Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

De God en Vader van de
Heer Jezus, Die gezegend is
voor de eonen, neemt waar,
dat ik niet lieg.
    2 Korinthiërs 11:31

 De God en Vader van de Heer
Jezus. Voor Zijn aangezicht
leefde en werkte Paulus als
de apostel van de natiën.
De leraar van de natiën in
geloof, kennis en waarheid
was het, die dit kon getuigen.
Dé God en dé Vader is het,
in Zijn handen was en is heel
ons leven. Deze is gezegend
voor (tijdens) de eonen. Het
echte zegen geven; dat was
altijd door een hogere aan
een lagere.
Melchizedek zegende Abram
(Gen.14:18-20).
De (hoge)priester kon zegen
over het volk Israël spreken
(Num.6:22-27).
De mens kan in dankgebed
uitspreken: Gezegend is de
God en Vader van onze Heer
Jezus Christus (Ef.1:3).
En dat is in grote dank voor
de ontvangen zegen:
Die ons zegent met iedere
geestelijke zegen te midden
van de hemelsen in Christus.

Indien ik moet roemen, ik zal
de dingen van mijn zwakheid
roemen
     2 Korinthiërs 11:30

Meestal roemen mensen in
wat sterk was, wat zij goed
hebben gedaan. Paulus was
ook daarin anders dan de
anderen. Hij roemde in de
zwakheden, het was een
zeer indrukwekkende lijst.
Groot lijden kwam, onder
anderen in Lystra gestenigd,
voor dood achtergelaten.
Zo ver ging het met het
machtige evangelie van de
verzoening van de wereld in
Christus, door het kruis. Zo
groots is het goede nieuws
van God, de verdrukkingen
en het lijden voor de apostel
waren diep. Als wij de waar-
heid voor vandaag belijden
en erbij blijven, brengt dat
ook lijden en verdrukkingen
in ons leven; dat in vreugde
te dragen is tot Zijn eer.

Wie is zwak, en ik ben niet
zwak? Wie is verstrikt, en ík
ben niet gloeiend?
     2 Korinthiërs 11:29

In alles was Paulus uiterlijk
zwak. Naast alle ontberingen
van het reizen was daar ook
steeds het gevaar. Niet alleen
van de kant van de orthodoxie
van zijn dagen. Ook intern in
de plaatselijke groepen kon
‘de vlam in de pan slaan’. Wij
zouden, net als Paulus, alert
zijn op ontwikkelingen, zowel
extern (‘de wereld’) als intern
(de broeders en zusters).
Je kunt zomaar verstrikt raken
in allerlei en verontwaardigd
raken, hevig zelfs (gloeiend).
Dat leidt dan weer af van waar
het in het geloof werkelijk om
draait: vrede, verzoening zoals
in Efeziërs 4:1-7 nadrukkelijk
aangegeven.

los daarvan, wat uitgezonderd
is, mijn drukte, de dagelijkse,
de zorg van al de uitgeroepen
gemeentes
        2 Korinthiërs 11:28

Veel lichamelijk ongemak; er
was echter nog meer dat de
apostel in beslag nam.
Allerlei plaatselijke gemeentes
waren ontstaan; groepen van
gelovigen kwamen overal vrij
bij elkaar. De jonge, verse en
soms onmondige gelovigen;
zij vroegen aandacht. Daarom
stuurde Paulus bij gelegenheid
Titus en Timotheüs erop uit
met instructies wat te doen.
Paulus droeg ze op zijn hart
er was voortdurend gebed en
voorbede nodig. Voor al wat
ook verder op zijn weg kwam
was wijsheid nodig, de druk
was vaak erg groot. Niet voor
niets vroeg hij de gelovigen
gebed voor hemzelf en de
medewerkers!

in moeite en inspanning, vaak
in waakzaamheid, in honger en
dorst, vaak in het vasten, in kou
en naaktheid
     2 Korinthiërs 11:27

De grote moeite en het vele
zich inspannen; de liefde van
Christus was Paulus’ motief.
Overweldigend was Christus
Jezus’ genade en liefde voor
hem (1Tim.1:14). Het uiterst
betrouwbare woord was aan
Paulus toevertrouwd. Zijn
leven zette hij ervoor in. De
Heer zal hem de krans van
gerechtigheid geven in Zijn
dag. De honger en de dorst;
het regelmatig niet kunnen
eten, alle ontberingen, het
was niet voor niets.
Het evangelie van genade
en verzoening; het gaat nog
steeds door. Laten wij dat
uitleven en doorgeven.