Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

laat de zodanige dit rekenen,
dat zoals wij zijn in het woord
door brieven, afwezig zijnd,
zodanigen wij ook zijn,
aanwezig zijnd in het werk
    2 Korinthiërs 10:11

Degene(n) die in Korinthe zich
laatdunkend over Paulus en
zijn boodschap uitlieten, lezen
hier, dat hij wel degelijk flink
kon optreden. Het woord van
verzoening heeft autoriteit,
en rekent met het effect van
de smadelijke kruisdood van
Christus. Dat leek zwakte, toch
maakt het woord van het kruis
duidelijk, dat het Gods kracht
is, in wezen. Het buigen, in de
gehoorzaamheid aan de God
en Vader, is geen zwakte. Het
volgen van de wil van God is
krachtig en draagt vrucht. Zo
kon Paulus als apostel wel de
autoriteit laten gelden, maar
deed dat als het noodzakelijk
was.

…..en zijn woord 
gekleineerd wordt”
    2 Korinthiërs 10:10^c

Dit gebeurde in het vervolg
voortdurend. De afgelopen 
eeuwen geschiedenis laten
dit zien. Mainstream in de
christenheid is een mix van 
alles uit de Bijbel, dat als 
‘evangelie’ gebracht wordt.
Met name uit de Griekse 
Schriften wordt vooral uit
de ‘evangeliën’ op zondag 
gesproken.
Ook Handelingen, specifiek 
bepaalde gedeelten. Voor 
de rest uit alle brieven. En
de brieven van Paulus? Als 
er al uit gesproken wordt,
zal het verdraaid zijn, en 
gemengd met ‘Petrus’ of 
‘Johannes’. Zo zien wij, dat 
Paulus’ woord gekleineerd
wordt. 

aangezien “de brieven 
inderdaad” zo verklaart hij, 
“zwaar en sterk zijn, maar 
de aanwezigheid van het 
lichaam zwak is en zijn 
woord gekleineerd wordt”
    2 Korinthiërs 10:10

Wat men allemaal van de
apostel zei in Korinthe, was
gebaseerd op meningen.
Zij begrepen zijn houding 
verkeerd. Zij dachten, dat 
hij wel per brief krachtig 
kon zijn, maar niet als hij
lijfelijk aanwezig was. Het 
waren ‘praatjes’ zonder 
enig bewijs. De gelovigen 
in Korinthe wilden zelf, nu
al, regeren. Paulus diende
zijn Heer als slaaf en wilde
zich dienstbaar voor de 
gelovigen opstellen. 
Het terughoudende in zijn 
optreden had met vrede,
verzoening, te maken. En
als hij sprak, dan deed hij
dat in de geest van God, 
zodat hij krachtig uit het 
Woord kon verkondigen.

Opdat het niet schijnt alsof ik 
jullie grote vrees aanjaag door
de brieven
           2 Korinthiërs 10:9

De eerste brief die Paulus aan
hen schreef, was zeer ernstig.
Maar dat was nodig; zeer zeker 
wilde hij hen niet bang maken.
Het was gericht op de eer van
de Heer Christus Jezus, herstel
binnen de plaatselijke ekklesia.
De brief was in genade van God
en liefde van de Vader bedoeld.
Al wat beschadigen kon, moest
verwijderd. Zodat de gemeente 
kon functioneren, het Woord 
te allen tijde centraal. 
De motieven van Paulus waren
gewogen en verkeerd uitgelegd;
daarom moest deze tweede er
komen. 
En Vader bedoelde ook, dat het 
woord van de verzoening uit
zou gaan.