,
zei tegen Hem in Hebreeuws:
‘Rabboeni!’, dat is: Leraar!
          Johannes 20:1,16
 
Op de eerste sabbat waarop
men tot Shavuot ging tellen,
ontmoette Mirjam de Heer.
Eerst was zij verward omdat
zij de weggerolde steen had
gezien, met de verbroken
verzegeling. Zij kwam, zo zij
dacht, de hovenier tegen.
Toen Hij nadrukkelijk haar
naam noemde, wist zij dat
het de Heer, de Leraar, was.
Dat bracht een schok, een
mengeling van ontzetting en
vreugde teweeg.
Wij, leden van het lichaam
van Christus, weten ons met
Hem opgewekt. Laten wij
dan, wandelen in nieuwheid
van leven, aan Zijn hand!

Men heeft Zijn graf bij de 
goddelozen gesteld, en Hij 
was in de tombe van de rijke 
in Zijn dood, Hij deed geen 
onrecht en geen bedrog 
was in Zijn mond –
                       Jesaja 53:9

Deze profetie werd nauwgezet
vervuld. Jozef van Arimathea
vroeg Zijn lichaam aan Pilatus, 
hij wikkelde dat in fijn linnen 
en legde het in een nieuw graf,
In de rots uitgehouwen (o.a. 
Lukas 23:49-56). 
De Heer stierf en werd in het 
graf gelegd op de 14^e Nisan,
de dag van Pèsach. Hij at 
samen met Zijn discipelen
op de avond ervoor Pèsach;
na zonsondergang, toen de
14^e Nisan al begonnen was.
(In 2024: 21 april officieel). 
Later, dezelfde dag, werd Hij 
Zelf het Paaslam (1Kor.5:7).   
Dat was voorbereidingsdag
voor de grote jaarsabbat, de
15^e Nisan (Aviv). Dat is de 1^e
dag van ongezuurde broden.
Daarop mocht men absoluut 
geen enkel dienstwerk doen.

Wij zijn gedoopt naarbinnen 
in Christus Jezus, en zo ook 
naarbinnen in Zijn dood 
gedoopt. Wij werden dan 
met Hem begraven door de 
doop in de dood (Rom.6:3,4).
Wat Hem gebeurde, werd 
ook aan ons voltrokken en
zo mogen wij rekenen!  

En Zijn eigen kruis dragend, 
kwam Hij op wat gezegd is:
Schedelplaats, gezegd in het
Hebreeuws: Golgotha, waar 
zij Hem kruisigden, en met 
Hem twee anderen, in (deze)
plaats en in (deze) plaats, (in 
(het) midden echter: de Jezus. 

De soldaten dan, toen zij 
Jezus kruisigden, namen Zijn 
bovenkleden en maakten
vier delen, voor elke soldaat 
een deel, en het onderkleed. 
Het onderkleed echter, was 
zonder naad, van boven (af)
geheel doorgeweven. 
Zij zeiden dan tegen elkaar: 
‘Wij zouden het niet scheuren, 
maar erom loten van wie het 
zal zijn’, opdat de Schrift
vervuld wordt, die zegt:
 
‘Zij verdelen Mijn bovenkleden 
onder henzelf, en over Mijn 
kleding werpen zij het lot.’ ^Ps.22:19

De soldaten dan, deden die 
dingen inderdaad. 
Nu stonden bij het kruis van 
Jezus Zijn moeder en zuster 
van Zijn moeder, Maria van 
Klopas, en Maria v Magdala. 
   Johannes 19:17-18; 23-26

Opnieuw zien we, in deze 
sobere beschrijving door de
Johannes, de 4 en de 1. 
Ook de genoemde vrouwen
blijken er vier te zijn; Maria, 
de moeder van de Heer, en
haar zus Maria (van Klopas), 
en Maria van Magdala en 
Salome, de moeder van de
zonen van Zebedeüs.
Salome wordt in de andere
verslagen genoemd.

In vers 17-18 lezen we over 
anderen die met Hem 
gekruisigd werden.
Twee, in (deze) plaats en in 
(die) plaats; samen vier en 
de Heer Jezus in het midden,
die Ene, zondeloze. 
Gisteren zagen we dat het om 
twee rovers, twee misdadigers 
gaat, die de oude mensheid 
typeren. 
Daar waren ook 4 Romeinse
soldaten; zij verdeelden Zijn
bovenkleden in vier delen. 
En er was één onderkleed als 
één geheel (zonder naad). 
Zo komt een andere waarheid 
door 4 dobbelende soldaten 
op Golgotha naar voren. 
De wereld, het oude systeem 
(onder Romeins juk) is te zien.
Ja, verdeeldheid van het vlees
in de wereld is in bovenkleden 
zichtbaar: eenheid ontbreekt.
Daarbij spreekt vier ook van 
de zichtbare, vergankelijke, 
aardse dingen. 
Het wereldse gedrag is dat de 
soldaten, vleselijk als ze waren, 
het lot wierpen om iets, dat 
uiterlijk en zichtbaar was. 
Één onderkleed (zonder naad) 
spreekt van ware eenheid. Het
spreekt ook van de (innerlijke) 
gezindheid van de Zoon. 
Die was niet zichtbaar aan de 
buitenkant, als ‘onderkleed’
sloot die naadloos bij Vaders 
wil en bedoeling aan. Dat is: 
de verzoening van de wereld
(Rom.11:15; 2 Kor.5:19)!

Hem nu gekruisigd hebbend, 
verdeelden zij Zijn bovenkleden, 
het lot werpend. En zittend 
bewaakten zij Hem daar. En 
zij plaatsten boven Zijn hoofd 
Zijn beschuldiging, geschreven: 
“Dit is Jezus, de koning van de 
Joden.” Toen werden tezamen 
met Hem twee rovers gekruisigd, 
één aan Zijn rechter- en één aan 
Zijn linkerhand
          Mattheüs 27:33-38

Zij leidden echter ook twee 
andersoortige misdadigers 
om tezamen met Hem gedood 
te worden. En toen kwamen zij
op de plaats, ‘Schedel’ genoemd,
zij kruisigden Hem daar, en de 
misdadigers, de ene inderdaad 
aan Zijn rechter-, de ander echter 
aan Zijn linkerhand. Jezus nu zei:
“Vader, vergeef hun, want zij 
weten niet wat zij doen.” 
Zijn bovenkleden nu verdelend, 
wierpen zij het lot.
           Lukas 23:32-34

Uit de sobere beschrijvingen 
blijkt, dat samen met de Heer 
Jezus twee rovers en twee 
misdadigers gekruisigd zijn. 
De misdadigers werden vóór 
het loten om de bovenkleden
gekruisigd, de rovers daarna.
En in de rovers/misdadigers 
wordt zichtbaar wat en hoe 
wij als oude mensheid zijn.
Zo zien we de grote waarheid, 
zoals Paulus die verkondigt. 
Romeinen 6:6 zegt ons, dat 
wij naar de oude mens mede
gekruisigd werden. Kruisiging
is de enig juiste veroordeling 
van de oude mensheid. Daar
viel niets aan te herstellen of
te verbeteren. 
Hij stierf een smadelijke dood,
die van het kruis. Zo ver reikte
Zijn gehoorzaamheid aan de
wil van de Vader. 
Laten wij stil, dankbaar, in ons
hart overwegen hoe diep de
liefde van de Vader en de Zoon
is, voor u, jou, mij, allen.