Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘We hebben alles te danken aan God, onze Vader!’

‘Daarom is het beter te lezen wat Gods woord zegt.’

De natuurwetenschap doet wel allerlei belangrijk onderzoek, maar om-
dat men God buitensluit, diskwalificeert men zichzelf op voorhand om
iets zinnigs over de oorsprong van de dingen (het universum) te kunnen
zeggen of beweren. Als men God en Christus links laat liggen, komt men
geen stap verder om wezenlijk iets aan de weet te komen over de oorsprong
van alles.

‘Het betekent, dat wij als mens ook uit God zijn.’

Precies. Dat is de kern waar het om draait. God is de schepper van de mens en
al wat de Bijbel dan zegt over de mens moet juist zijn, omdat de Schepper ook
de Auteur van de Schrift is! Redeneer je Genesis 1 weg, dan kun je vervolgens
heel de Bijbel weggooien, je houdt uiteindelijk niets over.
Wat geweldig is het, dat wij dat uiterst betrouwbare Woord onder onze voeten
hebben. We staan op die Rots, niet uit onszelf, maar door Hem!

Het gebed van Daniel in Daniel 9 leidde tot de bijzondere
onthulling van de 70 jaarweken in de verzen 24-27.
Zijn gebed werd gewekt door de bestudering van de boekrol
Jeremia. Het gebed wordt doorgaans niet besproken in bijbel-
studies, maar is zeer de moeite van het bekijken waard.
U kunt hier de studie downloaden / beluisteren en hier en
hier zijn bijlagen in pdf.

‘De verschillen in het vlees zijn weg in het lichaam van Christus,
en dan is eenheid: in de geest?’

De verschillen zijn in de geest niet aanwezig. Ieder lid van het lichaam
van Christus heeft dezelfde enorme rijkdom aan geestelijke zegening-
en in Christus Jezus ontvangen. In hoeverre je iets van die rijkdom hebt
leren kennen, is een kwestie van groeien. Geestelijke groei. Dat vereist
geen rituelen, want het lichaam van Christus kent die per definitie niet.
Christus is ons hoofd en Hij heeft ons met God verbonden. Daarom heb-
ben wij geen riten (zoals bijvoorbeeld besnijdenis en waterdoop) nodig.

‘Helder. En Hij is ook het antwoord op elke filosofie?’

In plaats van filosofie kennen wij: Christus! Hij is het, die ons volkomen
tevreden stelt, als het gaat om allerlei praktische levensvragen, daar heb-
ben wij geen filosofisch systeem voor nodig. Evenmin hoeven wij het ant-
woord daarop te zoeken in allerlei wetten, regels, geboden et cetera.
Het leven van de Opgestane in ons hoeft niet onder het oude verbond ge-
plaatst te worden. Dat zou de klok enorm ver in de tijd terugzetten.

‘Kenmerk van goed geestelijk leven is de afwezigheid van onderlinge strijd
en verdeeldheid?’

Zeker, als mensen geestelijk wandelen, is er ootmoedigheid en zachtmoe-
digheid en onderschikking. Verschillen van inzicht worden niet op de
spits gedreven. Dat laatste (op de spits drijven) is een aanwijzing van
(vrome) vleselijke ijver. Dat is wat in 1 Corinthiërs 1, 2 en 3 ‘naar de
mens’ en ‘vleselijk’ genoemd wordt. Daarom waren de Corinthiërs inner-
lijk verdeeld en leefden naar de mens. Die gemeente was zwak, want er
waren allerlei groepjes die het met Paulus oneens waren,  maar ook on-
derling elkaar de tent uitvochten!

‘Wat een vertoning, die Corinthiërs, ze zouden zich diep moeten schamen
voor die verdeeldheid.’

In het eerste hoofdstuk wordt gewezen op hun enorme rijkdom in Christus
Jezus. Daar zouden zij bij blijven en van daaruit leven. Maar als er allerlei
filosofieën en leringen over het houden van de Thora (voedselvoorschriften)
belangrijk gevonden worden, dan gaat het snel bergafwaarts met het onder-
linge  beleven van de eenheid in Christus Jezus.
De uitwerking van het kruis is, dat de oude mens weggedaan is. Dood en be-
graven. Waar die echter zijn lelijke hoofd opsteekt, gaat het mis en verdwijnt
ootmoedigheid en zachtmoedigheid.  Dan is lijden onder die verdeeldheid
aan de orde van de dag. Bewaar de eenheid van de geest!

‘De boodschap van vrede door Christus Jezus is hard nodig.’

Veel plaatstelijke gemeentes kennen de pijn van innerlijke verdeeld-
heid. Een huis dat in zichzelf verdeeld is, is niet krachtig meer. Het
verlamt, geeft verdriet. De Heer zei, dat ieder koninkrijk (…) dat tegen
zichzelf verdeeld is, wordt verwoest; en geen enkele stad of geen enkel
huis, dat tegen zichzelf verdeeld is, zal standhouden (Mattheüs 12:25).

‘Dat is een uiterst wijze uitspraak, in de praktijk gaat dat zo, ja.’

We zijn wat dat betreft op glad ijs, als we innerlijk verdeeld zijn. Door
wie die verdeeldheid ontstaan is, zal bij de bema van Christus zijn of
haar werken heel snel zien verschroeien. De betreffende gelovigen
zullen wel gered worden, maar als door vuur heen.
De eenheid van het lichaam van Christus is een feit, het is aan ons
die te bewaren in of met de band van de vrede.

Ja, die hebben alles met elkaar te maken. De vijandschap in het vlees gaat
over de verschillen tussen Israël en de volkeren. Israël, onder leiding van
het judaïsme, sloot de gojim (natiën) buiten. Zij zijn immers het uitverko-
ren volk en waren door Elohim (God) boven hen gesteld als priesterlijk
koninkrijk. Wel, in het lichaam van Christus zijn die verschillen weggeval-
len en heeft iemand uit het volk Israël geen enkel voorrecht meer boven
de anderen.

“De verzoening (Grieks: katallasso) is niet buiten
Paulus’ brieven te vinden. En zijn bedoeling om
de voorrechten die verbonden zijn met een bloedband
met Christus te negeren, wordt niet gedeeld door de
twaalf apostelen en de gelovigen uit de Besnijdenis
die door hun bediening bereikt werden. Zij wisten
niets van een nieuwe schepping, afgezien van datgene
wat na de dag van Jahweh (Ieue) zou komen.
Het is voor ons dan ook nodig, als wij graag willen weten
wat in deze tijd verkondigd moet worden, dat wij ons be-
perken tot de brieven van Paulus, en in het bijzonder de
brieven die vanaf 2 Corinthiërs geschreven werden.”

Uit: ‘The Mystery of the Gospel’, A.E. Knoch, blz 161,162