Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

3 december 2017
‘Mooi, een nieuw leven.’

In Christus leven wij als mensen, die
dood waren maar nu opgewekt zijn.
In nieuwheid van leven wandelen, zo
wordt dat in Romeinen 6 genoemd.
Dat oude leven laten wij achter in het
graf en leven nu opstandingsleven.

‘Dat lukt niet altijd.’

De missers die wij maken, ze zouden
ons niet met een schuldgevoel opza-
delen. Dat wil de aanklager van onze
broeders (Openbaring 12:10) ons wel
aansmeren. Wij kunnen de aantijging-
en pareren met Romeinen 8:1 :

zo is er dan nu geen veroordeling voor
hen die in Christus Jezus zijn

‘Dat moet ik dan opnieuw lezen.’

We zouden ons steeds weer realiseren,
dat de genade van God in deze tijd re-
geert en niet de wet. Vandaar dat Pau-
lus vaststelt in Romeinen 6:14 :

want zonde zal over jullie niet heersen,
want jullie zijn niet onder wet, maar
onder genade.

Wat een rijkdom! Daar kunnen we Va-
der van harte voor danken.

2 december 2017
‘We kijken naar de feiten?’

Wanneer het gaat om het één zijn van
de gelovigen met Christus, ja. Dan zijn
het feiten die Gods woord vaststelt.
Het sterven, de dood, de begrafenis,
én het opgewekt en levend gemaakt
worden met Christus. Het zijn feiten.

‘Maar ik voel dat niet altijd zo.’

Daar gaat het niet in de eerste plaats
om. Wij geloven de feiten van Gods
woord. Daar rekenen wij mee. Eerst in
geloof rekenen met de feiten. Daarna
komt het gevoel ook mee. Draai je dat
om, dan kom je met jezelf in de knoop.
Laten we God dankbaar zijn voor Zijn
evangelie van genade.

‘In de praktijk schiet ik tekort.’

Toch zouden we daarmee niet reke-
nen. Feit is, dat onze oude mens met
Christus gekruisigd is. Feit is, dat die
oude mens met Hem begraven werd.
En feit is, dat wij met Hem opgewekt
werden door de heerlijkheid van de
Vader. Daardoor kunnen wij, net als
Hij, wandelen in nieuwheid van het
leven, onder Gods genade.

1 december 2017
‘Door het kruis stierven allen.’

God bepaalde dat zo. Met Christus zijn
allen gestorven. Voor God leven de ge-
meenteleden:

en Hij stierf voor allen, opdat zij die le-
ven, niet meer voor zichzelf leven, maar
voor Hem, Die voor hen stierf en opge-
wekt werd
                              2 Corinthiërs 5:15

‘Ons leven is van Hem?’

Dat blijkt hier. God heeft met Christus
de hele oude mensheid gerekend. En
rekent met Hem ook de hele nieuwe
mensheid. De oude is met Hem gestor-
ven, begraven. Daarom rekent de ge-
lovige met deze feiten. En dat heeft ge-
volgen, nogal ingrijpend.

‘Welke gevolgen dan?’

Bij Paulus wordt helder, dat de gelovi-
ge dood is voor de zonde, voor de we-
reld en voor de wet. Afgesneden van
dat oude. In de nieuwe situatie leeft
de gelovige alleen voor Christus Jezus.
Met deze overgang -oud naar nieuw-
hadden de Korintiërs in de praktijk erg
veel moeite.

30 november 2017
‘De situatie van de wereld?’

Het is hoe je daar naar kijkt. Vanuit
2 Corinthiërs 5 krijg je goed zicht.
Paulus had al veel moeite iets duide-
lijk te kunnen maken aan deze ge-
meente. In de eerste brief begon hij
met het woord van het kruis en ein-
digde met Zijn opstandingskracht.

‘En hij ging wel verder met ze?’

In de tweede komt hij daarop terug,
maar gaat wel stappen verder. Niet
alleen het scherpe onderscheid tus-
sen oud en nieuw (hoofdstuk 3), ook
licht en duisternis (hoofdstuk 4). En:
strijd tussen de god van deze eon en
het evangelie van de heerlijkheid van
Christus (hoofdstuk 4).

‘Duidelijk, en 2 Corinthiërs 5 dan?’

Daarin stelt hij vast, dat Eén voor al-
len stierf. Dat verkondigen is in som-
mige kringen al moeilijk. Het vervolg
geeft verder licht:

..indien Eén voor allen stierf, zijn dus
allen gestorven                     (vers 14)

Gevolg is van het kruis is dus, dat met
Hem allen stierven. Dit te erkennen is
een groei in de gelovige.

De avond 28 november 2017 werd
onder meer besteed aan het leven
van onze Heer op aarde. Waarom 
zond Vader Hem? 
Naluisteren: deel A en deel B