Woord vandaag

Petrus had aan bijzondere sleutelfunctie, maar hij kreeg nog een
bijzondere opdracht.

‘Welke opdracht bedoel je?’

Herder zijn. Omdat de Opperherder de kudde bijna zou verlaten,
riep Hij Petrus. Hij had de kudde dwalend en dolend als schapen
die geen herder hebben, aangetroffen (Mattheüs 9:36). Maar Zijn
eigen schapen hoorden Zijn stem. Hij riep hen bij de naam en zij
volgden Hem. Hij was de ideale herder, de ware David, want Hij
legde zijn ziel neer voor de schapen (Johannes 10:14,15)!

‘Geweldig ja, Hij is de ideale herder voor Zijn volk, er waren ook andere
herders, zo lees je in Ezechiël 34.’

En in Hem werd een profetie vervuld (Zacharia 13:7, Mattheüs 26:31):

Zwaard, waak op tegen mijn herder, tegen de man die mijn metgezel is,
luidt het woord van de HEER van de heerscharen; sla die herder, zodat
de schapen verstrooid worden; Ik zal mijn hand keren tegen de kleinen.

‘Hoe ging het dan verder met die kudde, want de Heer zou weggaan van de
aarde, terug naar de Vader.’

De kleine kudde (Mattheüs 12:32) aan wie Hij het koninkrijk beloofd had,
was opnieuw samengebracht en er moest iemand gekozen worden die hen
zou begeleiden op hun aanstaande tocht door de wildernis. De Heer koos
Petrus. Dat was waarschijnlijk niet de onze geweest. Wij zouden de meest
trouwe en standvastige mens kiezen om de herdersstaf te kunnen hanteren.
Wij zouden op een mens steunen. De Heer kiest anders. Menselijke kracht
is alleen maar zwakheid in zo’n dienstbetoon.
Zijn herder moest eerst beproefd worden om deze les van de leegte van het
eigen hart te leren kennen.

‘Petrus verloochende Hem in de nacht dat Hij veroordeeld werd tot de dood
van het kruis, terwijl hij eerst zei dat hij Hem nooit zou verlaten.’

Na het kraaien van de haan besefte Petrus wat hij gedaan had en kwam tot
inkeer, de Heer keek hem aan en Petrus had het niet meer!

Daarna behandelt de Heer hem op een bijzondere, genadige manier, daar-
over gaan we morgen nadenken.

Woord vandaag

‘Petrus was dus de sleuteldrager en alleen via hem kon men het
aardse koninkrijk binnengaan?’

Dat niet alleen, hem was ook de autoriteit gegeven om te binden en
te ontbinden. Dat lezen we in Mattheüs 18:15-20 :

15 Indien uw broeder zondigt, ga heen, bestraf hem onder vier ogen.
16 Indien hij naar u luistert, hebt gij uw broeder gewonnen. Indien
hij niet luistert, neem dan nog een of twee met u mede, opdat op de
verklaring van twee getuigen of van drie elke zaak vaststa.
17 Indien hij naar hen niet luistert, zeg het dan aan de gemeente.
Indien hij naar de gemeente niet luistert, dan zij hij u als de heiden en
de tollenaar.
18 Voorwaar, Ik zeg jullie, al wat jullie op aarde binden, zal gebonden
zijn in de hemel, en al wat jullie op aarde ontbinden, zal ontbonden
zijn in de hemel.
19 Wederom, [voorwaar] Ik zeg jullie, dat, als twee van u op de aarde
iets eenparig zullen begeren, het hun zal ten deel vallen van mijn Vader,
die in de hemelen is.
20 Want waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben Ik
in hun midden.

Dit zegt de Heer tegen zijn discipelen en in verband met de gemeente
van het koninkrijk. Wat te denken van vers 15? Als je broeder zondigt
moet je naar hem toe gaan en hem bestraffen. Zou dit in het lichaam
van Christus zo moeten?

‘Dat lijkt mij niet, nee. Paulus heeft het toch over elkaar genade schenken?’

Dat is toch wel een wezenlijk andere lijn dan we hier in Mattheüs 18 lezen.
En in het tekstverband (zie Mattheüs 18:1,3,23) waar het steeds om het
koninkrijk van de hemelen draait.
Petrus gebruikt later op de pinksterdag de aan hem toevertrouwde sleutels
en verkondigt aan het hele huis van Israël, dat ‘God Hem tot Heer en Christus
maakt, deze Jezus die jullie kruisigden’ (Handelingen 2:36).
Op deze rots werd de gemeente bij pinksteren gebouwd.

‘Het betekent wel, dat het evangelie dat Petrus bracht, gegrond was op de
dood en opstanding van Christus.’

God schonk vergeving op basis van het gebed van de Heer aan het kruis.
Het evangelie van het koninkrijk werd opnieuw gepredikt aan het volk.
Daar bij verkondigde Petrus de essentie: de opstanding van Christus.
Bij Paulus is dat het fundament. Petrus staat in een heel andere lijn,
namelijk die van het beloofde (zie Daniël) koninkrijk op aarde.

‘Het wordt mij stukje bij beetje duidelijker hoe het zit.’

Hij gaat naar Cornelius in Handelingen 10. Dat was een proseliet, blijkt
uit handelingen 10:2 waar hij een God vrezend en vererende wordt ge-
noemd. Petrus ging niet naar een heiden die niets van God wist, maar
een die al genaderd was tot de God van Israël.

