Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Dezelfde geest van het geloof
echter hebbend, in overeen-
stemming met wat is
geschreven, “Ik geloof, daarom
spreek ik ook,” en wij geloven,
daarom spreken wij ook
      2 Korinthiërs 4:13

God geloven is iets bijzonders.
Van Abram is het vermeld. Nu
de Psalmist datzelfde geloof
beleed, zien wij dat de schat
in ons aarde(werke)n vat iets
is om te koesteren. Het zijn
de woorden van de Messias,
die Zijn Vader geloofde.
Bedenk: dat wat voor onze
Heer Christus Jezus op aarde
zó wezenlijk was, dát geeft
de Vader aan ons! Het is de
genade van God dat Hij ons
het geloof, het vertrouwen
schenkt. Daarvoor zeggen
wij van harte: ‘dank U wel’!
Want geloof levert ook het
spreken op. Wij spreken uit
ons geloof: in gebed, dank,
met onze naasten, soms de
ander die we ontmoeten.
Kortom: het doortrekt ons
leven, afhankelijk van Vader.

Dezelfde geest van het geloof
echter hebbend, in overeen-
stemming met wat is
geschreven, “Ik geloof, daarom
spreek ik ook,” en wij geloven,
daarom spreken wij ook
      2 Korinthiërs 4:13

Het gaat om geloof. Dat is het
diepe vertrouwen in wat God
zegt. De Psalmist (David?) zegt
het in Psalm 116:10, Ik geloof,
daarom spreek ik ook. Hij was
verlost uit hachelijk gevaar, ja
de dood (nabij).
De Psalmist wist zich verlost
‘in het land van de levenden’
en dat is heenwijzing naar de
opstanding uit de dood. En kan
dit Woord eerst en vooral in de
mond van de Messias, Jezus
Christus, de Opgestane, gelegd
worden. Hij geloofde toen Hij op
de aarde was als Mens, en Hij
sprak geweldige woorden.
Ná Zijn opstanding spreekt Hij
verder! Met name, zeer zeker in
Paulus’ brieven lezen wij de
woorden die Hij tot in ons hart
spreekt!

Zo dat de dood in ons
werkzaam  is, het leven
echter in jullie.
2 Korinthiërs 4:12

Paulus en medewerkers; zij
gaven zich in het dienstwerk  
van de Heer. Juist voor de
Korinthiërs.
Ondanks de tegenslagen en
alle kritiek die er was.
De dood werkte in hen.
Het leven in de Korinthiërs.
Paulus, Timotheüs, Titus; zij
waren verheugd als zij zagen,
dat het leven van Christus in
de leden van die gemeente
werkte. Het zou alles tot eer
van God zijn.
Laten wij ons uitstrekken om
in de genade van God, in alles
tot Zijn eer te zijn.   
 
 

Want steeds worden wij die
leven in de dood overgegeven
omwille van Jezus, opdat ook
het leven van Jezus openbaar
gemaakt wordt in ons
stervende vlees
        2 Korinthiërs 4:11

‘Ons stervende vlees’; ook
wij zijn ‘in de dood overgegeven’.
Toch is de heerlijkheid van
God, dat Hij ieder uiteindelijk
levendmaakt. Het leven van
Jezus is het leven in en door
geloof. Hij is het Begin, of de
Inaugurator (Inwijder) en de
Voleinder van het geloof zegt
Hebreeën 12:2. En als zonen
(Ef.1:5) wandelen ook wij zo,
waarbij God ons opvoedt, en
zelfs dé Zoon moest door de
diepe weg (tot en met het
kruis) gaan. Wij gaan in ons
leven ‘omwille van Jezus’
door, vertrouwend op Vader.