Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Ook vandaag. De breedte van de christenheid erkent de werkelijke
boodschap die Paulus bracht, niet. Men maakt er soms een ingewikkeld
dogmatisch geheel van. Men denkt dat Paulus dit of dat leerde en dat
heeft men vervat in dikke dogmatieken. Ook in de geloofsbelijdenissen
zit vaak taaie dwaling verwerkt.

‘Zoals?’

Vind je in een van de geloofsbelijdenissen van de kerken ooit iets terug
van een hemelse bediening van het lichaam van Christus? Nee! Dat wil
niet zeggen dat zij, die dat door genade hebben leren zien, fout zitten. In
de regel is het zo, dat de meerderheid ernaast zit als het om waarheden
van de Schriften gaat. Verborgenheden? Ze bleven dat voor de grootste
meerderheid van de christenheid. God de Redder van alle mensen? Het
wordt stelselmatig ontkend en bestreden door de christenheid.

‘Maar, er lijkt vandaag de dag verlegenheid in kerken rond dat laatste
thema.’

André Piet (goedbericht.nl) wijdde er onlangs een goede, scherpe blog
aan. Juist als men de richting op lijkt te schuiven van de geweldige
boodschap van genade, moet je oppassen. De geloofsbelijdenis (artikel
37 NGB!) wordt niet aangepast.
Pas als men de belijdenis aanpast ga ik misschien denken dat men van
gedachten is veranderd, en de belijdenis heeft aangepast aan de Schrift
en niet andersom. De dominees en kerkenraden en synodes en profes-
soren zijn met handen en voeten en vooral mond gebonden aan de ge-
loofsbelijdenis!

‘Ik kan niet anders dan het met je eens zijn. Het is een feit.’

Zij moeten voor hun reputatie (inkomen) oppassen. Daarom gaan do-
minees en professoren die er anders over denken pas na hun emeritaat
erover schrijven. Dat ze dan minder preekbeurten (€) krijgen, moeten
ze maar op de koop toe nemen. Wijlen Jan Bonda schreef er over. Hij werd
opvallend gesteund door diverse professoren, want die weten best wel hoe
het zit. Als je met hen de belijdenissen opzij schuift en de grondtekst gaat
lezen, dan weten zij dat zij moeten erkennen dat de boodschap van de red-
ding van allen waar is! Het getuigenis van de Schrift is, dat God de Redder
van alle mensen is, in het bijzonder van de gelovigen. Paulus zegt dat zon-
der een ‘ja maar’ of een ander voorbehoud. Dát geloven wij en dát is de
boodschap van Gods genade!

‘Dat hoor je ook nu wel. Men heeft de woorden van Jezus liever dan die
van Paulus.’

Het is een schijntegenstelling die subtiel wordt geschapen. Een tegenstel-
ling die er dus niet is, want de woorden van Paulus zijn net zo door God
geïnspireerd als die van de Heer Jezus op aarde. Daarbij zouden wij  wel
bedenken, dat Paulus in 2 Corinthiërs 5 opmerkt, dat wij elkaar (…) niet
meer naar het vlees kennen, en indien wij ook Christus naar het vlees ge-
kend hebben, thans niet meer.

‘Christus naar het vlees kennen, dat betekent: Hij, die op aarde rondwan-
delde en steeds met de Naam Jezus genoemd werd?’

Ja, en dat was vóór het kruis. Na Zijn opwekking uit de dood en uit de doden
was Hij Christus en specifiek Christus Jezus. ‘In Christus Jezus’ is dan ook
een speciale aanduiding van de bijzondere geestelijke status die de leden van
Zijn lichaam hebben. Zij zijn ‘in Christus Jezus’ en zijn schatrijk met hemelse,
geestelijke zegeningen. Zij hebben een hemelse toekomst.

‘Waren deze dingen de reden, dat Paulus eenzaam was aan het einde?’

Jawel, dat zegt hij in 2 Timotheüs 4:18. Ook daar gebruikt hij het Griekse
begrip wat ik daarnet noemde. Daarmee bedoelt hij dus niet het konin-
krijk dat uit de hemelen op de aarde komt. De uitdrukking ‘koninkrijk
van de hemelen’ komt alleen in Mattheüs voor. Daarmee sluit Mattheüs
precies aan bij Daniël 2:44 onder andere, waarin Daniël aangeeft, dat de
God van de hemelen een koninkrijk zal oprichten, dat gedurende de eo-
nen niet meer te gronde zal gaan.

‘Waarom hoor je deze dingen niet in de kerken van vandaag?’

Omdat men al in een zeer vroeg stadium van Paulus werd afgekeerd. Slechts
weinigen bleven hem en vooral zijn boodschap volgen. Velen gingen zich
richten op de aarde en het verdere gevolg werd merkbaar, de kerk ging zich
zien als het geestelijk Israël. Daardoor kon het niet uitblijven dat de kerk
zich in de plaats van Israël ging stellen. Het volk was definitief verworpen
door God, dacht de kerk. Maar dan had men Romeinen 9-11 niet goed bestu-
deerd. Daar staat in dat God Zijn volk niet verstoten heeft.

‘Men heeft dus Paulus al snel verlaten met alle gevolgen die dat had.’

Daarom is het een grote verwarring op alle enigszins belangrijke punten
van de heilige Schrift. Ook de eeuwige verlorenheid van de ongelovigen is
zo’n punt waarin de kerk de Schrift heeft losgelaten. De leer van de eeuwige
pijn of de eeuwige hellestraf staat niet in de Schrift. Het heeft geleid tot heel
veel angst, pijn, psychische problemen et cetera.

‘Ik ben ontzettend blij, dat dat uit mijn denken is verdwenen.’