Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

21 april 2017
‘Alles is uit God?’

Is zeker geen vraagteken waard. We zou-
den daar een uitroepteken achter zetten.
Voor we als gelovige dat écht van harte
belijden, ja, daar kan veel tijd overheen
gaan. God heeft alle touwtjes in handen.
Niets is een verrassing voor Hem. Hij, die
tevoren aanzegt wat gaat gebeuren, Hij is
het, Die alles heeft ontworpen.

‘We zouden groeien in die erkenning.’

Een mythe is, dat twee machten elkaar be-
strijden, en dat de uitkomst van die strijd
onzeker zou zijn. Licht tegen duisternis,
God tegen de satan, Christus tegen de
antichristen, we kunnen zo een rij invullen.
Dat is een uitwerking van de oude filoso-
fie van de Perzische Zoroaster-religie, en
sporen daarvan vind je terug in de lering-
en van het christendom.

‘De winnaar is niet bekend?’

Volgens het christendom is dat de tegen-
stander, want het merendeel van de men-
sen gaat –volgens het christendom- voor
eeuwig verloren. Wat een karikatuur van
het evangelie! Volgens de Schrift is alles
uit God. En zal alles tot Hem terugkeren.
Vanaf het allereerste begin is God het, die
alles bestuurt en leidt. Geen toeval, alles
ligt in Zijn plan besloten.

20 april 2017
‘Filippenzen is diepgaand.’

We hebben dinsdag gezien, dat Paulus’
boeien er weliswaar waren, maar dat het
woord van God niet gebonden is. God zal
steeds Zelf ervoor zorgen, dat Zijn woord
doorgaat. Paulus gevangen? God geeft in
die situatie anderen, die met des te meer
moed het woord van God durven spreken.

‘Zo werkte God het wonderlijk uit.’

Moeilijke situaties zijn voor Hem niet te
lastig. Zoals het al in Genesis klonk:

zou voor IEUE iets te wonderlijk zijn?
                                       Genesis 18:14

Het was voor Hem niet te veel, dat Izaäk
geboren werd toen dat eigenlijk niet kon.
Abraham en Sarah waren heel blij toen
de belofte alsnog door God vervuld werd.

‘Steeds was de vrouw onvruchtbaar.’

Dat herhaalt zich; Saraï, Rebekka, Rachel,
Hannah, et cetera. In al die situaties gaf
God alsnog nageslacht. Het is God die de
baarmoeder opent. Ook daarin heeft Hij
alles in handen. En bepaalt ook wanneer
het beloofde zaad komt. Dat gold vanzelf-
sprekend óók bij Jezus Christus Zelf.

19 april 2017
‘Dus pasen vieren is fout?’

Natuurlijk kan niets tegen een viering van
Zijn opstanding ingebracht worden. Het risi-
co van een viering één keer per jaar, is dat
het uitgesleten raakt. Maar elke keer als ge-
lovigen met Christus centraal samenkomen,
is dat vrucht van Zijn dood én opstanding.
En Christus centraal, dat is ook: Zijn woord
in het middelpunt plaatsen.

‘Christus is de Opgestane.’

En de Verheerlijkte. Petrus geeft dat aan:

laat dan heel het huis van Israël weten,
dat God Hem tot Heer en tot Christus heeft
gemaakt, deze Jezus, Die jullie kruisigden!
                                       Handelingen 2:36

Pas in Zijn opstanding werd helemaal dui-
delijk, dat Hij, Jezus, de Christus (Gezalfde)
is. Hij was de door de profeten beloofde
Verlosser. Hij werd Zelf verlost uit de dood
door de Vader. Omdat wij deel hebben ge-
kregen aan Hem, hebben wij óók deel aan
Zijn verlossing (of vrijkoping). Geestelijk
gezien kregen wij deel aan Hem.

‘Dat is vaak onbekend.’

Gelovigen kregen deel aan Zijn dood, be-
grafenis, opwekking, levendmaking én ver-
heerlijking. Zij zijn met Hem gezet te mid-
den van de hemelsen, als je Efeziërs 2:6,7
leest. Alle gelovigen hebben een hemelse
positie. Nu al. En we spartelen nog rond
op deze aarde. Maar die gaan we verla-
ten bij de bazuin van God!

18 april 2017 werd Filippenzen 1:13-18
besproken. Paulus in boeien, maar er
waren anderen die doorgingen met spre-
ken. Met andere motieven, dat wel. Het
woord van God is niet geboeid! Dat ging
verder, én we leren wat in prediking cen-
traal zou staan.
Luisteren: deel A en deel B 

18 april 2017
‘Prediking van het kruis is nodig.’

Voor gelovigen zijn consequenties, gevol-
gen ervan onduidelijk. Zij vieren dagen die
voor Israël bedoeld waren. Kerstfeest en
pasen zijn dé hoogtijdagen voor veel chris-
tenen. Terwijl Paulus beknopt spreekt van
de geboorte van de Heer Jezus, maken ve-
le christenen kerst het grootste feest. Een
kindje, net geboren, is heel aandoenlijk.

‘Is daar wat mis mee?’

De woorden die Hij later sprak, daar we-
ten al die christenen helaas vaak minder
van. Laat staan de woorden die Hij heeft
laten optekenen toen Hij verheerlijkt was
aan Vaders rechter(hand). Woorden, die
spreken van hemelse dingen (vergelijk Jo-
hannes 3:12!), van de heerlijkheid van de
Christus nu. Het zicht erop wordt ontno-
men, door…..ja we weten het wel.

‘Hoe is pasen dan?’

Het punt met ook zo’n viering is: het wordt
steeds meer een opgeklopt geheel. Terwijl
de uiteindelijke achtergrond van een in het
voorjaar te vieren ‘feest’ anders is. Waarom
zouden we de opstanding van Christus één
keer per jaar vieren? We kunnen dat elke
dag gedenken. Want de verwachting die
Zijn opstanding geeft, is fenomenaal.