Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

De verzen zijn geladen, hoogtepunten
alsof je op de hoogste bergtop staat.
En: wie waren wij en wat zijn wij nu?
Naluisteren: deel A en deel B

Ik heb jullie echter voor een deel 
meer gewaagd geschreven – om
jullie te doen herinneren – om 
de genade die mij gegeven is van 
God         Romeinen 15:15

De apostel schreef gedurfd over 
wat hij bij de gelovigen in Rome 
zag. Naast de zelfgerichtheid en 
onvolwassenheid zag hij ook de
goedheid in hen (vers 14). 
Dat was en is de vrucht van het 
evangelie van de genade van God. 
Paulus was vrijmoedig, gewaagd, 
doordat zijn hart wijder, ruimer 
was geworden. Hoe? Door Gods 
genade die in hem werkte. Paulus
was vanuit Gods liefde betrokken
bij de gelovigen daar. Door zo te
schrijven herinnerde hij hen aan
de rijkdom van het evangelie van
God en het geheim van het goede
nieuws (verzoening). Dat was op 
zich al een bemoediging voor de 
uitgeroepenen, én voor ons. 

Ík ben nu ook zelf overtuigd 
aangaande jullie, mijn broeders, 
dat jullie ook zelf verwijd zijn 
met goedheid, vervuld met alle 
kennis, in staat ook elkaar het
denken te plaatsen.
        Romeinen 15:14

Goedheid komt je niet aanwaaien
en het goede maakt geen woning
in de mens. Is dat somber? Het is 
de vaststelling in Romeinen 7:18.
Het antwoord is: genade doet het.
Door de kracht van heilige geest
zet een mooie vrucht zich in ons 
leven: liefde, vreugde, vrede .. en 
goedheid. Echt goed zijn voor de
ander, van binnenuit, zonder wat
ook aan voorwaarden. In de tekst
staat ook: vervuld met alle kennis.
Grote en doorleefde kennis van 
het evangelie van genade is nodig. 
Dat is een juiste basis in je, zodat 
je eventueel een andere gelovige 
-wanneer nodig- kan aanspreken 
in liefde. Dat past bij goedheid;
je hebt te allen tijde het goede 
voor met de ander.  

Ík ben nu ook zelf overtuigd 
aangaande jullie, mijn broeders, 
dat jullie ook zelf verwijd zijn 
met goedheid, vervuld met alle 
kennis, in staat ook elkaar het
denken te plaatsen.
        Romeinen 15:14

Hier klinkt door wat Paulus al
eerder in 2 Corinthiërs 6:11 zei.
De genade in het evangelie dat
Paulus brengt, maakt het hart
ruimer voor de ander. De hoge,
belangeloze liefde van God is
daarin (Rom.5:5) gegoten. Als
God alle mensen liefheeft, dan
kun je niet anders dan degene
die op je weg komt, vanuit die
liefde (agapè) bejegenen.
En onderling, als broeders en
zusters, samen in Zijn liefde
optrekken, ons denken door
Zijn woorden in juiste richting
laten plaatsen.

Moge nu de God van de 
verwachting jullie vervullen 
met alle vreugde en vrede in 
het geloven, zodat jullie 
overvloeien in de verwachting, 
in kracht van heilige geest.
          Romeinen 15:13

God geve, dat wij vol worden
van de beloofde genade en
vrede (Rom.1:6,7).
Dat hebben wij allen zo nodig.
Het leven met de dorens en
distels die op ons pad komen,
is vaak niet zo gemakkelijk.
De genade van de verwachting
wordt dan steeds belangrijker.
We weten dat in onze dagen er
nog drie belangrijke ‘spelers’ in
ons dagelijks leven zijn: geloof,
liefde, verwachting (1Cor.13:13).
Naarmate we ouder worden,
zien we des te sterker uit naar
Hem, onze Heer Christus Jezus.