‘Petrus zegt er toch iets over in Handelingen 15?’

Hij zegt daar op het apostelconvent:

Ha.15:7 En toen daarover veel verschil van mening rees, stond
Petrus op en zei tot hen: Mannen broeders, gij weet, dat God van
de aanvang af (vanaf de begindagen) mij onder u heeft verkoren,
opdat door mijn mond de heidenen het woord van het evangelie
zouden horen en geloven.

Hier zegt Petrus, dat hij onder de besnijdenisapostelen uitgekozen

nwas om aan de heidenen het evangelie te brengen. Dat was niet het
evangelie van genade en verzoening zoals Paulus dat verkondigde,
maar het evangelie van het koninkrijk! En dat aan een proseliet.
Hij had immers de sleutels van het koninkrijk van de hemelen!

‘Er is weinig tegenin te brengen. Als je nauwkeurig de lijn volgt, kom
je hier bij uit.’

Paulus is nu eenmaal de geroepene die rechtstreeks, zonder dat eerst
het volk Israël tot bekering is gekomen, naar de natiën gaat!





Opmerkelijk

Uitspraak van dr. H. Vreekamp in opinieblad CVKoers:

‘Het hart van het evangelie ligt in de verwachting van Gods heil.
Het heidendom kent die verwachting niet. Het heidendom spoort
je aan te leven in het hier en nu. Het leven zélf is heilig, is door-
ademd van een sacrale sfeer: je eigen land, de natuur, zon en maan,
je voorouders. Dat alles mag je vereren en dan is het goed.
Het evangelie haalt een streep door die zelfgenoegzaamheid.’

Naar aanleiding van zijn nieuwe boek:
De tovenaar en de dominee – Over de verschijning van God.

Woord vandaag

‘Het gaat nu om de opdracht die Petrus kreeg. Door veel evangelischen
wordt hij gezien als de apostel die het eerst predikte waarop heel wat
(3000) Joden toegevoegd werden aan het lichaam van Christus.’

Dan ga je uit van de gedachte, dat het lichaam van Christus gevormd
ging worden vanaf de eerste discipelen. De vraag is, of dat zo is. Ook in
kerken wordt gedacht, dat het lichaam van Christus begon op de pink-
sterdag en daarom ziet men pinksteren vaak als een zendingsfeest.

‘Maar als we kijken naar de opdracht die Petrus kreeg, ligt dat anders?’

Petrus, zoals we al hebben gezien, kreeg de sleutels van het koninkrijk
van de hemelen
. De vraag is, of dat een opdracht is die met het lichaam
van Christus te maken heeft. De directe Schriftplaatsen die te maken
hebben met dat koninkrijk van de hemelen, zijn Daniël 2:44 en 7:27 :

2:44 ‘Maar in de dagen van die koningen zal de God des hemels een
koninkrijk oprichten, dat in eeuwigheid (voor/gedurende de eonen)
niet zal te gronde gaan, en waarvan de heerschappij op geen ander volk
meer zal overgaan: het zal al die koninkrijken verbrijzelen en daaraan
een einde maken, maar zelf zal het bestaan in eeuwigheid (voor/geduren-
de de eonen)’

7:27 En het koningschap, de macht en de grootheid der koninkrijken
onder de ganse hemel zal gegeven worden aan het volk van de heiligen
van de Allerhoogste: zijn koningschap (hun koninkrijk) is een eeuwig
(eonisch) koningschap, en alle machten zullen het dienen en gehoor-
zamen.

In genoemde teksten staat tussen ( ) de concordante vertaling. Eon is het
woord voor olam of aioon.

‘Dit betekent, dat het koninkrijk van de hemelen voor Israël is en door de
Messias Jezus wordt opgericht?’

Ja, Hij wordt door de God des hemels naar de aarde gestuurd en ‘geen ander
volk’ (Daniël 2:44) en ‘het volk van de heiligen van de Allerhoogste’
(Daniël 7:27) is het volk Israël. Petrus werd sleuteldrager van het koninkrijk
van de hemelen. Het betreft dus iets dat Israël aangaat. Wat hij op de pinkster-
dag deed, was de sleutel hanteren en toegang tot het koninkrijk verschaffen.

‘Maar dan is het lichaam van Christus op de pinksterdag niet in beeld!’

Precies, en daarom is het zo verwarrend als men in kerken/evangelische
groepen leert, dat het lichaam van Christus toen begon.
Maar we gaan nog even verder naar Petrus kijken. Zijn opdracht van
Mattheüs 16 had dus niet met het lichaam van Christus te maken.

‘Het is duidelijk. Het heeft met het koninkrijk te maken. Is dat dan de bruid?’

Daar heb je weer een punt van verwarring. Die gemeente maakt deel van
de bruid uit, ja. Het lichaam van Christus maakt deel uit van de bruidegom!
De aanduiding zegt het al, het lichaam van Christus.


Hope beyond hell

Hope beyond hell is een site waarin de geweldige waarheid
van de redding van allen door God en zijn Zoon wordt ver-
kondigd. Voor hen die Engels lezen beslist de moeite waard!
U ziet de link rechts onder die van Het Beste Nieuws staan.